Βαθιά συγκινημένος, με δάκρυα στα μάτια, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας εξήγησε τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε η διαπραγμάτευση του Μνημονίου της Κύπρου και το δίλημμα που ο ίδιος κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
«Προτεραιότητά μου ήταν πάντα το καλό των εργαζομένων. Σας διαβεβαιώ ότι για αυτές τις αξίες θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μαζί σαας μέχρι και την τελευταία μου πνοή». Με αυτά τα μελοδραματικά λόγια ο Κύπριος Πρόεδρος παραδέχτηκε ότι από τη στιγμή που υποχρεώθηκε η Κύπρος να προσφύγει στο Μηχανισμό Σταθερότητας τα περιθώρια αλλαγών στις απαιτήσεις και τους όρους της Τρόικα δεν θα είναι απεριόριστα, όπως είπε.
Ο κ. Χριστόφιας με τον τρόπο αυτό προσπαθούσε να δικαιολογήσει γιατί επί μήνες αρνήθηκε να παραδεχθεί ότι η Κύπρος είχε ανάγκη από το πρόγραμμα στήριξης αλλά ο ίδιος το αρνούνταν και ισχυριζόταν ότι θα έβρισκε λύση για οικονομική στήριξη μέσω της Ρωσίας ή της Κίνας. Χωρίς να αναλάβει τις προσωπικές του ευθύνες γιατί καθυστέρησε να αναγνωρίσει την πραγματικότητα ο Κύπριος Πρόεδρος εξήγησε το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε η κυπριακή ηγεσία:
«Είχαμε να επιλέξουμε μεταξύ ενός επώδυνου Μνημονίου και της χρεοκοπίας των τραπεζών που με τη σειρά τους θα οδηγούσαν σε κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας και έχοντας διασφαλίσει κάποια βασικά και σημαντικά ζητήματα αναλάβαμε την ευθύνη να προχωρήσουμε με στόχο τη διάσωση της κυπριακής οικονομίας» είπε ο κ. Χριστόφιας.
«Αυτό δεν είναι το τέλος», είπε ο Κύπριος πρόεδρος και πρόσθεσε ότι «ο αγώνας θα συνεχιστεί με την καλυτέρευση των συνθηκών και είμαι σίγουρος ότι η εργατική τάξη ενωμένη θα επαναφέρει αρκετά από τα δικαιώματα τα οποία της στερούνται σήμερα, ένεκα του Μνημονίου».