Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από τότε που η Αριστερά και η Ελλάδα έχασαν ένα επίλεκτο στέλεχός τους: τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, που υπέκυψε τελικά στη μάχη με τον καρκίνο. Έλληνας, αριστερός, Ευρωπαίος. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ήταν ο πρώτος πολιτικός που μίλησε για την οικολογία και την αειφόρο ανάπτυξη, ήδη από τη δεκαετία του '70. Με θητεία 15 χρόνων στην Ευρωβουλή, ήταν ο πιο ευρωπαϊστής στους κόλπους τους Ανανεωτικής Αριστεράς. Ιδρυτικό στέλεχος της ΕΑΡ, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπήρξε κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΝ και έχαιρε εκτίμησης από όλο τον πολιτικό κόσμο. Βαθιά ενημερωμένος για ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα, ο λόγος και οι ιδέες του ευρωπαϊστή οικονομολόγου Παπαγιαννάκη λείπουν πολύ από τον πολιτικό λόγο της Αριστεράς, ενώ οι εξελίξεις για τη διάσπαση του ΣΥΝ με την αποχώρηση των "ανανεωτικών" δρομολογήθηκαν όταν εκείνος έφυγε από τη ζωή.
Με τις ριζοσπαστικές του ιδέες, ο Παπαγιαννάκης είχε πάντα να συμβάλει το "κάτι παραπάνω" στη δημόσια ζωή - συμβόλιζε το είδος του πολιτικού και του πολιτικού λόγου που λείπει σήμερα από τη δημόσια ζωή. Και δεδομένων των συνθηκών, λείπει πολύ.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, εξαιτίας του κύρους του, είχε δεχτεί πολλές προτάσεις και, αν τις είχε αποδεχτεί, θα ήταν κορυφαίος υπουργός ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '90. Ωστόσο, επέλεξε συνειδητά να μην ακολουθήσει "συντρόφους" του στην εισπήδησή τους στο ΠΑΣΟΚ. Σε μία συνέντευξή του, είχε δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά ότι "θα είναι ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα του ΣΥΝ". Τελικά, η υγεία του δεν του επέτρεψε να είναι ο τελευταίος που θα έκλεινε την πόρτα. Όμως, ήταν ως το τέλος εκεί απ' όπου ξεκίνησε: στην Αριστερά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ