Με τη γλυκιά ανάμνηση και υπόμνηση της επιτυχημένης διαδρομής του Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι που πέρασε, επιστρέφει από τις 23 Οκτωβρίου η οπερέτα Βαφτιστικός του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, σε συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής με το Φεστιβάλ Aθηνών.
Και όμως, μια οπερέτα έκανε τη μεγάλη έκπληξη του καλοκαιριού, ενθουσιάζοντας κοινό και κριτικούς. Το έργο του Θεόφραστου Σακελλαρίδη σε σκηνοθεσία του σημαντικού Βασίλη Παπαβασιλείου και τη συμμετοχή της Καμεράτας υπό τη μουσική διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Με την πικρή αίσθηση της αβεβαιότητας για το μέλλον του Φεστιβάλ και την παρατεταμένη σιγή του Υπουργείου Πολιτισμού επί του θέματος, η επιτυχημένη παράσταση επιστρέφει τώρα για έξι παραστάσεις (23,26,27,28/10 & 2,3/11) στο Μέγαρο Μουσικής, στο πλαίσιο του κύκλου Όπερα και Οπερέτα.
«Εγώ γράφω με αθηναϊκήν έμπνευσιν», έλεγε ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Εμπρός, το 1915. «Όταν ακούομεν μιαν οπερέτα του Λέχαρ, λέγομεν, «Μυρίζει Βιέννην». Εάν μεθαύριον ειπούν και περί των έργων μου ότι μυρίζουν Αθήνα, επιτρέψατέ μου να το θεωρήσω ως εκπλήρωσιν του καλλιτεχνικού μου ονείρου».
Ο Βαφτιστικός εμφανίστηκε στο λυρικό θέατρο το 1918 και δεν ξεχάστηκε ούτε πάλιωσε ποτέ αφού διαθέτει μερικά βασικά συστατικά της επιτυχίας: συναρπαστικές μελωδίες, φαρσικούς αιφνιδιασμούς στην πλοκή, αισιόδοξη ατμόσφαιρα και οικείες μουσικές, που έκαναν και ανεξάρτητες διαδρομές και εγγράφηκαν στη μνήμη και τη νοσταλγία μας. Η οπερέτα, βασίζεται σε μια γαλλική φάρσα με την υπόθεση να διαδραματίζεται στην εποχή των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13) ή λίγο αργότερα στην επιστράτευση του 1915. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 18 Ιουλίου του 1918 από τον θίασο Παπαϊωάννου και μαζί με τους Απάχηδες των Αθηνών, του Νίκου Χατζηαποστόλου, έγινε η αγαπημένη οπερέτα του ελληνικού κοινού. Το 1952 έγινε ταινία από την Μαρία Πλυτά με πρωταγωνιστές τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Ανθή Ζαχαράτου και τον Μίμη Φωτόπουλο.
Τα επεισόδια της οπερέτας, που αντλεί την ψυχαγωγική της δύναμη από το μπουλβάρ, γεμάτα παρεξηγήσεις, ανατροπές και σπιρτόζικα ευρήματα, συγκροτούν μια αλυσίδα από μικροϊστορίες, που διαδραματίζονται στην Αθήνα, με πλαίσιο τη μεγάλη ιστορία του πολέμου. Ένας στρατιωτικός που καταφέρνει με τέχνασμα να μείνει εκτός μάχης και προκαλεί την περιφρόνηση της γυναίκας του και νονάς του Βαφτιστικού, που πολεμάει γενναία και γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από τη νονά του και μέτρο σύγκρισης για τη δειλία του συζύγου της, ένας απατεωνάκος που εμφανίζεται υποδυόμενος τον Βαφτιστικό και του οποίου η γυναίκα είναι φίλη της νονάς, μια ερωτική περιπέτεια νονάς και Βαφτιστικού, η αποκάλυψη και η παιγνιώδης κάθαρση.
Από τους πρωτοπόρους και θεμελιωτές της ελληνικής μουσικής άνθησης, ο Σακελλαρίδης κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρό του και να γράψει μελωδίες, «που ευωδιάζουν με ένα λεπτό μουσικό άρωμα γεμάτο από την Αττική φύση και την Αττική ομορφιά», όπως έγραψε ο Μανώλης Καλομοίρης στην Νέα Εστία( 1950).