Στη σύσκεψη με τους υπηρεσιακούς που θα γίνει πριν από τη συνάντηση με τους επικεφαλής της Τρόικας τη Κυριακή το απόγευμα, θα αναζητήσει όπως όλα δείχνουν ο Γιάννης Στουρνάρας τις απαντήσεις στο «κενό» που απομένει έως την ολοκλήρωση του πακέτου των 11,5 δισ ευρώ.
Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών υποστηρίζουν ότι «δεν τρέχει και τίποτε αν δεν έχουμε ολοκληρώσει το σχέδιο, αφού το dead line είναι το ECOFIN της 14ης Σεπτεμβρίου», αλλά είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι εάν η Τρόικα διαπιστώσει αστοχίες στο σχέδιο των περικοπών, το έργο της ελληνικής αποστολής στη Λευκωσία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Επί της ουσίας το οικονομικό επιτελείο έχει να φοβάται δύο πράγματα. Το πρώτο είναι η απόρριψη από τη Τρόικα όσων μέτρων χαρακτηριστούν «θολά», με πρώτα στη λίστα των σχετικών. υποψηφιοτήτων τις προσδοκώμενες περικοπές στις φαρμακευτικές δαπάνες συνολικού ύψους περίπου 900 εκατ. Ευρώ και τις περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, οι οποίες στη πραγματικότητα δεν είναι περικοπές αλλά απλώς μετάθεση πληρωμών σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα, με το λογαριασμό να ανεβαίνει έτσι κοντά κοντά στο 1,5 δις ευρώ.
Ανησυχία υπάρχει επίσης για τις προσδοκώμενες μειώσεις λειτουργικών δαπανών, καθώς ήδη η Τρόικα έχει φανερώσει τις αρνητικές διαθέσεις της απορρίπτοντας ανάλογα ισοδύναμα μέτρα για την αποφυγή των μειώσεων στα ειδικά μισθολόγια.
Το δεύτερο που έχει να φοβάται ο υπουργός Οικονομικών είναι οι υπερεκτιμήσεις ή υποεκτιμήσεις περικοπών κυρίως στο «πακέτο» των μέτρων που αφορούν στο κόψιμο συντάξεων- επιδομάτων. Όπως αναφέρουν στελέχη των κομμάτων που συμμετείχαν στη διαβούλευση με το υπουργείο Οικονομικών, από τις διευκρινήσεις που ζητήθηκαν για παράδειγμα στο μέτρο της αύξησης των ελάχιστων ενσήμων από τα 4.500 στα 6.000, διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν συνυπολογιστεί όλες οι παράμετροι, με αποτέλεσμα αντί των προβλεπόμενων 30 εκατ. Ευρώ, η εξοικονόμηση δαπάνης από το σχετικό μέτρο να υπολογίζεται τελικά έως και 180 εκατ. Ευρώ!
Πέρα από το πεδίο των δημοσιονομικών, όπου δεν αποκλείεται οι διαπραγματεύσεις να εξελιχθούν σε θρίλερ, ειδικά εάν η Τρόικα ανάψει κόκκινο φως και στο σχέδιο της διαθεσιμότητας ζητώντας πιο χειροπιαστά μέτρα όπως οι «μη οικειοθελείς αποχωρήσεις» δηλαδή οι απολύσεις, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να ανησυχεί πλέον για το ενδεχόμενο να ανοίξει νέο μέτωπο στα εργασιακά.
Έχοντας προσπαθήσει να κρατήσει ως τώρα χαμηλούς τους τόνους στο θέμα της ρύθμισης του κατώτερου μισθού- για το οποίο το Μνημόνιο ορίζει ότι θα πρέπει να προσδιορίζεται εφεξής με νομοθετική ρύθμιση- ασφαλώς η ανάδειξη από τη Τρόικα του θέματος των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης και των ελαστικότερων σχέσεων εργασίας σε σχέση με ώρες και ημέρες απασχόλησης, ήταν μια μάλλον δυσάρεστη έκπληξη.
Το κακό είναι ότι ουδείς από τη κυβέρνηση δεν είχε οσμιστεί εγκαίρως τι κρυβόταν πίσω από τις γενικές αλλά σχετικές αναφορές στη τελευταία Έκθεση της ΕΚΤ, με αποτέλεσμα να τρέχουν τώρα και να μη φτάνουν.
Ακόμα κι αν η Τρόικα δεχθεί να αφήσει για την επόμενη αξιολόγηση- πράγμα λίαν αμφίβολο- το θέμα των εργασιακών, η ουσία είναι ότι ο ασκός του Αιόλου άνοιξε ή μάλλον ξανάνοιξε και τα τελευταία στοιχεία για την ανεργία, ειδικά των νέων, δίνουν πρόσθετα επιχειρήματα στους εκπροσώπους των δανειστών για να επιμένουν ότι όλες οι έως τώρα παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας, δεν αποδείχθηκαν αρκετές για να ανακοπεί το κύμα της ανεργίας, διαβάζοντας βέβαια μόνο τη μια όψη του νομίσματος, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι και στους. καλούς μαθητές της Τρόικας- τους Πορτογάλους ή και τους Ισπανούς- η ανεργία εξακολουθεί να αυξάνεται, δείχνοντας ότι κάτι δεν πάει καλά με τη συνταγή των Μνημονίων.