Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης παραχώρησε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς αναφερόμενος στην επιτυχημένη πορεία του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη, τους πρωταγωνιστές των «ερυθρόλευκων» τη φετινή σεζόν, ενώ έπλεξε το εγκώμιο του αδερφού του, όπως τον χαρακτήρισε, Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Αποσπάσματα από τις δηλώσεις του Ντούσαν Ιβκοβιτς στην εφημερίδα «Goal»:
Για τη δήλωση στην αρχή της χρονιάς πως ο Ολυμπιακός δεν κυνηγάει κάτι συγκεκριμένο: «Ναι, το είχα πει αυτό. Δεν ήθελα να προσθέσω κι άλλη πίεση στα παιδιά, σε μια ομάδα που δέχεται τόση πίεση τα τελευταία 15 χρόνια. Πράγματι τα παιδιά ανταποκρίθηκαν, δούλεψαν και επειδή θέλω να είμαι τίμιος με τη δουλειά μας οφείλω να πω ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε φέτος το πιο σύγχρονο μπάσκετ σε όλη την Ευρώπη. Δεν με νοιάζουν οι τίτλοι. Θα έλεγα το ίδιο ακόμη κι αν δεν είχαμε κατακτήσει κανένα. Μόλις βρίσκαμε ρυθμό και αρχίζαμε να τρέχουμε, ο μόνος τρόπος για να μας σταματήσει κανείς ήταν να πάρει τάιμ άουτ! Ήμουν σίγουρος ότι αυτή η ομάδα θα καταφέρει να φτάσει σε σημείο να συνεννοείται με τα μάτια».
Για τους τελικούς και την Ευρωλίγκα: «Στην προετοιμασία μας για τους τελικούς της Α1 δουλέψαμε μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια για να καταφέρουμε να κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό, που είναι πολύ έμπειρη ομάδα και έχει έναν Νομπελίστα προπονητή και το καλύτερο δίδυμο στην Ευρώπη (Διαμαντίδη – Μπατίστ). Για μένα όμως η κατάκτηση της Ευρωλίγκας ήταν πιο σημαντική, αφού αποκλείσαμε διαδοχικά τις Σιένα, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας».
Για το τι τον κάνει περήφανο: «Το ότι όλα μπήκαν σε μια σειρά και ο Ολυμπιακός θριάμβευσε από ικανότητα και όχι από τύχη, ενώ παρουσίασε ένα καινούριο μοντέλο. Γεννήσαμε κάτι νέο. Όπως είπα και το Σάββατο, αυτή η ομάδα αποτελεί ένα ένα πρωτοποριακό μπασκετικό κίνημα».
Για την επιστροφή του στον Ολυμπιακό: «Έλεγα ότι σε καμία ομάδα δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω. Ένας πρόεδρος μιας ομάδας κάποτε μου είχε προτείνει να επιστρέψω και του είπα άσ'το να μείνουμε φίλοι. Πρόπερσι το καλοκαίρι είχα έρθει τρεις φορές στην Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός έγινε η εξαίρεση στον κανόνα. Την τελευταία φορά που συναντήθηκα με τους Αγγελόπουλους μιλούσαμε στο σπίτι μου επί ώρες, μέχρι αργά. Παραγγείλαμε και πίτσες. Όταν έφυγαν τους είπα ότι θα το σκεφτώ, αλλά μετά είπα στην Νένα ότι θα αρνηθώ. Στην προετοιμασία για το Μουντομπάσκετ αποκάλυψα την πρόταση που είχα στον πρόεδρο της ομοσπονδίας και τον ρώτησα πως γίνεται να είμαι η καλύτερη λύση για την Εθνική Σερβίας στα 67 μου χρόνια. Δεν υπάρχει άλλος; Και μου είπε πως αν είχε εκείνος τέτοια πρόταση θα είχε δεχθεί. Με τσίγκλισε και τελικά δέχτηκα».
Για το αν ο Ολυμπιακός είναι το δημιούργημα της ζωής του: «Δεν μπορώ να πω αν ο Ολυμπιακός ήταν το δημιούργημα της ζωής μου. Είναι άδικο. Όπως να κρίνεις έναν προπονητή μόνο από το αν κατέκτησε τον τίτλο. Είναι να λες πως ένας ηθοποιός είναι καλός μόνο αν πάρει το Όσκαρ ή ένας επιστήμονας το Νόμπελ. Αυτά που μένουν στο τέλος είναι η προσπάθεια, οι διαπροσωπικές σχέσεις, τα συναισθήματα».
Για τους πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού τη φετινή σεζόν: «Ο Σπανούλης ήταν πραγματικά πολύ πιεσμένος. Το θέμα του το χειριστήκαμε με ιδιαίτερο τρόπο. Είναι ένας μεγάλος παίκτης και ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Μετά όμως τραυματίστηκε και αυτό τον άφησε πίσω. Αρκετοί τραυματίστηκαν και συνέχιζαν να παίζουν, όπως ο Λο που τραυματίστηκε στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα και ήρθε με τις πατερίτσες το βράδυ και μου λέει ότι θα παίξει στον τελικό. Άκου τώρα τι μου είπε! Αυτός είναι ήρωας, είναι παλικάρι! Ο Πρίντεζης έχει ταλέντο και είναι φοβερό παιδί. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που δικαιώθηκε για την προσπάθειά του, δεν έχω λόγια να εκφράσω τη χαρά μου γι' αυτόν. Ο Παπανικολάου ήταν από την αρχή πολύ αγχωμένο και φοβόμουν ότι θα πάθει κανένα τικ. Έφτασε τα 107 κιλά και ώρες-ώρες έτρεμε το χέρι του. Μια μέρα του είπα 'αν σε ξαναδώ να τραβάς τα μαλλιά σου μετά από χαμένο σουτ θα σε σκοτώσω'. Τον βάλαμε να παίξει σε θέση 3, δούλεψε με αφοσίωση και βελτίωσε πολύ το παιχνίδι του και ήταν καθοριστικός. Όχι δεν είναι ο νέος Κούκοτς, αλλά έχει περιθώρια βελτίωσης».
Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Δεν έτυχε ποτέ να παρεξηγηθούμε με τον Ζέλικο. Τον Ζέλικο τον έχω σαν αδερφό μου. Το ίδιο λάτρευα τον πραγματικό αδερφό μου, τον συχωρεμένο τον Πίβα που ήταν χρόνια μπροστά στο μπάσκετ... Με τον Ζέλικο δεν έχει υπάρξει πρόβλημα ποτέ. Ούτε πριν, ούτε τώρα ούτε ποτέ. Ακόμη κι όταν συνέβησαν περίεργα πράγματα, όπως η αναβολή του περυσινού τελικού του Κυπέλλου που εμείς τη μάθαμε τελευταίοι σαν τους κερατάδες η σχέση μας δεν διαταράχθηκε. Μακάρι να μείνει ο Ζέλικο στον Παναθηναϊκό για να είμαστε παρέα στην Αθήνα και λόγω τιμής χαίρομαι πολύ που δεν έφυγαν τελικά οι Γιαννακόπουλοι από το μπάσκετ».
Φωτογραφία: Eurokinissi