Ο δημοφιλής συγγραφέας με τα εκατομμύρια αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, Τζεφρι Ευγενίδης, βρίσκεται στην Αθήνα στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Αθήνα 2018 - Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων.
Για το ‘γεμάτο νόημα ταξίδι’ του στην Αθήνα με την καλύτερη αρχή να γίνεται με την υποδοχή στο δημαρχείο, μίλησε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ ελληνικής καταγωγής Αμερικανός συγγραφέας.
Στο δημαρχιακό μέγαρο υποδέχθηκαν τον Τζέφρυ Ευγενίδη η αντιδήμαρχος Νέλλη Παπαχελά και στελέχη της Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου και του δήμου Αθηναίων, της Πρεσβείας των Η.Π.Α., του ΚΠΙΣΝ, του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και των εκδόσεων Πατάκη.
Ο βραβευμένος συγγραφέας εξέφρασε την ικανοποίησή του για την υποδοχή και μίλησε για τα ελληνικά του γονίδια, καθώς και για την ιστορία του πατέρα του.
Όσο για την Αθήνα της κρίσης, «Δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω, αλλά η πρώτη εντύπωσή μου είναι ότι τα πράγματα δείχνουν καταρχήν καλύτερα απ’ ό, τι φανταζόμουν», δήλωσε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου.
Είμαι παθιασμένος με το γράψιμο
«Είμαι παθιασμένος με το γράψιμο και αφιερώνω πολλά χρόνια στη συγγραφή κάθε βιβλίου μου», εξήγησε ο Τζέφρυ Ευγενίδης, διευκρινίζοντας ότι αντλεί έμπνευση από τους ανθρώπους και το περιβάλλον στην πόλη όπου έζησε και μεγάλωσε, στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ.
Σε ερώτηση καταπώς συνδυάζει ή επηρεάζεται από τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις όταν γράφει τα μυθιστορήματα ή διηγήματά του, ο συγγραφέας διευκρίνισε: «Δεν κάνω πολιτική μέσα απ’ τα βιβλία μου. Θα μπορούσα για παράδειγμα να μιλήσω για την οπλοκατοχή, αλλά όχι πολιτικά. Αν ήθελα ν’ αλλάξω πράγματα στην κοινωνία και την πολιτική, θα το έκανα με άλλους τρόπους κι όχι μέσα απ’ τη μυθοπλασία».
Εξέφρασε μάλιστα τη συμφωνία του με τον George Saunders, επίσης ελληνικής καταγωγής συγγραφέα βραβευμένο με το Booker prize 2017, «ότι πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις τον ψηφοφόρο με ενσυναίσθηση».
Μιλώντας για τη δημοκρατία στην Ελλάδα και την Αμερική, ο Ευγενίδης τόνισε ότι το ζητούμενο είναι ένας συνδυασμός εκπαίδευσης και ευημερίας, αναφέροντας την ευκαιρία που αποτέλεσε για τον ίδιο η δυνατότητα μιας καλής εκπαίδευσης.
Αναφερόμενος σε βιωματικά στοιχεία που ενσωματώθηκαν σε διηγήματα της συλλογής «Δελτία παραπόνων» (εκδ. Πατάκη 2018), ο βραβευμένος πεζογράφος μίλησε για τις ‘Παραπονιάρες’, διήγημα που ουσιαστικά είναι ένα ‘παράθυρο στη ζωή’ της μητέρας του και ο τρόπος του να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη της. «Ήταν φανατική αναγνώστρια και με επηρέασε. Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο, μου έστελνε βιβλία που ‘συμπτωματικά’ μιλούσαν για νέους που ήθελαν να γίνουν συγγραφείς. Τότε δεν τα διάβαζα, αλλά το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα!», είπε χαρακτηριστικά.
Σχετικά με το «Middlesex» που του χάρισε το βραβείο Πούλιτζερ, επισήμανε ότι το θέμα – που, όπως τόνισε, έχει να κάνει με ταυτότητα φύλου, αλλά όχι μόνο - αρχικά δεν γνώρισε τόσο μεγάλη απήχηση, μέχρι να έρθει η βράβευση.
«Μ’ ενδιέφερε το πώς νιώθει ένας άνθρωπος με την ταυτότητά του, πώς κατανοούμε τον εαυτό μας και θέλω ν’ ασχολούμαι με θέματα πριν γίνουν της μόδας. Το βιβλίο στο μεταξύ διαβάζεται από φοιτητές ιατρικών σχολών για να δουν πώς νιώθουν αυτά τα άτομα. Πλέον γίνεται μεγάλη συζήτηση για τα θέματα καθορισμού ταυτότητας. Το φύλο καθορίζεται από πολλούς παράγοντες - γενετικούς, ορμόνες, τροφές που προσλαμβάνουν τα έμβρυα, περιβαλλοντικούς. Εγώ όμως ήθελα να μιλήσω για την ελευθερία βούλησης, την ελευθερία εν γένει. Το αποτύπωμά μας δεν είναι εντελώς καθορισμένο από τα γονίδια, μπορεί ν’ αλλάξει και με τη θέλησή μας».