Η κρυφή ερωτική σχέση του Ραλφ Λόρεν, τα φλερτ και ο δύσκολος χαρακτήρας του αποκαλύπτονται μέσα από μια βιογραφία του, που οδήγησε τον συγγραφέα να είναι persona non grata στον κόσμο της μόδας.
Όπως αναφέρει η Daily Mail, ο διάσημος σχεδιαστής μόδας Ραλφ Λόρεν έγινε έξαλλος με έναν συγγραφέα που έγραψε μια βιογραφία του χωρίς τη συγκατάθεσή του και απαίτησε από τους εκδότες περιοδικών να μην τον προσλάβουν ποτέ.
Ο σχεδιαστής μόδας «μίσησε» τόσο πού τη βιογραφία του Μάικλ Γκρος του 2003, «Genuine Authentic: The Real Life of Ralph Lauren» και δεν μιλούσε στον συγγραφέα επί 15 χρόνια, από το 2000 έως το 2015.
Ο Γκρος έγινε «persona non grata» στον κόσμο του Λόρεν και οι συντάκτες περιοδικών απέφυγαν να του δώσουν δουλειά επειδή φοβούνταν ότι θα έχαναν τις προσοδοφόρες διαφημίσει του Ραλφ Λόρεν.
Αλλά ο Γκρος ετοιμάζεται τώρα να πει την τελευταία του κουβέντα, καθώς το βιβλίο του αναμένεται να αναδημοσιευτεί με ένα νέο «επίλογο» που εξηγεί το λόγο του μίσους μεταξύ του φημισμένου Αμερικανού σχεδιαστή και του συγγραφέα.
Ο Γκρος αποκαλύπτει πως ένας εκδότης του είπε «να ψάξει να βρει κάποια άλλη δουλειά να κάνει» αλλά και το πώς έχασε μια δουλειά που είχε κανονίσει όταν ένα στέλεχος του Ραλφ Λόρεν του είπε ότι μπορεί να χάσουν διαφημίσεις.
Ο διάσημος σχεδιαστής είχε ζητήσει αρχικά από τον Γκρος να γράψει τη βιογραφία μαζί του, αλλά όταν δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν με τους όρους, ο Γκρος το έκανε ούτως ή άλλως.
Εκτός από την καταγραφή της ανόδου του Λόρεν από ένα εβραϊκό παιδί εργατικής τάξης στο Μπρούκλιν σε έναν αμερικανικό γίγαντα της μόδας, στο βιβλίο του αναφέρεται πως ο Λόρεν είχε «μια φοβερή σκοτεινή πλευρά» που έρχεται σε αντίθεση με τη δημόσια εικόνα του.
Το βιβλίο υποστηρίζει επίσης πως στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, ο Λόρεν, που ήταν παντρεμένος, είχε σχέση με την Κιμ Νάι, ένα μοντέλο που εκείνη την εποχή ήταν μοις 27 ετών και το πρόσωπο του αρώματος του σχεδιαστή «Safari».
Ο Γκρος έγραψε ότι το 1991 ο Λόρεν χόρευε γυμνός σε μια βίλα στην Καραϊβική σε μια φωτογράφησή της, και σε ένα μια στιμή γύρισε και της φώναξε: «Σε κοιτάζω και βλέπω τον εαυτό μου και γι’ αυτό σε αγαπώ».
Ισχυρίστηκε επίσης πως το αριστοκρατικό όνομα του Λόρεν είναι εφεύρεση και πως στην πραγματικότητα καταγόταν από Εβραίους μετανάστες της Ανατολικής Ευρώπης και γεννήθηκε με το όνομα Ραλφ Λίφσιτζ τον Οκτώβριο του 1939 από εργάτες γονείς.
Το καινούριο του όνομα προέκυψε στην πραγματικότητα όταν ρώτησε τους φίλους του στα 18α γενέθλιά του αν έπρεπε να αλλάξει το επώνυμο του σε Λόρεν ή Λόντον και όλοι τους ψήφισαν το Λόρεν.
Ο Γκρος έγραψε επίσης ότι η Λόρεν παντρεύτηκε την σύζυγό του Ρίκι το 1964, μια δασκάλα χορού της οποίας οι γονείς ήταν Αυστριακοί, επειδή «του άρεσε να την κοιτάζει». Σε ένα σημείο, μάλιστα, στο βιβλίο, αναφέρει: «Ήταν μια εντυπωσιακή ξανθιά με έντονα χαρακτηριστικά, απαλά γαλανά μάτια και αδύνατη. Ήταν ένα θαυμάσιο πρότυπο για τη γυναικεία γραμμή ρούχων του».
Το 1987, ο Λόρεν παραλίγο να πεθάνει από έναν όγκο στο κεφάλι και στην ηλικία των 50 είχε μια ηλικιακή κρίση που τον οδήγησε να απατήσει τη σύζυγό του, ισχυρίζεται ο Γκρος.
Ξεκίνησε μια σχέση με μία βρετανίδα εκδότρια μόδας και μετά έκανε σχέση με την Νάι, η οποία τελείωσε, όταν η σύζυγο του, Ρίκι, του έδωσε τελεσίγραφο – ή την χωρίζεις ή σε χωρίζω.
Ο Λόρεν λέγεται ότι είπε σε έναν υπάλληλο: «Δεν νομίζω ότι η Κιμ αξίζει να την ανταλλάξω με την Ρίκι» ενώ άλλοι ορκίζονται πως ήταν ακόμα ερωτευμένος με την Νάι.
Σε ένα άλλο σημείο του βιβλίου , ο Γκρος έγραψε πως ο Λόρεν, που έχει ύψος 1,68, προσπάθησε να φλερτάρει με την πριγκίπισσα Νταϊάνα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε όταν αυτή αρνήθηκε να χορέψει μαζί του σε ένα γκαλά, λέγοντας αστειευόμενη: «Φτάνει μέχρι το στήθος μου».
Στο νέο ύφος του βιβλίου, ο Γκρος αναφέρει πως είχε ακούσει ότι ο Λόρεν μισούσε το βιβλίο του, επειδή κυρίως ήθελε να κρατήσει κρυφή τη σχέση του.
Ενώ εργαζόταν ως αρθρογράφος στην New York Daily News στη δεκαετία του 2000, ο Γκρος δήλωσε ότι είχε «άβολες» συναντήσεις με έναν από τους αδερφούς του Λόρεν και έναν από τους γιους του.
«Ήταν απόλυτα σαφές ότι ήμουν persona non grata. Τα διάσημα περιοδικά που κάποτε μου είχαν δώσει δουλειά, δεν απαντούσαν στα τηλεφωνήματά μου. ‘Βρες κάτι άλλο να κάνεις’ μου είχε πει ένας εξ αυτών. Ο Λόρεν ήταν ένας από τους ανθρώπους της μόδας που έδινε πολλά λεφτά σε διαφημίσεις και δεν ήθελε κανείς να διακινδυνεύσει να χάσει χρήματα από αυτόν».
Ο Γκρος πλέον ισχυρίζεται πως ποτέ δεν παραπλάνησε τον Λόρεν για τις προθέσεις του με το βιβλίο και πιστεύει ότι παρά την οργή του «πρέπει να το σεβάστηκε αυτό».
15 χρόνια μπορεί να είναι πολύς χρόνος για να κρατήσει μια μνησικακία, αλλά για το νέο βιβλίο του, ο Γκρος μίλησε με δεκάδες πρώην υπαλλήλους του Λόρεν και η εικόνα που δίνουν είναι αυτή ενός ελεγχόμενο και κακού αφεντικού.
Ο συγγραφέας μάλιστα αναφέρει τα λεγόμενα ενός γνωστού του Λόρεν που είπε: «Όποιος τον πλησιάσει, παγώνει από τις επιθέσεις για την αυτοεκτίμησή του, την ανάγκη του να μειώνει τους ανθρώπους και να τους κάνει να νιώθουν αβοήθητοι και ανήμποροι στην παρουσία του».
«Πάντα αναρωτιόμουν ποιο τεράστιο κακό υπέφερε στην παιδική του ηλικία για να τον κάνει να ενεργεί έτσι».
Ο Γκρος συνοψίζοντας λέει πως τα πράγματα που τον έκαναν τόσο επιτυχημένο, όπως η εμμονή και ο έλεγχος ήταν «πολύ αρνητικά αν τα έβλεπε κανείς σε ανθρώπινο επίπεδο».
Φωτογραφίες: AP