«Αυτό είναι το πρώτο χωρισμένο καλοκαίρι μου...», είπε ένας δεκατριάχρονος καθώς έτρωγε παρέα με τους φίλους του παγωτό...
«Τι θα πει χωρισμένο;»...
«Θα πει χωρισμένο στα δύο -μισό με τη μαμά, μισό με τον μπαμπά. Οι γονείς μου χώρισαν μέσα στον χειμώνα και δεν είναι πια μαζί. Οπότε εγώ τώρα είμαι στη μέση... Γιατί τους αγαπώ και τους δύο, πολύ, αλλά όταν είμαι με τον μπαμπά δεν είναι εκεί η μαμά, κι όταν είμαι με τη μαμά, λείπει ο μπαμπάς... Ο ένας με πάει, ο άλλος με φέρνει. Μαζί τους βλέπω μόνον έξω από μια πόρτα. Οταν η μαμά με αφήνει στο σπίτι του μπαμπά κι όταν ο μπαμπάς με γυρνάει πίσω στη μαμά...
Εγώ νόμιζα ότι είναι πολύ αγαπημένοι, αλλά έκανα λάθος. Το κατάλαβα όταν τους άκουγα τα βράδια να μιλάνε δυνατά, να φωνάζουν, να τσακώνονται. Σιγά-σιγά όμως σταμάτησαν. Γι΄αυτό κι εγώ πίστεψα ότι είναι πάλι αγαπημένοι, εκείνοι τότε ήταν που αποφάσισαν να χωρίσουν και να μου το πουν...
Μου το είπαν “με τρόπο”. Ξέρεις τι θα πει “με τρόπο;”... Οταν σου λένε οι μεγάλοι...
Διαβάστε το άρθρο της Μυρτώς Λοβέρδου στο Bovary.gr