Αμετακίνητη εμφανίζεται η γερμανική πλευρά από τις θέσεις της για το ελληνικό Χρέος λίγες ώρες πριν από μια ακόμα συνάντηση κορυφής, αυτή τη φορά στο Παρίσι και όπως λένε χαρακτηριστικά ευρωπαϊκές πηγές μιλώντας στο iefimerida, «δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα σε σχέση με τις τελευταίες εβδομάδες».
Σε μια προσέγγιση βήμα προς βήμα, η ελληνική πλευρά προσδοκά ότι τουλάχιστον θα ξεκαθαρίσει το θέμα της συμμετοχής του ΔΝΤ και γι’ αυτό η προγραμματισμένη ενημέρωση του εκπροσώπου του Ταμείου στις 4:30 μ.μ. ώρα Ελλάδας, αποκτά αυξημένο ενδιαφέρον. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις ότι το ΔΝΤ θα περιοριστεί σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, αυτό θα σημάνει πρακτικά ότι η Αθήνα θα βρεθεί αντιμέτωπη εκ νέου με τη σκληρή γερμανική γραμμή.
Η εκτίμηση από πηγές κοντά στη διαδικασία είναι ότι σε αυτή τη συνάντηση στην Πόλη του Φωτός δεν θα επιχειρηθεί η γεφύρωση του χάσματος Βερολίνου- ΔΝΤ, αλλά να βρεθεί μια φόρμουλα για ένα όσο το δυνατόν πιο βελούδινο διαζύγιο με το Ταμείο, προκειμένου το σήμα που θα πάρουν οι αγορές να μην επιβαρύνει την ήδη ηλεκτρισμένη λόγω Ιταλίας κατάσταση. Ωστόσο, ακόμα κι αυτό το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, καθώς αυτό που περιμένουν οι αγορές δεν είναι το πολιτικό μήνυμα και τις διαβεβαιώσεις αλληλεγγύης προς την Ελλάδα, αλλά τις Αναλύσεις Βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους από τους 3 βασικούς παίκτες: τον ESM, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Αν οι αποκλίσεις στις προβολές και στις προβλέψεις είναι μεγάλες, όπως όλα δείχνουν, οι αναταράξεις θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες.
Στο επίκεντρο των σχετικών διαβουλεύσεων μοιραία βρίσκεται ο χρόνος της επιμήκυνσης των δανείων του 2ου Μνημονίου- το Βερολίνο έχει απορρίψει κατηγορηματικά την πρόταση για επιμηκύνσεις και στα δάνεια του 3ου Μνημονίου- με τις τελευταίες πληροφορίες να επιμένουν ότι η γερμανική πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να δώσει κάτι περισσότερο από την 5ετία. Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο και μόνο το γεγονός ότι η Αθήνα προβλέπει θηριώδη πλεονάσματα για τα επόμενα 4 χρόνια, δεν βοηθά, καθώς ακριβώς εκεί «πατάει» το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, επιχειρηματολογώντας υπέρ μιας ελάφρυνσης light.
Με την προοπτική παράτασης του θρίλερ ως το Eurogroup της 12ης Ιουλίου ή και ακόμα παραπέρα, εντείνονται οι ανησυχίες για το σφόδρα πιθανό ενδεχόμενο να επιβαρυνθούν οι συνθήκες στις διεθνείς αγορές. Αν και το υπουργείο Οικονομικών με μια μάλλον αμήχανη ανακοίνωση επιχείρησε να διαψεύσει ότι «παγώνει» ο σχεδιασμός έκδοσης νέου ομολόγου επειδή δεν είχε ανακοινωθεί τέτοια πρόθεση- άπαντες γνωρίζουν ότι αμέσως μετά από την έκδοση του 7ετούς είχε μπει μπροστά η έκδοση για ένα 3ετές τον Απρίλιο ή το Μάιο- η ουσία είναι η Ελλάδα παραμένει δέσμια των εξελίξεων εκτός συνόρων.
Πέρα από τη νευρικότητα που συνεχίζει να προκαλεί στις αγορές η πολιτική κατάσταση στην Ιταλία- τα ιταλικά ομόλογα χθες «τσίμπησαν», διατηρώντας και το ελληνικό 10ετές πάνω από το 4,5%- οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μάριο Ντράγκι δέχεται αφόρητες πιέσεις να ανακοινώσει αυτόν το μήνα το πότε θα μπει τέλος στο QE κι αν αναλογιστεί κανείς ότι η ΕΚΤ έχει στην κατοχή της αυτή τη στιγμή περίπου 342 δις ιταλικού Χρέους, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί το πανηγύρι που θα στηθεί, λίγο πριν μπει η Ελλάδα στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση του Προγράμματος. Η τέλεια καταιγίδα θα συμπληρωθεί αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι λίαν συντόμως θα ξεσπάσει βαθιά νομισματική κρίση στη γειτονική Τουρκία, καθώς πέρα από τις αναταράξεις στις αγορές, ο γεωπολιτικός κίνδυνος διάχυσης αυτής της κρίσης στην Ελλάδα είναι προφανής.