Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος έχει πολλές ιδιότητες: Ηθοποιός και σκηνοθέτης, ιδρυτής του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, δάσκαλος, και τώρα καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, συνεχίζει την πορεία του σε έναν χώρο που αγαπάει πολύ. Πάνω απ΄όλα όμως είναι πατέρας και παππούς.
«Ο πατέρας μου είχε ένα εμποροραφείο στην Ιπποκράτους, ένα κατάστημα που κατασκεύαζε ρούχα και πουλούσε υφάσματα. Ηταν δίπλα στο θέατρο Ακροπόλ. Στα επτά μου, περίπου, άρχισα να έχω φιλικές σχέσεις με τους ανθρώπους που ήταν στην πόρτα του Ακροπόλ. Με άφηναν να μπαίνω μέσα και να βλέπω παραστάσεις. Ετσι, είδα όλα τα «θηρία» της επιθεώρησης. Από τον Φωτόπουλο και τον Αυλωνίτη, ως την Ρένα Ντορ και τον Αλέκο Λειβαδίτη. Μαγικός κόσμος για μένα. Αργότερα, όταν εγώ ήμουν περίπου δεκαπέντε, ο πατέρας μου δούλευε ως αργά το βράδυ στο μαγαζί, μετά το ωράριο των καταστημάτων. Μαζεύονταν πολλές φορές δύο-τρεις φίλοι του, μεταξύ των οποίων και ο Χρήστος Καραθανάσης, αστυνόμος, διοιηκητής του τμήματος της περιοχής...».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο bovary.gr