Σε αντίθεση με ό,τι πίστευε ο ήρωας Ποπάι, τα σπανάκια δεν είναι πλούσια σε σίδηρο.
Αντίθετα, σήμερα έχει διαπιστωθεί επιστημονικά ότι ο σίδηρος που περιέχεται στο σπανάκι δεν απορροφάται από τον οργανισμό και δεν είναι χρήσιμος. Ο χρήσιμος σίδηρος βρίσκεται μόνο στο κόκκινο κρέας, στο ψάρι και στα οστρακοειδή.
Η θεωρία ότι το σπανάκι είναι πολύ πλούσιο σε σίδηρο οφείλεται σε λάθος που έκαναν ερευνητές πριν από έναν αιώνα περίπου όταν, μετρώντας την περιεκτικότητα του εν λόγω λαχανικού σε σίδηρο, έβαλαν την υποδιαστολή μια θέση πιο δεξιά από ό,τι έπρεπε.
Ετσι, ενώ τα 100 γραμμάρια σπανάκι περιέχουν περίπου 3,60 mg σίδηρο, έφθασαν να μας δίνουν περίπου 36 mg, ποσότητα πραγματικά εντυπωσιακή.
Μετά από χρόνια το λάθος αναγνωρίστηκε, αλλά ο μύθος είχε ήδη διαδοθεί.
Το λάθος έγινε στον 19ο αιώνα, από τον γερμανό χημικό E. von Wolf , στα 1870. Το «λάθος» συνεχίστηκε ως το 1972, ώσπου ο αμερικανός διατροφολόγος Arnold E. Bender το αποκάλυψε και το διέψευσε.
Ας σημειωθεί ότι το σπανάκι περιέχει οξέα που ακυρώνουν την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό. Για να απορροφηθεί ο σίδηρος του σπανακιού πρέπει να συνοδεύεται από βιταμίνη C, για παράδειγμα, από χυμό λεμονιού.