Η γευστική δοκιμή ενός κρασιού είναι μία περίεργη διαδικασία γιατί είναι αδύνατον να είναι εντελώς αντικειμενική.
Ωστόσο, τις περισσότερες φορές μεταξύ γευσιγνωστών προκύπτει μία κοινή συνισταμένη, που σημαίνει ότι ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιούμε όλοι το ίδιο λεξιλόγιο για να περιγράψουμε αυτό που νιώθουμε, προκύπτει μία εκτίμηση που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως αντικειμενική. Mε άλλα λόγια, όταν οι ειδικοί λένε πως ένα κρασί είναι καλό, είναι πράγματι καλό ―και το αντίστροφο!
Πώς, όμως, δοκιμάζουν οι ειδικοί και πόσο δύσκολο είναι για κάποιον που δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα να μάθει να δοκιμάζει;
Δίχως να είναι πυρηνική φυσική, η διαδικασία της «γευσιγνωσίας» (μετάφραση του γαλλικού όρου dégustation), απαιτεί εγκυκλοπαιδικές γνώσεις γύρω από το κρασί, τον άψογο χειρισμό των εργαλείων της οργανοληπτικής εκτίμησης και πολύ καλή μνήμη. Όλα αυτά μπορεί να αποκτηθούν με μελέτη και πολλή πρακτική, δηλαδή δοκιμάζοντας όσα περισσότερα κρασιά γίνεται, χρησιμοποιώντας βέβαια τη σωστή τεχνική και όχι απλά πίνοντας σαν να μην υπάρχει αύριο! Υπάρχουν στην Αθήνα διάφορες σχολές κρασιού που παρέχουν σεμινάρια γευσιγνωσίας σε αρχάριους που θέλουν να μάθουν τα βασικά.
Στη μεγάλη έκθεση του κρασιού Οινόραμα, που θα γίνει αυτό το Σαββατοκύριακο, ο αμύητος επισκέπτης θα σαστίσει βλέποντας τους επαγγελματίες του κρασιού αλλά και ψαγμένους οινόφιλους να ...φτύνουν το κρασί αντί να το καταπιούν. Είναι ο μόνος τρόπος για να δοκιμάσει κανείς πολλά κρασιά δίχως να μεθύσει, αφού όπως λένε οι ειδικοί δεν χρειάζεται να καταπιείς ένα κρασί για να το κρίνεις, μια και όλα τα αρώματα και η γεύση του κρασιού αποκαλύπτονται στο στόμα και όχι στο ...λάρυγγα.
Οι γευσιγνώστες, αφού μυρίσουν προσεκτικά ένα κρασί (σε μεγάλο, πάντα, ποτήρι του κρασιού) το βάζουν στο στόμα όπου το «μασούν» δηλαδή το περιφέρουν κατά κάποιο τρόπο μέσα στη στοματική κοιλότητα εισπνέοντας ταυτόχρονα λίγο αέρα για να οξυγονωθεί και να αποκαλύψει ακόμα καλύτερα τα αρώματά του. Ακούγεται περίπλοκο αλλά δεν είναι και λειτουργεί αποτελεσματικά. Βασικά είναι η διαφορά από το να καταπιείς κάτι ασυναίσθητα και μηχανικά από το να το κάνεις συνειδητά. Στο τέλος της διαδικασίας ο επαγγελματίας θα φτύσει το κρασί σαν να μη του άρεσε, ακόμα κι αν το λάτρεψε! Όχι βέβαια πως και οι καλύτεροι γευσιγνώστες στον κόσμο δεν υποκύπτουν ενίοτε στον πειρασμό να καταπιούν ένα κρασί που τους άρεσε πολύ. Οι Γάλλοι, εξάλλου, «μανούλες» όπως είναι στην οινοποσία, έχουν και ειδική έκφραση: «cracher en arrière», δηλαδή να φτύνεις προς τα ...πίσω!
Αν, λοιπόν, βρεθείτε και εσείς στο Ζάππειο Μέγαρο αυτό το Σαββατοκύριακο, μη διστάσετε να ακολουθήσετε το παράδειγμα των οινοχόων, των οινολόγων και των κάθε λογής «οινο-κάτι» και να φτύσετε στα ειδικά πτυελοδοχείο της έκθεσης. Φτάνει να μη φτύσετε τα παπούτσια του διπλανού σας!
Σε κάθε περίπτωση, αν αισθάνεστε τελείως χαμένος μπροστά στην πληθώρα των κρασιών της έκθεσης, μπορείτε να κάνετε χρήση των δύο ξεναγών του Οινοράματος, του Μανόλη και της Όλγας, οι οποίοι μέσα σε μία ώρα θα σας ξεναγήσουν μέσα στην έκθεση δοκιμάζοντας μαζί σας επιλεκτικά διάφορα αντιπροσωπευτικά κρασιά.
Έκθεση Οινόραμα, 10-12/3, Ζάππειο Μέγαρο