Το κρύο σε μια νορβηγική πόλη είναι τόσο δριμύ που οι συνθήκες διαβίωσης είναι εξαιρετικά αντίξοες για τους κατοίκους, χώρια που δεν τολμούν ούτε να... πεθάνουν.
Οι Αρχές του Longyearbyen, του μεγαλύτερου οικισμού και διοικητικού κέντρου του αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ απαγόρεψαν να πεθαίνουν οι άνθρωποι εκεί, αναγκάζοντας τους κατοίκους που βρίσκονται στο τελικό στάδιο ανίατων νόσων να μεταφέρονται εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα στην ηπειρωτική Νορβηγία για να αφήσουν εκεί την τελευταία τους πνοή.
Κι ο λόγος είναι ότι λόγω του αρκτικού ψύχους τα πτώματα δεν αποσυντίθεται, πράγμα που συνιστά τεράστιο πονοκέφαλο για τις Αρχές καθώς πρόσφατα ανιχνεύτηκε ο ιός της φονικής ισπανικής γρίπης σε σορούς που ετάφησαν πριν από έναν αιώνα!
Η μέση θερμοκρασία τον Φεβρουάριο στο Longyearbyen είναι γύρω στους -17 βαθμούς Κελσίου, αλλά μπορεί να πέσει πολύ χαμηλότερα. Κι όπως αναφέρουν τοπικά ΜΜΕ επειδή δεν αποσυντίθενται τα πτώματα, δεν εξαφανίζονται κι οι ασθένειες που προκάλεσαν τους θανάτους. Έλεγχοι που έγιναν πρόσφατα σε 11 σορούς που ετάφησαν στο Longyearbyen έδειξαν ότι ο ιός της ισπανικής γρίπης παραμένει μέσα τους.
Άποψη του Longyearbyen το 1925 (Φωτογραφία: Wikipedia)
Οι νεκροί ετάφησαν το 1918 στη διάρκεια της παγκόσμιας πανδημίας της ισπανικής γρίπης, η οποία προκάλεσε σύμφωνα με εκτιμήσεις το θάνατο 50-100 εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη.
Ο Γιαν Κρίστιαν Μάγιερ του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας εξήγησε στους περίπου 2.500 κατοίκους του Longyearbyen γιατί επιβλήθηκε η ασυνήθιστη απαγόρευση: «Ο λόγος είναι ότι το μονίμως παγωμένο έδαφος όχι μόνον προφυλάσσει από την αποσύνθεση τα ανθρώπινα λείψανα και τα ωθεί στην επιφάνεια, αλλά συντηρεί και τους ιούς των νόσων που προκάλεσαν το θάνατο, για να επανεμφανιστούν αργότερα...»