Η ιστορία ξεκινάει το 1990, όταν διαλύεται η Γιουγκοσλαβία. Το σοσιαλιστικό, ομόσπονδο κρατίδιο της «Μακεδονίας» αλλάζει την ονομασία του σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και την κυβέρνηση αναλαμβάνουν οι εθνικιστές του V-MRO.
Η Αθήνα βλέπει πίσω από τη νέα εθνική ιδεολογία των σλαβομακεδόνων επεκτατικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας, που ενισχύονται και από τις διατάξεις του νέου Συντάγματος, οι οποίες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής των συνόρων.
Έκτοτε όλες οι προσπάθειες για επίλυση του σκοπιανού θα σκοντάψουν σε ακραίες φωνές ένθεν κακείθεν, η Εκκλησία θα αναλάβει ρόλο «μπροστάρη» στα συλλαλητήρια, ενώ όλο και περισσότερες χώρες θα αναγνωρίσουν την νέα οντότητα με το συνταγματικό της όνομα. Ανάμεσα σε αυτές και η Ρωσία -από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως Δημοκρατία της Μακεδονίας- αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η διαπραγμάτευση θα προκαλέσει πολιτικές κρίσεις στην Ελλάδα, με πιο γνωστή τη σκληρή αντιπαράθεση του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, ενώ ακόμα και ελπιδοφόρες προσπάθειες, όπως η μυστική διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση Σημίτη με τον Κίρο Γκλιγκόροφ, θα πέσουν τελικά στο κενό.
Η κρίση του Σκοπιανού θα κορυφωθεί το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή θα ασκήσει βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ενώ η νέα εθνική γραμμή που διαμορφώνεται θέλει την Αθήνα να αποδέχεται, υπό προυποθέσεις, σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Το χθεσινό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης μάλλον δυσκολεύει τον συμβιβασμό, που άλλωστε συναντά δυσκολίες και στη γειτονική χώρα, παρά τις θετικές δηλώσεις της κυβέρνησης Ζάεφ.
Υπάρχει λύση;
Δείτε το βίντεο του iefimerida: