Ο SSM και οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες το ξεκαθάρισαν στους Έλληνες ομολόγους τους και στους εκπροσώπους επιχειρηματικών κλάδων που τους συνόδευαν στη Φρανκφούρτη.
Ξεχάστε (κι εσείς και η κυβέρνησή σας) τα περί «καθαρής εξόδου» από το μνημόνιο, προχωρήστε στους πλειστηριασμούς ώστε να περάστε τα stress tests που αρχίζουν σε λίγες μέρες, συνηθίστε στην ιδέα ότι μετά τον Αύγουστο του 2018 ή θα πορευτείτε καλυμμένοι από μια προληπτική γραμμή στήριξης (και εποπτείας...), ή θα χάσετε το προνόμιο να δανείζεστε φτηνό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και θα πέστε στα νύχια των αγορών...
Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος, δηλαδή, που κινήθηκε και ο απελθών πρόεδρος του Euro Working Group κ. Τόμας Βίζερ λίγες μέρες πριν, όταν δήλωνε σε συνέντευξή του πως μετά τον Αύγουστο του 2018 θα συζητηθεί μεταξύ Ελλάδος και δανειστών της αν θα υπάρξει κάποιας μορφής μείωση του χρέους«αλλά με επιπλέον υποχρεώσεις της Αθήνας έναντι των δανειστών και όχι καθαρή έξοδο, όπως ελπίζει η ελληνική πλευρά...»
Την ίδια ώρα, εδώ στην Ελλάδα, το «αφήγημα” της καθαρής εξόδου, τέλειωνε και επισήμως. Στην συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο, ο πρωθυπουργός περιέγραψε με... αισιόδοξα χρώματα το οικονομικό μέλλον της χώρας στην μετά μνημόνιο εποχή, αλλά απέφυγε επιμελώς ν’ αναφερθεί, έστω και μια φορά, στην γνωστή επωδό του περί επικείμενης «καθαρής εξόδου» τον ερχόμενο Αύγουστο...
Το κλίμα γ ι’ αυτή την... ήπια, σε σχέση με τις άλλες, «κωλοτούμπα», είχαν φροντίσει να το προετοιμάσουν υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη τις τελευταίες μέρες με δημόσιες δηλώσεις και συνεντεύξεις τους. Ο κ. Σκουρλέτης παραδέχθηκε ότι «δεν μας περιμένει ο Παράδεισος μετά τον Αύγουστο...», κάτι ανάλογο και εξ’ ίσου ρεαλιστικό ανέφερε και ο κ. Σταθάκης, ενώ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός κ. Νίκος Ξυδάκης, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του είπε πολύ προσεκτικά ότι απλώς «μετά τον Αύγουστο, θα σταματήσει η ασφυκτική εποπτεία των δανειστών, δεν θα έχουμε την απόλυτη χαλάρωση και παραμένουν οι γενικοί καταναγκασμοί της Ευρωπαϊκήw Ένωσης και οι ειδικοί καταναγκασμοί του υπερχρεωμένου κράτους».
Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή η αλλαγή «στόχευσης» (και παραμυθίας της κοινής γνώμης...) από κυβερνητικής πλευράς, συμφωνήθηκε μετά από εισηγήσεις στενών συνεργατών του προς τον κ. Τσίπρα αλλά και... επανεξέτασης των σεναρίων που είχαν πέσει στο τραπέζι περί πιθανής πρόωρης προσφυγής στις κάλπες αμέσως μετά την «καθαρή έξοδο» από το μνημόνιο τον Αύγουστο, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει το «τέλος των μνημονίων» ο ΣΥΡΙΖΑ ως προεκλογικό δέλεαρ.
Οι σκέψεις για πρόωρες κάλπες, άρχισαν να συγκεκριμενοποιούνται στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά την δημοσκοπική ραγδαία υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν η διαφορά του από την προπορευόμενη ΝΔ είχε ξεπεράσει και τις 12 ποσοστιαίες μονάδες. Η καταφυγή στην πολιτική των επιδομάτων, «κοινωνικών μερισμάτων», ανοιγμάτων στις πολύ φτωχές εισοδηματικά κατηγορίες πολιτών στην οποία επιδόθηκε μαζικά η κυβέρνηση στα τέλη του του 2017, φρέναρε κάπως την δημοσκοπική υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και μείωσε το προβάδισμα της ΝΔ. Και, προφανώς, άρχισαν να επικρατούν δεύτερες σκέψεις...
Στην αντιπολίτευση θεωρούν, ότι δεν αποκλείεται ο κ. Τσίπρας να εντείνει την παραπλανητική «επιδοματική πολιτική» του, η οποία θεωρήθηκε ότι αποδίδει, και να προσανατολίζεται τώρα για εκλογές (δίδυμες, μαζί με τις ευρωεκλογές, ίσως και τις αυτοδιοικητικές...) τον Μάιο του 2019, ώστε να έχει τον χρόνο να «μοιράσει ψίχουλα για... παντεσπάνι», όπως λένε κάποιοι στην ΝΔ. Άλλωστε, προσθέτουν, γι’ αυτό και η πρεμούρα για υπερπλεονάσματα. Άσχετο αν αυτά εξασφαλίσθηκαν με... πρόσθετα οικονομικά βάρη προς την μεσαία τάξη, αναστολή πληρωμών στο εσωτερικό, και βίαιη και οριζόντια περικοπή δαπανών, κυρίως στον κοινωνικό τομέα.