Πήραν το όνομά τους από τη βιβλική μορφή της περιπεσούσης Μαρίας Μαγδαληνής. Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, (αλλά περισσότερο της ντροπής) είναι μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ιρλανδίας.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, δεκάδες χιλιάδες νέες γυναίκες μεταφέρθηκαν στα πλυντήρια, τα οποία υποτίθεται ότι είχαν ως σκοπό τη βοήθεια και την επανένταξη τους στην κοινωνία. Ωστόσο ο ρόλος τους ήταν πιο σκοτεινός. Μέσα από την κακοποίηση, λειτουργούσαν ως επιχειρήσεις που έβγαζαν πολλά χρηματα. Ήταν κορίτσια που είτε έφευγαν από τις οικογένειές τους, είτε είχαν παραβατική συμπεριφορά, είτε έμεναν έγκυες χωρίς να έχουν παντρευτεί -κάτι που η οικογένεια δεν αποδεχόταν. Εργάζονταν στα πλυντήρια, πολλές φορές για χρόνια. Κατά την άφιξη τους, οι μοναχές που ήταν οι υπεύθυνες των πλυντηρίων, τους έδιναν διαφορετικό όνομα.
Όσες γυναίκες μίλησαν για τις εμπειρίες τους μιλάνε για εξαντλητικό πλύσιμο ρούχων σε παγωμένο νερό, για το σιδέρωμα με βαριά σίδερα για ώρες, για τις απαγορευμένες φιλίες και για το γεγονός ότι δεν ήταν ελεύθερες να φύγουν.
Τα πλυντήρια χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά για τη «συμμόρφωση» των λεγόμενων «περιπεσούσων γυναικών». Χωρίς επισκέψεις, χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα....
Διαβάστε τι γινόταν μέσα στα πλυντήρια της Μαγδαληνής και τις μαρτυρίες των γυναικών και δείτε εικόνες στο Bovary.gr