Παρά την αισιοδοξία που εκπέμπει η κυβέρνηση ότι μέχρι αύριο Σάββατο είναι πολύ πιθανό να κλείσει η αξιολόγηση, παραμένουν σημαντικά προβλήματα να επιλυθούν.
Με κύριο την αύξηση του ωραρίου των καθηγητών και την αξιολόγησή τους, καθώς επίσης και την επιμονή της τρόικας οι Γραμματείς των υπουργείων να επιλέγονται μέσω ΑΣΕΠ, και να μην γίνονται απ’ ευθείας από την κυβέρνηση με τα... γνωστά κριτήρια.
Η αισιοδοξία της κυβέρνησης εδράζεται στην προοπτική το «κλείσιμο» της αξιολόγησης να επιτευχθεί «κατ’ αρχήν» σ’ επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, με παραπομπή των εκκρεμοτήτων που θα υπάρξουν στο πεδίο της πολιτικής διαπραγμάτευσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών, οι οποίοι βεβαίως έχουν πλέον πείρα των ελληνικών «ελιγμών», ακούν πίεση ώστε να περιληφθούν σ’ αυτή την φάση της αξιολόγησης όσες περισσότερες εκκρεμότητες είναι δυνατόν. Εξ ου και ενώ μέχρι πριν λίγες μέρες αναφερόταν ότι απομένουν 93 προαπαιτούμενα να «κλείσουν», χθες ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στα..108!
Το αίτημα των δανειστών για τον μέσω ΑΣΕΠ διορισμό Γραμματέων στα υπουργεία, είναι παλιό και απλώς... μεταφερόταν από αξιολόγηση σε αξιολόγηση. Η άρνηση της κυβέρνησης να συμφωνήσει σ’ αυτό το προαπαιτούμενο και η σχετική παραπομπή του στο... μέλλον, είναι πρόδηλο ότι οφείλεται στο γεγονός ότι δεν θέλει να υπάρχει μη κομματικά ελεγχόμενη δημόσια διοίκηση, και να συνεχισθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το καθεστώς των κυβερνητικής επιλογής «δικών της» στελεχών για θέσεις-κλειδιά. Κάτι, άλλωστε, που έκαναν και οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου εμφανίζεται ανυποχώρητος στο αίτημα για αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών (μέτρο που αυτονόητα θα έπρεπε να ισχύει σε περίοδο κρίσεως και δημοσιονομικής αδυναμίας κάλυψης των κενών με προσλήψεις...), επειδή δεν θέλει να συγκρουσθεί με το ισχυρό συνδικαλιστικό σύστημα των εκπαιδευτικών. Για τον ίδιο λόγο, άλλωστε, (αλλά και εξ αιτίας της «ιδεολογικής» αντίθεσης της κυβέρνησης σε κάθε είδους αξιολόγηση...) αρνείται και να θεσμοθετήσει την υποχρεωτική αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών.
Ζητήματα ουσιαστικού εκσυγχρονισμού που θα έπρεπε να έχουν λυθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις δεκαετίες τώρα, όπως η ακομμάτιστη δημόσια διοίκηση και η υποχρεωτική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων (των εκπαιδευτικών που δουλειά τους είναι να... αξιολογούν καθημερινά τους μαθητές τους!), παραμένουν άλυτα και εμφανίζονται ως λύσεις που... επιβάλλουν οι δανειστές, και εμείς αντιστεκόμαστε... με εθνική υπερηφάνεια!