Αν αναζητήσει κανείς τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ψυχοπαθών σε κάποια από τις μηχανές αναζήτησης του Διαδικτύου, θα διαπιστώσει ότι περιγράφονται ως αναίσθητοι, και ψυχρά αδιάφοροι ως προς τα συναισθήματα των άλλων, ρηχοί συναισθηματικά, ανειλικρινείς, ανεύθυνοι δυσπροσάρμοστοι, εγωιστές, βίαιοι κοκ.
Ωστόσο, οι μουσικές τους προτιμήσεις είναι απολύτως φυσιολογικές, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ο καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Πάσκαλ Ουόλις αποφάσισε να ερευνήσει ποια είναι τα μουσικά γούστα ατόμων με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά, αν αυτά τα χαρακτηριστικά συνδέονται με την προτίμηση συγκεκριμένων τραγουδιών. Για την έρευνά του επέλεξε 260 τραγούδια και 190 φοιτητές του.
Αρχικά τους έδωσε ένα ερωτηματολόγιο για να σημειώσουν τις φράσεις που ισχύουν γι’ αυτούς, όπως π.χ. ότι «η αγάπη είναι υπερεκτιμημένη» ή ότι «σωστό για μένα είναι ο,τιδήποτε μπορώ να κάνω αποφεύγοντας τς συνέπειες», ώστε να διαπιστώσει το «επίπεδο ψυχοπάθειας» του καθενός.
Στην επόμενη φάση οι φοιτητές άκουσαν 260 κομμάτια, από κλασική μουσική μέχρι σύγχρονες επιτυχίες και κλήθηκαν να τα αξιολογήσουν βάσει των προσωπικών τους προτιμήσεων.
Στο τέλος ο Ουόλις συνέκρινε τις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια με τα αγαπημένα κομμάτια των φοιτητών και κατέληξε σε μια λίστα με τραγούδια, που αρέσουν ιδιαίτερα σε φοιτητές με τάσεις προς την ψυχοπάθεια.
Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Όχι κάποια κλασικά κομμάτια -όπως η άρια από τις «Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ» του Μπαχ, που άκουγε ο «Χάνιμπαλ Λέκτερ» στη «Σιωπή των Αμνών- αλλά σύγχρονα κομμάτια, στη πρώτη τριάδα των οποίων βρίσκονταν το “Lose Yourself” του ράπερ Έμινεμ, το “No Diggity” των Blackstreet και το “What Do You Mean” του Τζάστιν Μπίμπερ.
Πώς όμως προέκυψαν αυτά τα συγκεκριμένα τραγούδια; Την απάντηση δεν την έχει βρει ακόμη ο Ουόλις και γι’ αυτό θέλει να συνεχίσει την έρευνά του καθώς βρίσκεται, όπως λέει, ακόμη στην αρχή, αφού λόγω του περιορισμένου αριθμού των συμμετεχόντων δεν θεωρείται αντιπροσωπευτική...
Όσο για το ποια τραγούδια αρέσουν στον ίδιο, έδωσε την τέλεια απάντηση: «Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η μουσική».