O Σταμάτης Κραουνάκης ετοιμάζει, παρέα με τη Σπείρα Σπείρα, ένα νέο θέαμα με αγαπημένα τραγούδια που θα παρουσιάζει κάθε Δευτέρα στη «Σφίγγα».
Η πρεμιέρα του έχει προγραμματιστεί για την προσεχή Δευτέρα 6 Νοεμβρίου. «Θα δοκιμαστούμε στην εξαιρετική συνθήκη με ποτό... και άπαξ της εβδομάδος. Είναι κλαμπ. Πάμε να κερδίσουμε μια συλλογική χαρά. Είναι ένα πρόγραμμα χαρακτήρων», λέει στο iefimerida.gr, με ενθουσιασμό παιδιού που μόλις πήρε νέο δώρο, ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Λόγια καρδιάς σε μια σύντομη κουβέντα μας, στο φορτωμένο από πρόβες πρόγραμμά του, λίγο πριν από την πρεμιέρα της Δευτέρας.
- Υπάρχει σενάριο ή κυριαρχεί ο αυτοσχεδιασμός;
«Δουλέψαμε συλλογικά, πρώτη φορά τόσο ανοιχτά στην επιλογή του ρεπερτορίου. Πέσαν τραγούδια στο τραπέζι και εμείς παίζουμε τα πάντα. Μπαλάντες, ταγκό, ξένα, ελληνικά, ινδικά, δικά μου, πήραμε τραγούδια και από όπου μας δυνόταν δικαίωμα, για ουσιαστική αφήγηση και συλλογικό αίσθημα. Υπάρχει λοιπόν σενάριο, από αυτή την άποψη.
Αυτοσχεδιαστικά λειτουργούμε στην πρόβα και στις ενορχηστρώσεις. Είναι ένα πρόγραμμα μέσα από το οποίο θέλω να δείξω τις δυνατότητες των συνεργατών μου. Νομίζω θα χαρούμε όλοι πολύ. Εγώ είμαι ο καλεσμένος τους. Θα έρθω την ώρα που είμαι απαραίτητος. Μπορώ να πω ότι αυτό το πρόγραμμα είναι "πιο ομαδικό από ποτέ"».
- 8 μέλη Σπείρας με εσάς αρχηγό. Ποια είναι τα στοιχεία που πρέπει να έχει κάποιος για να... στρατολογηθεί στη Σπείρα σας;
«Αντοχή, ταλέντο και να μπορεί, αυτό που λέμε, στη φτώχεια και στη μοιρασιά».
- Πώς γίνεται να είστε πάντα κεφάτος επί σκηνής; Τι σας αποφορτίζει από την καθημερινότητα;
«Αυτή είναι η δουλειά μας. Η φύση της δουλειάς. Πάμε εκεί για να 'δώσουμε'. Εμένα με ευτυχεί και η πρόβα. Μια καλή πρόβα. Όταν φεύγουμε σιωπηλοί κι ευτυχισμένοι, κάτι έχει γίνει, που δε θέλουμε να το μιλήσουμε και πολύ. Περιμένουμε την κατάλληλη ώρα που θα το μοιραστούμε με το κοινό. Θέλουμε μετά την ένωση οι άνθρωποι να φεύγουν ευτυχισμένοι».
- Δημιουργός, περφόρμερ επί σκηνής, με διαπιστευτήρια στο θέατρο. Τελικά, άλλη η αγάπη, άλλη η ερωμένη σας; Επιλέγετε κάτι από όλα;
«Όχι. Μεγαλώνοντας νομίζω θα έχω την πληρότητα της δοκιμής σε ο,τι μου έκανε κέφι. Η βασική μου ιδιότητα, ο συνθέτης, είναι αυτό που με κινητοποιεί.
Χωρίς τον δημιουργό θα ήμουν ανάπηρος. Με ευχαριστεί να μοιράζομαι. Περιμένω συνεργασίες ευτυχισμένες. Για παράδειγμα, χθες μείναμε με τη Φιλιππίδου, που γράφω τραγούδια για την παράστασή της, ώρες μετά την πρόβα, γελάσαμε, συνωμοτήσαμε. Αυτά με ευχαριστού
Άλλο; Το πρωί έστησα εφτά τραγούδια στη Σφίγγα. Παντρέψαμε ήχους, αισθήματα, ήμασταν χαρούμενοι. Προχθές στο θέατρο Ιλίσια που έμεινα μέχρι τα ξημερώματα σκηνοθετώντας τον Χάρη Φλεουρα στο κείμενο του Λεμπέση για τους βλάκες, ή με τον Αρβανιτάκη δυο οχτάωρα για τους στίχους των τραγουδιών της «Στέλλας» του Καμπανέλλη για τον ΘΟΚ. Αυτή είναι η γλύκα, την ώρα που καταλαβαίνεις οτι κάτι έχει συντελεσθεί. Άλλη πάλι φορά, με τον Κιμούλη μου, μέχρι αργά κουβέντα επι παντός. Έχω μια ζεστή στην καρδιά από τις βραδιές στη Λαχαναγορά. Στην Κύπρο, στο ΚΘΒΕ. Κάτι πια μου ανταποδίδει η κοινωνία, οι άνθρωποι στο δρόμο. Έχω υποχρέωση να τους δώσω κι άλλο».
Δεν τα χώνω στον Τσίπρα. Τα χώνω όταν βλέπω προχειρότητα και π@π@ριές
- Έχετε μάθει να μη «μασάτε» τα λόγια σας. Δηλώνετε 3 γενιές αριστερός και παράλληλα «τα χώνετε», όταν το θεωρείτε, στον Αλέξη Τσίπρα. Πώς βλέπετε τις εξελίξεις, την καθημερινότητα, την κυβέρνηση;
«Πάνω απ' όλα η τέχνη μου. Δεν τα χώνω στον Τσίπρα. Τα χώνω όταν βλέπω προχειρότητα και π@π@ριές ολούθε, ειδικά στο χώρο που με αφορά. Με τίποτα δεν κάνω πίσω. Όσο είμαι με την ενέργεια μου υγιή, συντάσσομαι με τους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται καθημερινά.
Ξέρεις, αντιπαθώ να κουνάμε τα δάχτυλα. Μπορούμε; Βοηθάμε. Δεν μπορούμε; Καλύτερα να το βουλώνουμε αν δεν μπορούμε. Πάντως, αποκλείεται όταν εντοπίζω αθλιότητες να μείνω σιωπηλός. Και ναι βλέπω στις δημόσιες θέσεις, ιδιαίτερα αυτές που ανέλαβαν καλλιτέχνες, καλπάζουσα βλακεία,μετριότητα και αμετροέπεια. Ανικανότητα για το ουσιαστικό.
Θα μου επιτρέψετε ωστόσο να εξαιρέσω θαρρετά τη δουλειά του Αναστασάκη και της Τσιμά, στο Κρατικό Βορείου Ελλάδας».
- Έχει ενδιαφέρον για εσάς η κινητικότητα στην Κεντροαριστερά; Σκέφτεστε να πάτε να ψηφίσετε;
«Δεν με αφορά τίποτα που ενισχύει τη σύγχυση και κυρίως τον εφησυχασμό».
- Έχουν έρθει μέχρι σήμερα τα πράγματα όπως επιθυμούσατε;
«Ποτέ δεν γίνεται αυτό. Άλλωστε θα ήταν και πληκτικό. Αυτό που προσπαθώ είναι να είμαι σωστός σε αυτό που ορίζω».
Μου αρέσουν οι βόλτες με το τρίκυκλο, που κορνάρω στις χαιρετούρες
- Ζείτε την Αθήνα και μέσα στην Αθήνα. Τι απολαμβάνετε στην πόλη;
«Μου αρέσει η περιοχή της Ακρόπολης, η αγορά της Καλλιθέας, η στοά Σπυρομήλιου, το city μπιστρό του Πανά, πάω συχνά. Οι βόλτες μου με το τρίκυκλο, που κορνάρω στις χαιρετούρες. Ο Γυροπιτούλης στον Κολωνό, η Μπουρνοβαλιά στην Νέα Σμύρνη, το Αγκορα, τα Πρόσωπα. Το μαγαζι iqos στο Σύνταγμα, ο Σκλαβενίτης της Καλλιθέας στην παλιά Ιζόλα. Το κουρείο του Πραπόπουλου στη Βεΐκου. Τα παγωτά vienna στη Νέα Σμύρνη. Το boo και το στυλ καφέ στου Ψυρρή. Η βόλτα μου στο "Κόκκινο" τα πρωινά.
Που κορνάρω και μου φέρνουνε τα τσιγάρα οι περιπτεράδες και τα τζίντζερ χωρίς ζάχαρη. Ο Σωκράτης στην Καλλιθέα και το Χωριό, τα πράγματα στο σπίτι. Το γιαουρτάδικο της Αρεοπαγίτου. Το φαρμακείο του Άρη στο Ίδρυμα Κακογιάννη από πίσω. Οι δρόμοι που έχουν δέντρα. Τα ψώνια στα αεροδρόμια».
- Σας απασχολεί το πέρασμα του χρόνου; Σωματικά, στην εικόνα σας, στις δυνάμεις, πιθανών στην έμπνευση, ή δεν αφήνουμε τον χρόνο να περνάει;
«Με απασχολεί να μην καταπέσω και γίνω ηλίθιο βάρος. Κοιμάμαι καλά και πίνω μόνο νερό και πολύ καλή πρόπολη, που μου στέλνει ο Λευτέρης από την Κρήτη».
- Μία χρονιά που ο χώρος της τέχνης μετρά πολλές απουσίες. Ζωή, Λούλα Αναγνωστάκη. Πώς διαχειρίζεστε την απώλεια;
«Με τέχνη».
- Για ποιο επίτευγμά σας είστε περήφανος;
«Για κανένα. Δεν έχω χρόνο για αυτό. Με ενδιαφέρει η επόμενη φάση. Χαρηκα πολύ που κάναμε το "Βίκτορ" του Βιτρακ πέρσι στο Θέατρο Τέχνης. Ήταν δυνατός συγκερασμός».
- Νέα τραγούδια;
«Βεβαίως. Ένα για την παράσταση "Μαυροπούλι" του Κιμούλη στο θέατρο Άλμα, 7 για τη "Στέλλα" στο ΘΟΚ, 5 για τον Λαζόπουλο και τη Φιλιππίδου στο θέατρο Αθηνών, 9 σε ποιήματα του Λόρκα που θα τα παίξω πρώτη εκτέλεση στο Θέατρο Τέχνης τον Γενάρη, στην παράσταση DUENDE και αυτό είναι κάτι που το περιμένει η καρδιά μου. Που θα πω αυτό το τεράστιο κείμενο, το "Ευαγγέλιο" του ποιητή της νιότης μου».
«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΑΣ» - Πρεμιέρα Δευτέρα 6 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα στις 21.00
Μια ολόφρεσκη μουσική παράσταση από τα οκτώ αγόρια της Σπείρας με επίσημο καλεσμένο τους τον Σταμάτη Κραουνάκη, γεμάτη τραγούδια από όλες τις εποχές, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου και του δικού μας, αλλά και του συνθέτη, όλα τα λατρεμένα.
Τραγουδούν... και όχι μόνο, παρέα με τον Σταμάτη Κραουνάκη, οι:
Χρήστος Γεροντίδης: φωνή, καχόνε
Σάκης Καραθανάσης: φωνή, κιθαρόνι, καχόνε, νταούλι
Σταμάτης Κραουνάκης: φωνή, πιάνο
Κώστας Μπουγιώτης: φωνή, καχόνε
Νίκος Σταδιάτης: φωνή, ακορντεόν
Βασίλης Ντρουμπoγιάννης: πιάνο
Βάιος Πράπας: φωνή, κιθάρες, μπουζούκι
Γιώργος Στιβανάκης: φωνή, μαράκες, ντέφι
Χάρης Φλέουρας: φωνή, κέφι, μπρίο, κουταλάκια
«Αξεσουάρ και ρούχα μας κάνει η αξεπέραστη Έβελυν Σιούπη». Ενορχηστρώσεις η ομάδα μουσικών
Μουσική σκηνή ΣΦΙΓΓΑ: Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής – Αθήνα
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13), Τηλ: 2114096149, 6987844845