Στην ασφάλεια του σπιτιού του, με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, πέρασε τη νύχτα του ο Μιχάλης Λεμπιδάκης, ύστερα από 186 βράδια αγωνίας στα κρησφύγετα που τον κρατούσαν οι απαγωγείς του, δεμένο πάντα με αλυσίδα είτε από το πόδι, είτε από το χέρι.
Η οικογένεια του επιχειρηματία όλο αυτό το διάστημα ζούσε τον δικό της εφιάλτη. Μάλιστα, ο γιος του, που σπουδάζει στο εξωτερικό, είχε παρατήσει τα πάντα για να επιστρέψει στην Ελλάδα, λόγω των δραματικών στιγμών που ζούσε η οικογένεια.
Χθες, από το σπίτι πέρασαν φίλοι, συγγενείς, συνεργάτες που ήθελαν να επισκεφθούν τον δικό τους άνθρωπο και να γιορτάσουν μαζί του την επιστροφή του.
Την ίδια ώρα, στο χωριό Καλέσα στο Ηράκλειο από χθες το πρωί χτυπούσαν χαρμόσυνα καμπάνες, ενώ τις επόμενες ημέρες ετοιμάζεται μεγάλο κρητικό γλέντι για την επιστροφή του.
Ο ίδιος ο Λεμπιδάκης, πάντως, μέσω δικού του προσώπου που μίλησε στους δημοσιογράφους, οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά έξω από το σπίτι του για μια δήλωση, αρκέστηκε να πει ότι «αυτό που με φόβισε περισσότερο ήταν ο χρόνος».
