Πλούτισε χρησιμοποιώντας ένα υλικό που δεν ήθελε κανείς [εικόνες]

Οταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά της στις ΗΠΑ για να εγκατασταθεί στην Νιγηρία, οι γονείς της πίστεψαν αρχικά ότι είχε τρελαθεί.

Ερευνήτρια πληροφορικής και αναλύτρια επιχειρήσεων, η Achenyo Idachaba, ωστόσο, είχε τα πόδια καλά στη Γη. Ηταν αποφασισμένη να επιστρέψει στην πατρίδα της για μπίζνες. «Γεννήθηκα και έκανα τις σπουδές μου στις ΗΠΑ, αλλά πέρασα κάποιο διάστημα της παιδικής μου ηλικίας στη Νιγηρία. Οι γονείς μου γεννήθηκαν εκεί, πάντα πίστευαν στη χώρα τους και εκτιμούσαν ότι μπορεί να γίνει καλύτερη αν όλοι προσπαθήσουμε περισσότερο», δηλώνει.

Ετσι, το 2009 εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και μετακόμισε την πόλη Ibadan, στα νοτιο-δυτικά της Νιγηρίας. Στόχος της ήταν η κοινωνική οικονομία. Δύο χρόνια αργότερα γεννήθηκε η επιχείρησή της, MitiMeth. Κατασκευάζει αξεσουάρ, πανέρια, σετ τραπεζιού, τσάντες, σανδάλια, πολυθρόνες και φωτιστικά. Η ιδιατερότητα είναι πως αυτά τα προϊόντα έχουν ως πρώτη ύλη ένα επικίνδυνο φύκι που εξαπλώνεται ραγδαία και απειλεί το περιβάλλον. Πρόκειται για πληγή που εμφανίστηκε πριν από τριάντα χρόνια και ταλαιπωρεί τους κατοίκους τόσο σε θέματα υγείας όσο και εισοδημάτων, αφού περιορίζει τις μετακινήσεις και την αλιεία.
Η επιχείρηση MitiMeth επιμορφώνει τους ντόπιους οι οποίοι συλλέγουν τα φύκια, τα αποξηραίνουν και τα πλέκουν για να γίνουν σχοινιά. Τα σχοινιά καταλήγουν στα ατελιέ της επιχείρησης και μεταμορφώνονται σε αντικείμενα τα οποία πωλούνται στο ίντερνετ και στις μπουτίκ, ανά τον κόσμο.

Η επιχειρηματική ιδέα της Achenyo Idachaba χαιρετήθηκε από ολόκληρο τον κόσμο και πρόσφατα κέρδισε το βραβείο Cartier Women's Initiative Awards.
Η καινοτόμα ιδέα βασίζεται στο γεγονός ότι πηγή πλούτου μπορεί να αποτελέσει ένα οικολογικό πρόβλημα. «Ορισμένοι νομίζουν ότι απλά πλέξουμε τα αντικείμενά μας. Αλλά αυτό που κάνουμε πραγματικά πηγαίνει πέρα από το πλέξιμο. Φροντίζουμε το περιβάλλον και επιτρέπουμε στις κοινότητες να βρουν ένα εναλλακτικό εισόδημα», δηλώνει.

Το πρόβλημα με τα επιθετικά φύκια δεν εντοπίζεται μόνο στη Νιγηρία αλλά σε όλη την αφρικανική ήπειρο και η Achenyo Idachaba σχεδιάζει να αναλάβει μια παναφρικανική δράση. «Χώρες όπως το Σουδάν, η Γκάνα ή η Σιέρα Λεόνε εκδήλωσαν ήδη ενδιαφέρον ώστε το μοντέλο να εφαρμοστεί και σε αυτές», λέει η επιχειρηματίας.
Σήμερα η επιχείρηση είναι κερδοφόρα, εξάλλου αυτό αποτελεί όρο για να λάβει κάποιος το βραβείο Cartier. Ωστόσο ο δρόμος προς την επιτυχία δεν ήταν εύκολος.
«Είχα μια φανταστική καριέρα στις ΗΠΑ και ξεκίνησα πάλι από το μηδέν», λέει η Achenyo Idachaba, η οποία είχε πολλά ατού στο μανίκι: είναι πτυχιούχος MBA (Master of Business Administration) του πανεπιστημίου Cornell της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε την καριέρα της στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αλλά παρά τις σπουδές της, οι δυσκολίες στη Νιγηρία ήταν πολλές. Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν να βρει τις πληροφορίες και να στηριχθεί σε ανύπαρκτες υποδομές.

«Στη Νιγηρία, το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα πραγματικό πρόβλημα. Πρέπει να παράξεις μόνο σου την ενέργεια ώστε να έχεις μόνιμο ρεύμα και να διατηρήσεις την παραγωγικότητα. Το στοίχημα είναι τεράστιο», λέει.
Ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία είναι η πρόσβαση στα κεφάλαια. «Οι απαιτήσεις για εγγυήσεις ήταν αδιανόητες. Χρειάστηκε να βρω ένα Σχέδιο Β γιατί μου ήταν αδύνατο να εγκαταλείψω την προσπάθεια». Τα περισσότερα κεφάλαια τα βρήκε στις δικές της οικονομίες και στην βοήθεια της οικογένειάς της. Πηγή πληροφοριών και φωτογραφιών Lionesses of Africa, Konnect Africa, Thisisafrica