Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την έναρξη των διαπραγματεύσεων και υπό το... άγχος το Ταμείο να αξιώσει νέα μέτρα, από την κυβέρνηση δεν χάνουν ευκαιρία να θυμίζουν ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η υλοποίηση των προαπαιτούμενων και η έγκαιρη ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης.
Το εν λόγω μήνυμα επανέλαβε ο πρωθυπουργός και χθες, στην κατ’ ιδίαν συνομιλία του με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ. Το σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι αποδέκτες δεν είναι μόνο οι δανειστές! Αντιθέτως, σε μια δεύτερη... ανάγνωση, αντιλαμβάνεται κανείς ότι στόχος του είναι να «φρενάρει» και τις εκ των έσω καθυστερήσεις και όλα τα υπουργεία να ριχτούν στη δουλειά.
Εξ αυτού του λόγου ο κ. Τσίπρας έχει αναθέσει σε δύο στενούς του συνεργάτες την απαιτητική αρμοδιότητα, που δεν είναι άλλη από το να «επιτηρούν» την όλη προσπάθεια, προκειμένου να μη βγούμε εκτός χρονοδιαγράμματος. Ειδικότερα, οι Δημήτρης Λιάκος (υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ) και Δημήτρης Παπαγιαννάκος (γ.γ. Συντονισμού της κυβέρνησης) είναι οι αρμόδιοι για την παρακολούθηση -βδομάδα προς βδομάδα- της προόδου των πεπραγμένων της Αθήνας. Ενώ για τους καλά γνωρίζοντες, είναι οι άνθρωποι που είχαν και στην προηγούμενη αξιολόγηση την εποπτεία για την υλοποίηση των προαπαιτουμένων υπό την υψηλή εποπτεία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.
«Θολό» τοπίο η έξοδος από το πρόγραμμα
Το ενδιαφέρον, πάντως, εστιάζεται ταυτόχρονα και στη συζήτηση για μετά τον Αύγουστο του 2018. Ήτοι για τον τρόπο με τον οποίο θα βγει η Ελλάδα από το πρόγραμμα. Οι τελικές διαπραγματεύσεις είναι σαφές ότι θα αρχίσουν μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα τρέχουν παράλληλα τεχνικές και πολιτικές συζητήσεις στο περιθώριο. Βάσει των δηλώσεων Ντάισελμπλουμ και Βίζερ πάντως, προσώρας, φαίνεται ότι αποκλείεται το ενδεχόμενο της πιστοληπτικής γραμμής (ECCL). Ωστόσο, όλοι αποφεύγουν να εξειδικεύσουν πώς θα γίνεται η εποπτεία των δημοσιονομικών στόχων και η παρακολούθηση για το αν η Ελλάδα τηρεί τα συμφωνηθέντα.
Καμπανάκι από το FDP
Πρόβλημα δημιουργεί, τέλος, η δήλωση του γερμανικού κόμματος FDP που θέτει ως απαράβατο όρο για τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος τη συμμετοχή του ΔΝΤ και επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση μετά την προσωρινή αισιοδοξία ότι η πίεση για συμμετοχή του Ταμείου θα μειωθεί μετά τις γερμανικές εκλογές. Η θέση αυτή ενισχύει αντικειμενικά τη διαπραγματευτική δύναμη του Ταμείου και επαναφέρει μνήμες από τη δεύτερη αξιολόγηση. Αυτό που μένει να επαληθευτεί είναι αν το ΔΝΤ θα μπει με... φόρα στις διαπραγματεύσεις, εμμένοντας στις σκληρές του θέσεις τόσο για τα δημοσιονομικά όσο και για τις τράπεζες, προκαλώντας νέους πονοκεφάλους στην κυβέρνηση και αποδυναμώνοντας το αφήγημα για καθαρή έξοδο από το Μνημόνιο.