Ομοφυλόφιλος σταρ του κλασικού χορού: Ανακάλυψα τον έρωτα με μια γυναίκα [εικόνες]

Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια χορού της Όπερας του Παρισιού: Ο Πατρίκ Ντιπόν συγκλονίζει με τη συνέντευξή του στο γαλλικό περιοδικό Paris Match, στην οποία εξομολογείται ότι σώθηκε χάρη στον έρωτά του με τη χορογράφο Leïla Da Rocha.

Ο πρώην χορευτής-σταρ εξομολογείται ότι συνάντησε τη γυναίκα της ζωής του το 2004, σε μια εποχή όπου ανακτούσε δυνάμεις από ένα τρομερό τροχαίο, το οποίο είχε συμβεί το 2000. Το 2004 ο Πατρίκ Ντιπόν είχε ξεκινήσει πάλι να διδάσκει χορό, αλλά υπέφερε από αλκοολισμό και είχε σχεδιάσει να φύγει οριστικά για την Ιαπωνία.

«Τη συνάντησα σε μια στιγμή που ήμουν τόσο απογοητευμένος από τον εαυτό μου και από τους άλλους, τους δήθεν φίλους μου. Μόλις είχα πάρει την απόφαση να τα εγκαταλείψω όλα και να ξεκινήσω από το μηδέν στην Ιαπωνία. Είχα ήδη αγοράσει το αεροπορικό μου εισιτήριο, καθώς και τα εισιτήρια για τους δύο σκύλους μου, τη Λόλα και τον Νιούτον. Η βαλίτσα μου ήταν έτοιμη.
Η Λέιλα μου τηλεφώνησε την παραμονή της αναχώρησής μου. Ηταν πρώην αθλήτρια, διεθνής πρωταθλήτρια μπάσκετ και μετά από τραυματισμό της έγινε χορεύτρια ανατολικού χορού. Διηύθυνε μια σχολή χορού στην πόλη Soissons και για τον λόγο αυτό ήθελε να με συναντήσει.
Βρήκε τα κατάλληλα λόγια να μου μιλήσει και δέχτηκα το ραντεβού. Η συνάντησή μας επρόκειτο να κρατήσει 30 λεπτά. Στις 3 η ώρα το πρωί, δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε ο ένας τον άλλο. Μου εμπιστεύτηκε ότι με είχε δει να χορεύω για πρώτη φορά όταν ήταν 9 ετών. Ηταν στην πόλη Sisteron, στην "Ωραία Κοιμωμένη του Δάσους"», λέει ο Πατρίκ.

Με τη Leïla Da Rocha, ο Πατρίκ Ντιπόν ξεκινάει μια νέα επαγγελματική ζωή. Αλλά, παρότι δεν το περίμενε κανείς, βρίσκει, επίσης, τον έρωτα στο πρόσωπό της. Το ζευγάρι είναι τόσο ερωτευμένο που σε κοινή συνέντευξή τους το 2011, στη Libération, μίλησαν για τη σχέση τους. Η νεαρή γυναίκα έλεγε: «Είναι θέμα χημείας. Δεν έχει να κάνει με μια ιστορία σεξ. Δεν έχει καμία σχέση με τον έρωτα που έχω για τον σύζυγό μου».
Από τότε η Λέιλα πήρε διαζύγιο και ο έρωτάς τους προχώρησε.

Ο Πατρίκ Ντιπόν δεν έκρυψε ποτέ την ομοφυλοφιλία του. Στη συνέντευξή του στο Paris Match εξηγεί τη «στροφή» που έκανε στη σεξουαλικότητά του γιατί συνειδητοποίησε κάποια πράγματα και έκανε τον απολογισμό μέσα του για το τι άνθρωπος ήταν όταν βρισκόταν στην κορύφωση της καριέρας του:
«Με βόλευε να λέω ψέματα στον εαυτό μου. Και σε ό,τι με αφορά, η ομοφυλοφιλία ήταν ένα λάθος».

Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι, όπως κι άλλοι χορευτές με το δικό του ταλέντο, ζούσε μια ζωή αποκομμένη από τους άλλους και ήταν επικεντρωμένος σε μια μικρή ομάδα ατόμων, στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Αυτό καθιστούσε αδύνατο να ψάξει μια «αδελφή ψυχή» ή μια ζωή ζευγαριού, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κοιμόταν με άνδρες γιατί ήταν πιο εύκολο...

Με τη Λέιλα ο Πατρίκ Ντιπόν δηλώνει ότι έχασε κάθε εγωισμό και έμαθε να λέει «εμείς». Το ζευγάρι σήμερα διδάσκει χορό στην πόλη Soissons και από τα μέσα Σεπτεμβρίου θα ανοίξουν σχολή χορού στο Μπορντό, μια διεθνή σχολή.

Ο Ντιπόν ισχυρίζεται ότι δεν μετανιώνει για τίποτα: «Νομίζω ότι ήταν απαραίτητο να περάσω όλες αυτές τις δοκιμασίες για να είμαι άξιος της αγάπης της Λέιλα (...). Ξυπνάω κάθε μέρα με την όλο και μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου».

«Ημουν χορευτής-αστέρι στην Όπερα του Παρισιού, στη συνέχεια διευθυντής του μπαλέτου και διάδοχος του Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Εκανα 14 φορές τον γύρο του πλανήτη με τους μεγαλύτερους δημιουργούς, από τον Μορίς Μπεζάρ ως τον Ρολάν Πετί. Αυτός ο ρυθμός και οι ευθύνες μου με οδήγησαν σε μια ζωή εντελώς επικεντρωμένη στον εαυτό μου, ενώ ο χορός πρέπει να είναι δώρο στους άλλους. Μερικά χρόνια μετά το τροχαίο, αναρωτήθηκα: "Κατά βάθος, αυτός ο τύπος που ήσουν πριν, τον αγαπούσες;". Η απάντηση ήταν "όχι"», δήλωσε στο Paris Match.

Πατρίκ Ντιπόν και Λέιλα Ντα Ροσά:

«Ζούσα μέσα σε ένα ψέμα. Μια παρωδία έρωτα. Με βόλευε να λέω ψέματα στον εαυτό μου. Σε ό,τι με αφορά, η ομοφυλοφιλία ήταν ένα λάθος. Πρέπει να καταλάβετε ότι η ζωή ενός χορευτή διεθνούς φήμης είναι ασύμβατη με τη ζωή του ζευγαριού, γιατί είναι αδύνατον να είσαι στη διάθεση του άλλου. 17.000 άτομα σας χειροκροτούν στη σκηνή αλλά εσείς δεν έχετε κανέναν για να μοιραστείτε τη στιγμή. Οταν γύριζα σπίτι μου, ήμουν ευτυχισμένος που ξανάβρισκα τα σκυλιά μου, αλλά ήμουν μόνος. Ή μόνος με δύο, το ίδιο είναι. Σπαταλούσα τα χρήματά μου, καλομάθαινα το περιβάλλον μου, πήγαινα παντού με τη μητέρα μου, αλλά δεν ήμουν ευτυχισμένος. Με τον Νουρέγιεφ μιλούσαμε συχνά για τη μοναξιά».