Η ιδέα του να μαζέψω όλα τα πράγματά μου και φύγω για κάπου «αλλού» χωρίς καμία ιδιαίτερη προτίμηση για το που θα είναι αυτό, υπήρχε στο μυαλό μου από όταν ήμουν έξι χρονών.
Ετοίμαζα μία τσαντούλα με ένα φόρεμα, ένα βρακί και τον Ελ Μακαντορελ, το πολυαγαπημένο μόνοφθαλμο λούτρινο ελεφαντάκι μου. Μετέπειτα με συνεργό τις ξαδέρφες μου κρυβόμουν στο αυτοκίνητο των θείων μου με προορισμό το Άστρος, Κυνουρίας.
Με αυτά τα μυαλά βρέθηκα στο Άμστερνταμ το 2005 για σπουδές αφού πρώτα είχα οργώσει την Ευρώπη με φτηνές πτήσεις και έμεινα εκεί για πέντε χρόνια.
Η πραγματικότητα του να μένεις κάπου αλλού χωρίς κανέναν να σε βγάλει από τα δύσκολα ήταν αρκετά διαφορετική από το να ταξιδεύεις. Μετά από ένα ρεκόρ μετακομίσεων (δεκατέσσερα δωμάτια σε τρεισήμισι χρόνια) το 2010 πήρα τη δύσκολη απόφαση της επιστροφής παίρνοντας όμως μαζί μου την Ολλανδέζα γάτα μου..
Διαβάστε την ιστορία της Χρύσας δείτε πώς είναι σήμερα η ζωή της στο BOVARY.gr