Το πιο δημοφιλές έγκλημα του 20ού αιώνα: Η απαγωγή του μωρού Lindbergh [εικόνες]

Πολλές δεκαετίες πριν εμφανιστούν το Twitter και το Facebook υπήρξε μια ιστορία που προκάλεσε παγκόσμια έκρηξη πληροφοριών, χωρίς έλεγχο και χωρίς λογική, σε πλανητικό επίπεδο.

Είναι μια viral ιστορία, η «υπόθεση Lindbergh», η οποία έγινε το μακρινό 1932 αλλά αποτέλεσε υπόδειγμα για όσα ακολούθησαν με την έκρηξη του ίντερνετ: ανεξέλεγκτες πληροφορίες, μιντιακό σύστημα, παγκόσμια απήχηση σε χρόνο ρεκόρ. Οσα έγιναν εκείνη την περίοδο, στην δεκαετία του 30, είναι αυτά που ζούμε σήμερα.
Πρόκειται για το απίστευτο στόρι της απαγωγής του βρέφους του διάσημου Αμερικανού αεροπόρου Τσαρλς Λίντμπεργκ που εξελίχθηκε στο πιο πολυπαιγμένο από τα ΜΜΕ έγκλημα του 20ού αιώνα. Αποκαλείται «Το έγκλημα του αιώνα».

Το βρέφος, σε ηλικία 20 μηνών, απήχθη από την οικία των γονιών του στο Νιού Τζέρσεϊ, ένα βράδυ του Μαρτίου 1932. Περίπου δύο μήνες αργότερα, η σορός του βρέθηκε σε μικρή απόσταση από το σπίτι των Λίντμπεργκ. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατος επήλθε από ισχυρό χτύπημα στο κρανίο.

Μετά από έρευνα που κράτησε πάνω από δύο χρόνια, συνελήφθη ο Bruno Hauptmann και καταδικάστηκε σε θάνατο σε ηλεκτρική καρέκλα. Ο Χόπμαν υποστήριζε ως το τέλος ότι είναι αθώος.

Η δημοσιογράφος H. L. Mencken αποκάλεσε την απαγωγή του βρέφους και την δίκη που ακολούθησε «την πιο ενδιαφέρουσα ιστορία μετά τον αμερικανικό Εμφύλιο». Μάλιστα, η αμερικανική γερουσία ψήφισε, μετά τα γεγονότα, το Federal Kidnapping Act, δηλαδή τον «νόμο Λίντμπεργκ», ο οποίος αναγνωρίζει την απαγωγή ως ομοσπονδιακό έγκλημα.

Η απαγωγή
Ενα βράδυ του Μαρτίου η παραμάνα της οικογένειας, Betty Gow, έβαλε το βρέφος Charles Lindbergh Jr., 20 μηνών, στο παιδικό του κρεβατάκι. Στερέωσε την κουβέρτα με δύο χοντρές παραμάνες ώστε να μην πέφτει στον ύπνο του. Γύρω στις 21:30 ο Λίντμπεργκ άκουσε έναν θόρυβο στην κουζίνα. Στις 22:00, η παραμάνα ανακάλυψε ότι το μωρό δεν βρισκόταν πια στην κούνια του. Ρώτησε την κυρία Λίντμπεργκ που έβγαινε εκείνη την ώρα από το μπάνιο αν το μωρό ήταν μαζί της.

O Λίντμπεργκ, η σύζυγός του, το βρέφος:

Οταν πήρε αρνητική απάντηση, η παραμάνα κατέβηκε στην βιβλιοθήκη και μίλησε στον κ. Λίντμπεργκ. Εκείνος ανέβηκε αμέσως στον πάνω όροφο, άρχισε να ψάχνει ώσπου ανακάλυψε έναν λευκό φάκελο στο παράθυρο.
Ο Λίντμπεργκ πήρε το όπλο του και έκανε τον γύρο του σπιτιού ψάχνοντας. Μέσα σε είκοσι λεπτά έφτασε η αστυνομία, τα μίντια και ο δικηγόρος της οικογένειας. Είναι η στιγμή που αρχίζει να ξεδιπλώνεται η ιστορία που κράτησε τις ΗΠΑ και τον πλανήτη με κομμένη την ανάσα, για χρόνια.

Η αστυνομία έψαξε το σπίτι και την γύρω περιοχή, για χιλιόμετρα. Ηδη εκατοντάδες ρεπόρτερ κατέφθασαν από παντού, δυσκολεύοντας τις έρευνες. Ο φάκελος άνοιξε και το μήνυμα ήταν σύντομο, γραμμένο στο χέρι, με πολλά λάθη ορθογραφίας και γραμματικής και ζητούσε λύτρα 50.000 δολάρια.
Στο κάτω μέρος της επιστολής υπήρχαν δύο κύκλοι, με κόκκινο και γαλάζιο.

Η είδηση μεταδίδεται σαν πυρκαγιά και δεκάδες προσωπικότητες αρχίζουν να καταφθάνουν στην οικία Λίντμπεργκ. Ο αεροπόρος πίστευε ότι τον γιό του είχε απαγάγει το οργανωμένο έγκλημα.
Τα μίντια μπαίνουν στο παιχνίδι. Ο Λίντμεργκ, αναζητώντας τον ένοχο, έρχεται σε επαφή ακόμη και με μικροαλήτες, ιδιοκτήτες μπαρ της περιοχής. Αλλά δύο από αυτούς, ο Salvatore « Salvy » Spitale και ο Irving Blitz είναι στην πραγματικότητα «πράκτορες» της εφημερίδας Daily News της Νέας Υόρκης που ήλπιζε να παραγκωνίσει τα άλλα Μέσα από τις αποκλειστικότητες.

Κάποιες μεγάλες φιγούρες του οργανωμένου εγκλήματος, ειδικά ο Αλ Καπόνε, από τη φυλακή τους, πρόσφεραν την βοήθειά τους για να βρεθεί το μωρό Λίντμπεργκ, με αντάλλαγμα χρηματική αμοιβή ή μείωση ποινής. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χέρμπερντ Χούβερ δήλωσε ότι θα κινούσε γη και ουρανό για να βρει το χαμένο παιδί. Το FBI, η United States Customs Service, η Immigration and Naturalization Service και η αστυνομία της Ουάσινγκτον έτρεξαν για βοήθεια. Ενας αξιωματούχος του Νιού Τζέρσεϊ πρόσφερε 25.000 δολάρια αν ο « Little Lindy » γύριζε σπίτι του. Η οικογένεια Λίντμπεργκ πρόσθεσε 50.000 δολάρια, τεράστια ποσά εν μέσω Μεγάλης Κρίσης λόγω του κραχ στις ΗΠΑ.
Λίγες ημέρες αργότερα, ένα νέο γράμμα ζητούσε παραπάνω λύτρα. Είχε σταλεί από το Μπρούκλιν, με τους ίδιους κύκλους κόκκινο-μπλε. Ο Λίντμπεργκ εμπιστεύτηκε το γράμμα σε κάποιον Rosner, ο οποίος το έδωσε αμέσως στην Daily News, όπου κάποιος το φωτογράφησε και δημοσιεύτηκε. Μέσα σε μερικές ώρες, οι φωτοτυπίες του γράμματος πουλιόνταν σε κάθε γωνία της Νέας Υόρκης έναντι 5 δολαρίων.

Η συνέχεια είναι άξια αστυνομικής ταινίας, με συναντήσεις σε νεκροταφεία, επιστολές, λύτρα, κουτιά με την πιτζάμα του μωρού. Ενα μήνυμα στην εφημερίδα Home News που έλεγε « Money is ready. No cops. No secret service. I come alone, like last time» προς τους απαγωγείς θυμίζει μαφιόζικο σκηνικό ταινίας. Τα λύτρα μπήκαν σε κουτί, σημαδεμένα, και παραλήφθηκαν από οδηγό ταξί που έφυγε σε άγνωστη κατεύθυνση.
Στις 12 Μαίου 1932, 7 χιλιόμετρα από το σπίτι των Λίντμπεργκ, ένας ντελιβεράς ανακάλυψε την σορό ενός μωρού και ειδοποίησε την αστυνομία. Η παραμάνα Gow αναγνώρισε αμέσως ότι ήταν το μωρό Λίντμπεργκ, γιατί η ίδια είχε πλέξει το φανελάκι του.
Η αστυνομία υποπτεύτηκε αρχικά μια παλιότερη βρετανίδα παραμάνα, την Violet Sharp, που έδωσε περίεργη κατάθεση. Η παραμάνα αυτοκτόνησε στις 10 Ιουνίου 1932, ανεβάζοντας κατακόρυφα το θερμόμετρο στα μίντια.

Η κατοικία των Λίντμπεργκ και η σκάλα της απαγωγής:

Η υπόθεση έκανε στο μεταξύ τον γύρο του κόσμου. «Ληστές απήγαγαν τον γιό του Λίντμπεργκ» έγραφε η γαλλική L’Écho de Paris στις 3 Μαρτίου 1932, ενώ ο Τύπος είχε την είδηση πρωτοσέλιδο στο Βέλγιο, στον Καναδά, σε όλη την Ευρώπη. Η απαγωγή του μωρού έγινε είδηση και στα χρονικά που μεταδίδονται πριν την ταινία, στις αίθουσες. Ενέπνευσε συγγραφείς, ιδιωτικούς ντετέκτιβ και μια ολόκληρη βιομηχανία «λογοτεχνίας» που δεν στηρίζεται πάντα στην αλήθεια.
Ακόμη και ο Hergé από το 1932 εμπνέεται για το βιβλίο του «Τεντέν στην Αμερική». Η υπόθεση οδηγεί ακόμη και τον Σαλβατόρ Νταλί και την σύζυγό του Γκαλά να δώσουν ένα τρελό πάρτι στη Νέα Υόρκη, όπου μεταμφιέστηκαν σε μωρό Λίντμπεργκ και τους απαγωγείς του. Ακόμη και ο συγγραφέας Philip Roth έγραψε ένα από τα καλύτερα βιβλία του το 2004, The Plot Against America.

Αυτό που ο Τύπος της εποχής αποκάλεσε «το μεγαλύτερο στόρι της δεκαετίας με ανθρώπινο ενδιαφέρον» συνδέεται με ένα υπέδαφος πολύ πλούσιο: Ο Λίντμπεργκ είναι μια προσωπικότητα με παγκόσμια απήχηση, έχει εξαιρετικό παρουσιαστικό, περιπετειώδες επάγγελμα. Το μωρό απήχθη σε πολύ νεαρή ηλικία, γεγονός που συγκλονίζει τον πλανήτη. Και η δίκη, για πρώτη φορά στα χρονικά, παίζεται σε απευθείας σύνδεση, ενώ ο δολοφόνος καταδικάζεται χωρίς ποτέ να ομολογήσει το έγκλημά του. Αλλά κυρίως εκατοντάδες δημοσιογράφοι ανταποκριτές ή ειδικοί απεσταλμένοι δίνουν την εικόνα μιας Αμερικής, άγνωστης ακόμη στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κοινό.

Και όλα αυτά επί 4 χρόνια, από τον θάνατο του βρέφους το 1932 ως την δίκη το 1936 που κράτησαν τα ΜΜΕ με κομμένη την ανάσα.
Ενοχος για την απαγωγή και το έγκλημα κρίθηκε ο Μπρούνο Χόπμαν, γερμανός στρατιωτικός στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, ξυλουργός στο επάγγελμα, ο οποίος ήρθε παράνομα στην Αμερική, μετά τον πόλεμο, το 1923, όπου έγινε μικροαπατεώνας. Πέθανε σε ηλεκτρική καρέκλα.