Η ηθοποιός και πρόεδρος του Κέντρου «Ανάσα», που υποστηρίζει τους πάσχοντες από διατροφικές διαταραχές, μιλάει για τους ρόλους της ζωής της και εξηγεί πως αποφάσισε να βοηθήσει τον εαυτό της και τους γύρω της...
«Ημουν ανορεξική και μου φαινόταν. Ξεκίνησα στα 15 και ξεμπέρδεψα με την αρρώστια μου στα 26. Δύο χρόνια ήμουν σοβαρά. Τα υπόλοιπα χρόνια ήμουν βουλιμική. Η βουλιμία είναι πιο ύπουλη, γιατί ενώ έχεις το σωστό βάρος, αυτό διατηρείται με λάθος τρόπους και πάντα μπορείς να πας στην ανορεξία ή την υπερφαγία. Από εκεί και πέρα τα χρόνια που ήμουν φοιτήτρια, δεν μου φαινόταν. Είχα εξάρσεις και υφέσεις. Δεν ήμουν συνέχεια σοβαρά άρρωστη. Αλλοτε το καταπολεμούσα κι άλλοτε όχι. Δεν υπήρξε όμως κανείς να μου υποδείξει θεραπεία. Μόνη μου τα κατάφερα.
Στα 17 μου πήγα με τη μητέρα μου στον γυναικολόγο γιατί μου κόπηκε η περίοδος επειδή δεν έτρωγα. Κανείς δεν μου είπε ότι έχω ανορεξία. Μου είπαν να τρώω λίγο παραπάνω κι ότι έτσι θα μου έρθει πάλι η περίοδος. Μου έδωσαν αντισυλληπτικά που είναι αντένδειξη για την πορεία της νόσου.
Στους άνδρες παρουσιάζεται με μια εμμονή με το σώμα. Αρχίζουν και παίρνουν σκευάσματα, ιδιαίτερα στα γυμναστήρια, με στόχο να εξαφανιστεί το λίπος από το σώμα τους.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη της Ζέτας Δούκα στο BOVARY.gr