Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας... αλλιώς: Με μια δόση αυτοκριτικής, μιλά για τους καβγάδες που έχει μετανιώσει, για τον κίνδυνο της υπερέκθεσης, για την Ευγενία και τα παιδιά με τα αρχαιοελληνικά ονόματα. Για τον Πολάκη και τη σχέση του με τον Τσίπρα. Για την υπόθεση Σαββίδη-Mega.
- Κύριε Γεωργιάδη, πιστεύετε ότι η υπερέκθεση σας κάνει καλό;
«Δεν υπάρχει μόνο καλό. Σίγουρα υπάρχει και πολύ κακό. Ομως, σε μια πορεία ετών μετράς τη συνολική σου διαδρομή και κάνεις ταμείο. Η συνολική μου πορεία είναι καλή. Ξεκίνησα την πολιτική μου διαδρομή στο τέλος του 2003 και τώρα, μετά από 14 χρόνια, έχω υπάρξει δέκα χρόνια βουλευτής, δύο φορές υπουργός, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και τώρα αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Αρα η σούμα είναι καλή».
- Ως αρχαιολάτρης, ωστόσο, δεν είστε υπέρ του μέτρου;
«Πράγματι, όταν μιλάς πολύ μπορεί να πεις και πράγματα για τα οποία μετά θα μετανιώσεις. Και όντως έχω πει πράγματα που θα προτιμούσα να μην είχα πει. Αλλά εμένα με ενδιαφέρει η γενική εικόνα. Πιστεύω ότι βασική δουλειά του βουλευτή και του πολιτικού είναι να μιλάει. Βγαίνοντας στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, γράφοντας ένα tweet, κάνω τη δουλειά μου. Γι' αυτό με πληρώνουν, γι' αυτό με έχουν εκλέξει βουλευτή, γι' αυτό είμαι σε αυτή τη θέση. Αν θέλανε μουγγούς, δεν θα βγάζαμε βουλευτές. Τώρα, αν εγώ το παρακάνω -κι αυτή είναι μια κριτική που την ακούω- τον τελευταίο καιρό το έχω μειώσει. Βγαίνω στην τηλεόραση μια φορά την εβδομάδα. Θα μπορούσα να είμαι όλη μέρα στην τηλεόραση».
- Πότε μετανιώσατε για κάτι που είπατε;
«Η στιγμή που βγήκα από τα ρούχα μου και παραφέρθηκα ήταν με τον Πολάκη, όταν μίλησε για την Ευγενία. Είναι η μοναδική φορά που πράγματι βγήκα εκτός εαυτού. Μετάνιωσα. Δεν έπρεπε να αφήσω έναν άνθρωπο σαν τον Πολάκη να με παρασύρει κατ' αυτόν τον τρόπο. Ηταν δικό μου σφάλμα. Εκείνη τη στιγμή εθίγη το φιλότιμό μου και η οικογενειακή μου συνείδηση. Ιδιαίτερα γιατί αισθάνθηκα την αδικία, γνωρίζοντας πόσο διακριτική στάση είχε κρατήσει η Ευγενία όταν ήμουν υπουργός. Βλέπω τώρα τι κάνουν οι Συριζαίοι και λέω ότι εμείς ήμασταν χαζοί...».
- Μέσα σε αυτή την υπερέκθεσή σας εντάσσονται και οι τηλεπωλήσεις. Γιατί το κάνετε με αυτόν τον τρόπο;
«Οποιος κάνει κριτική επί του τρόπου που πουλάω, σίγουρα δεν έχει πουλήσει τίποτα στη ζωή του και σίγουρα όχι στην τηλεόραση. Οσοι κάνουν τηλεοπτική πώληση, το κάνουν με τον ίδιο τρόπο. Γιατί; Γιατί αλλιώς δεν θα πουλήσεις. Επιπλέον, πιστεύω ότι ο πολιτικός και ο βουλευτής πρέπει να είναι εργαζόμενοι. Οταν έχεις τα δικά σου εισοδήματα και δεν εξαρτάς την οικογένειά σου από τη βουλευτική σου αποζημίωση, μπορείς πολύ πιο εύκολα να πάρεις πολιτικές αποφάσεις».
- Σας έχει συμβεί;
«Ναι. Οταν διαφώνησα με τον Γιώργο Καρατζαφέρη και αποφάσισα να ψηφίσω το PSI, αποφάσισα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να παραιτηθώ από υπουργός και από βουλευτής. Οπως και έπραξα. Δεν ξέρω αν δεν είχα τη δική μου δουλειά από Δευτέρα, αν θα το έκανα με τόση ευκολία. Πιστεύω ότι ο εργαζόμενος βουλευτής έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Εχει επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Από την άλλη, αν ένας βουλευτής μένει πολλά χρόνια στη Βουλή, ίσως να παθαίνει ιδρυματισμό».
- O κίνδυνος γελοιοποίησης σας απασχολεί;
«Στη δική μου περίπτωση αυτό δεν μετράει, γιατί εμένα με βγάλανε γραφικό στην αρχή. Συν τω χρόνω, απέδειξα ότι δεν είμαι -και σήμερα πια το λένε πολύ λιγότεροι. Κυρίως οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, που πιστεύουν ότι με πλήττουν».
- Δεν σας έχουν ενοχλήσει όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί;
«Θα σας πω την αλήθεια. Η γυναίκα μου με λέει αναίσθητο. Δεν με νοιάζει τίποτα. Πλην μιας και μοναδικής φοράς που ο Λάκης Λαζόπουλος μίλησε για τη μητέρα μου, χωρίς να γνωρίζει ότι έχει πεθάνει. Και αυτό με πείραξε για τη μητέρα μου, όχι για μένα. Ο,τι άλλο λένε μου είναι παγερά αδιάφορο. Εγώ θέλω να τα έχω καλά με τη συνείδησή μου. Εργάζομαι σκληρά; Εργάζομαι. Εκπροσωπώ αυτούς που με ψήφισαν; Το προσπαθώ; Μάχομαι για την παράταξή μου; Μάχομαι. Τώρα, αν κάποιος ενοχλείται που πουλάω βιβλία, ας γυρίσει κανάλι».
- Πάντα αντιδρούσατε έτσι;
«Εχω προαποφαίσει ότι από την ώρα που κάνεις αυτή τη δουλειά αποδέχεσαι ότι γίνεσαι αντικείμενο της δημόσιας κριτικής. Από εκεί και πέρα, σε κάποιους θα αρέσεις, σε κάποιους όχι. Χρωστάω στους γονείς μου ότι με εμπιστεύθηκαν και με έσπρωξαν να πετάξω. Συνέβαλε και η μελέτη της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, γιατί τη διάβαζα από παιδί».
- H δημόσια εικόνα σας, πάντως, δεν συμβαδίζει με αυτή του διανοούμενου...
«Ναι, γιατί υπάρχουν δύο πρόσωπα του Αδωνι. Το ένα είναι το τηλεοπτικό, που έχει συνδεθεί με καβγάδες και φωνές. Επρεπε να βρω έναν δρόμο ώστε από παντελώς άγνωστος να περάσω στην πρώτη σειρά. Ο δρόμος μου ήταν η τηλεόραση. Η καλή τηλεόραση θέλει νούμερα, και τα νούμερα θέλουν φασαρία. Στην προσωπική μου ζωή δεν κάνω φασαρία και δεν χαλάω τη ζαχαρένια μου».
- Αλήθεια, πότε προλαβαίνετε;
«Ναι, είμαι γενικώς δραστήριος, αλλά έχω και τον προσωπικό μου χρόνο, βλέπω και τα παιδιά μου, παίζω πρέφα και με τους φίλους μου».
- Μεγαλώσατε τα παιδιά της γυναίκας σας από τον πρώτο της γάμο. Ηταν δύσκολο;
«Η Ευγενία είχε δύο παιδιά από τον πρώτο της γάμο, τον Αλέξανδρο και τη Θεοδώρα. Τα γνώρισα όταν ήταν έξι και τεσσάρων ετών, δεν τα ξεχωρίζω από τα δικά μου τα παιδιά. Τα λατρεύω. Είναι πολύ αγαπημένα με τον Περσέα και τον Αλκαίο και είμαστε χαρούμενοι όλοι μαζί. Οταν υπάρχουν αληθινά αισθήματα, είναι απλό. Διότι όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, θες να είναι χαρούμενος. Μια μητέρα δεν μπορεί να είναι χαρούμενη αν δεν είναι χαρούμενα τα παιδιά της. Επιπλέον, από τη φύση μου αγαπώ πολύ τα παιδιά. Και μ' αγαπούν κι αυτά».
- Γιατί βαφτίσατε Αλκαίο και Περσέα τους γιους σας;
«Κι εμένα Αδωνι με λένε, βαφτισμένο. Είναι ωραίο και χρήσιμο να έχεις σπάνιο όνομα. Σε μαθαίνουν, σε θυμούνται. Το Αδωνις το διάλεξε ο πατέρας μου. Μέχρι την πέμπτη δημοτικού με φωνάζανε Σπύρο. Μετά που πέθανε ο παππούς μου ο Σπύρος, με φώναζαν Αδωνι».
- Μια ωραία γυναίκα στο πλευρό ενός πολιτικού προσθέτει πόντους. Το εισπράξατε αυτό;
«Το κριτήριό μου για την Ευγενία δεν ήταν αν θα αρέσει στους άλλους, αλλά σε εμένα. Φαντάζομαι ότι θα έχει παίξει ρόλο στην εικόνα των άλλων για μένα. Σίγουρα είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί, θετικά και αρνητικά. Οταν έκανε τη "Στιγμή της αλήθειας", μου είχε δημιουργήσει πρόβλημα στην πολιτική. Σε γενικές γραμμές, με έχει ωφελήσει πάρα πολύ».
- Πώς αποφασίσατε να κάνετε τα μαθήματα ρητορικής;
«Σε μια εκπομπή μου, απ' αυτές που πουλάω βιβλία, εντελώς τυχαία προέκυψε η ιδέα των μαθημάτων ρητορικής. Αφορμή ήταν ο Ισοκράτης. Μόλις το είπα, μέσα σε μισή ώρα είχα τριάντα εγγραφές και μέσα σε τρεις μέρες εκατόν εβδομήντα. Διαπίστωσα ότι μου αρέσει πολύ να το κάνω και ότι αρέσει πολύ και στον κόσμο, σαν παιχνίδι και εμπειρία. Ως τώρα πάει πολύ καλά, έχουμε επεκταθεί σε τέσσερις πόλεις. Θα κάνουμε και ρητορικούς αγώνες τον Σεπτέμβριο. Είναι τρομερή η βελτίωση των ανθρώπων κατά τη διάρκεια των μαθημάτων».
- Πώς χαρακτηρίζετε τον Παύλο Πολάκη;
«Ο Πολάκης είναι ένα άτομο που κάνει τη βρόμικη δουλειά του Τσίπρα, που αρέσκεται να κάνει τη βρόμικη δουλειά του Τσίπρα. Και η σχέση του με τον Τσίπρα οικοδομείται πάνω στο ότι κάνει μπούλινγκ στους πολιτικούς του αντιπάλους».
- Και τον Αλέξη Τσίπρα;
«Θεωρώ ότι έχει το χειρότερο ελάττωμα: Είναι τρομερά διπρόσωπος. Κι αυτό φαίνεται από τους πρώην συνεργάτες του, οι οποίοι τον βρίζουν με τον χειρότερο τρόπο. Από τον Αλέκο Αλαβάνο, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, μέχρι τον Βαρουφάκη... Δεν κρατούν τα καλά, αλλά μια εικόνα μίσους. Αυτό σημαίνει ότι τους είπε πολλά ψέματα. Αρα δεν του έχεις εμπιστοσύνη».
- Σαββίδης – Μπόμπολας – Mega: Πώς το σχολιάζετε;
«Ζούμε σε εξαιρετικά περίεργες στιγμές. Ο ΣΥΡΙΖΑ -και διά του κ. Πολάκη- χαρακτήριζε το Mega ως το βοθροκάναλο της διαπλοκής. Όταν το έλεγε αυτό, τι εννοούσε; Προφανώς τους ιδιοκτήτες του Μega, τον Μπόμπολα και τον Ψυχάρη. Φαντάζομαι ότι τον Βαρδινογιάννη τον είχε λίγο πιο έξω από το κάδρο, γιατί είναι πιο ήπιος και δεν ανακατευόταν και πολύ.
Η περίπτωση Ψυχάρη - Μπόμπολα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Κατ' αρχήν οι δύο εταιρείες, ΔΟΛ και Πήγασος, έχουν το ίδιο προφίλ. Δύο υπερχρεωμένες εταιρείες που δεν "βγαίνουν". Στην πρώτη περίπτωση πιέστηκαν οι τράπεζες και χρεοκόπησαν τον ΔΟΛ. Στη δεύτερη δεν πιέστηκαν και άφησαν τον Μπόμπολα να πουλήσει το κομμάτι του Mega. Για την ίδια ακριβώς υπόθεση, με το ίδιο ακριβώς προφίλ, ιδίου αντικειμένου εταιρειών, υπήρχε τελείως διαφορετική τραπεζική τακτική στη μία και την άλλη περίπτωση.
Εγώ δεν λέω ποια είναι η σωστή, επισημαίνω τη διαφορά. Αν σε αυτό προστεθεί η συνέντευξη του κ. Σαββίδη ότι ο "Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός κι εγώ θα πάρω μίντια για να στηρίξω τον Τσίπρα", και οι τράπεζες κάνουν τα στραβά μάτια στην πώληση του μεριδίου του Mega από τον Πήγασο στον Σαββίδη, τι να πω…
Προτιμώ λοιπόν να μου πουν δημοσίως και καθαρά, ναι, θέλουμε να πάρει ο Σαββίδης το Mega γιατί θέλουμε το Mega να γίνει το κυβερνητικό κανάλι. Είναι προφανές ότι πιέστηκαν οι τράπεζες να κάνουν τα στραβά μάτια. Αλλιώς τι; Οι τραπεζίτες ξέχασαν να δεσμεύσουν ένα κομμάτι των μετοχών του Mega από τον Πήγασο, που χρωστάει καμιά διακοσαριά εκατομμύρια και κυνηγάνε τον κάθε φουκαρά για πέντε και δέκα χιλιάρικα; Προφανώς είναι σαφής η παρέμβαση της κυβέρνησης σε αυτή την ιστορία. Δεν έχει όμως λήξει. Η Νέα Δημοκρατία θα τα ψάξει όλα από την αρχή. Αν τραπεζίτης έχει συμπράξει κατά δολίευση της τράπεζας, αυτός ο τραπεζίτης, να το ξέρει, θα πάει φυλακή».
Φωτογραφίες: Πάνος Μάλλιαρης