Και εκεί που θα γεννούσα το τρίτο μου παιδί και θα ήταν η Αθήνα και δική μου πια πατρίδα, ο γάμος μου λύγισε ανεπιστρεπτί και εγκατέλειψα το φως, το σπίτι, τη Γλυφάδα, τη θάλασσα, το όνειρο.
Υστερα από 20 χρόνια επέστρεψα στην πόλη που μεγάλωσα- στη γειτονιά που έπαιζα μικρή- που έδωσα το πρώτο μου φιλί.
Ημουν φευγάτη, σπουδάζοντας, δουλεύοντας, αποκτώντας σπουδαίες εμπειρίες, γνωρίζοντας την ίδια τη ζωή. Δεν με πτοεί έως και σήμερα ο επαναπατρισμός μου στην πόλη όπου το χώμα που πατώ δεν προλαβαίνει να στεγνώσει. Στα βροχερά Ιωάννινα όπου οι άνθρωποι που ζούνε εδώ είναι κλειστοί και ελαφρώς ανέκφραστοι. Που έχουν συνηθίσει στα σύννεφα, στις αστραπές. Που είναι καχύποπτοι και προσανατολισμένοι να στο να μιλούν για τους άλλους, να πίνουν άπειρα «καφεδάκια». Αλλά και που ευτυχώς πάντοτε υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις. Τα ωραία μυαλά, οι όμορφοι άνθρωποι.
Η ηθοποιός Ναταλία Μίγδου μιλά για τη ζωή της σήμερα στο BOVARY.GR.