Οικονομική κρίση, κρίση θεσμών, αύξηση της ανεργίας, σκάνδαλα διαφθοράς, τεράστιο μεταναστευτικό κύμα: όλα τα υλικά που βοήθησαν την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, θα μπορούσαν να βυθίσουν και την Ισπανία στα ίδια προβλήματα.
Ωστόσο, η χώρα απέφυγε το φαινόμενο και η ακροδεξιά καταρρέει.
Ο Santiago Abascal, ο πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος της Ισπανίας, Vox, το οποίο θέλει «να υπερασπιστεί τον δυτικό πολιτισμό εναντίον της φονταμενταλιστικής απειλής του Ισλάμ», κοιτάζει με ζήλια τα εκλογικά αποτελέσματα της Μαρίν Λεπέν.
Ο Santiago Abascal εξομολογείται ότι πλέον περιμένει ένα πράγμα: να επιβιώσει ως τις ευρωεκλογές του 2019. Ελάχιστον στόχος για ένα κόμμα το οποίο δημιουργήθηκε το 2013 από «αντάρτες» του Λαϊκού Κόμματος του Μαριάνο Ραχόι.
Το Vox , το μεγαλύτερο από τα γκρουπούσκουλα της άκρας δεξιάς στην Ισπανία, πήρε μόνο 0,2% στις βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο του 2016 και δεν διαθέτει κανέναν βουλευτή. Εκλεψε το κεντρικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ « Hacer España grande otra vez » («Να κάνουμε πάλι μεγάλη την Ισπανία») αλλά δεν κατόρθωσε να πείσει. Ο Santiago Abascal αναγνωρίζει ότι το κόμμα του δεν μπόρεσε να επωφεληθεί εκλογικά από το «αίσθημα αλλοτρίωσης» που βασιλεύει στην Ισπανία: τα θύματα της κρίσης που θα μπορούσαν να γίνουν ψηφοφόροι του «δεν μας βλέπουν καν», ομολογεί.
Το Vox ιδρύθηκε το 2013 από διάσπαση του κόμματος Λαϊκό Κόμμα με στόχο «να πάρουμε τις δεξιές ψήφους όσων δεν έχουν πλέον αυταπάτες από την πολιτική του Σοσιαλιστικού κόμματος». Το Vox διαφέρει από τα άλλα κόμματα διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης, όπως οι Podemos και οι Ciudadanos γιατί θέλει να απαγορευθεί εντελώς η έκτρωση, και να σταματήσει η αυτονομία των κρατών στο εσωτερικό της Ισπανίας. Πιστεύουν ότι το κεντρικό κράτος πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο στην παιδεία, την υγεία και την δικαιοσύνη από τα αυτόνομα κράτη. Μάχονται, επίσης, για να ανακτήσει η Ισπανία την εθνική κυριαρχία έναντι της ΕΕ.