Μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο της αξιολόγησης, το Μέγαρο Μαξίμου, χωρίς έννοιες πια στο μυαλό του, έστρεψε αλλού το ενδιαφέρον του.
Πού; Στην τέχνη και συγκεκριμένα στη θεατρική. Ή, για να ακριβολογούμε, σε κάτι που θέλει να παραπέμπει σε τέχνη, αν και έχει χάσει πια τη σχέση του με το είδος.
Στου Μαξίμου, λοιπόν, αποφάσισαν να βρουν δουλειά σε έναν άνεργο, πλέον, κωμικό ηθοποιό, πρώην τηλε-ευαγγελιστή, ο οποίος, αφού στήριξε την κυβέρνηση με όποιον τρόπο μπορούσε, αναγκάστηκε στο τέλος να κάνει πίσω. Γι' αυτό και τώρα άκουσε με χαρά τη διάθεση της ίδιας κυβέρνησης να τον στηρίξει, προτείνοντάς τον στο Εθνικό Θέατρο για να συνεργαστεί μαζί του.
Το πλάνο είναι να στεγαστεί εκεί τον προσεχή χειμώνα, με μια παράσταση που θα του επιτρέψει να κάνει ένα ηχηρό comeback. Μια που πέρασαν οι εποχές της μεγάλης επιτυχίας και της υψηλής τηλεθέασης και η τρέχουσα χρονιά τον κέρασε πίκρες, έφτασε σε αδιέξοδο. Πάνω στην ώρα, ήρθε η χείρα βοηθείας της κυβέρνησης, που με τη σειρά της θέλησε να του ανταποδώσει όσα εκείνος, στο πρόσφατο παρελθόν, της είχε προσφέρει.
Αν μάλιστα η επιστροφή του στη σκηνή -μέσω Εθνικού- υλοποιηθεί με την παράσταση-μιούζικαλ για τη ζωή και τα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, τότε το κέρδος του μπορεί να είναι πολλαπλό. Η ελληνικότητα και η αθωότητα των τραγουδιών του τόσο αγαπητού Έλληνα συνθέτη σίγουρα θα συμβάλουν στην αναγέννησή του. Ο ίδιος, άλλωστε, είχε προσπαθήσει, πριν από λίγο καιρό, να πετύχει την επιστροφή του στο θέατρο, πάλι με την παραγωγή για τον Ζαμπέτα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μέχρι και το ΣΔΟΕ φαίνεται να έστειλε στον παραγωγό που του αρνήθηκε τη συνεργασία σε κεντρικό αθηναϊκό θέατρο.
Προς το παρόν, η συνεργασία του με το Εθνικό δεν έχει επιβεβαιωθεί. Παραμένει όμως ανοιχτή η επικοινωνία του με την κυβέρνηση. Η συνάντησή τους αποδείχθηκε μοιραία εκατέρωθεν...