Φλογερό τάνγκο στο Μέγαρο: Η διαδρομή από τα χαμαιτυπεία στα σαλόνια [εικόνες & βίντεο]

Tango Por Dos σημαίνει τάνγκο για δύο, αλλά η σπουδαία ομάδα του Miguel Αngel Zotto αποτελείται από 18 εξαιρετικούς χορευτές και 6 βιρτουόζους μουσικούς, που θα βρεθουν στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής.

Ο Miguel Αngel Zotto, χορογράφος, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής του Tango Por Dos, κάνει μία αναδρομή στην ιστορία του χορού, ζωντανεύοντας με τις χορογραφίες του μία πορεία που ξεκινά από τη γέννηση του τάνγκο στην καρδιά της Λατινικής Αμερικής, το σμίλευμα του χορού στα χαμαιτυπεία, τη θριαμβευτική είσοδό του στα μεγάλα σαλόνια και την τελική στέψη του ως απόλυτου χορού του έρωτα και του πάθους.

Οι Tango Por Dos φέρνουν στην Αθήνα το Raíces Tango, ένα υπερθέαμα χορού, μουσικής, κοστουμιών και φώτων αντάξιο της ιστορίας του θρυλικού χορού της Αργεντινής.
Η παράσταση όπου και αν παρουσιάζεται στέφεται με τεράστια επιτυχία, πλαισιώνεται από την αγάπη του κοινού και αποσπά τα διθυραμβικά σχόλια της διεθνούς κριτικής, κάνει στάση στο Μέγαρο Μουσικής στις 30, 31 Μαρτίου και 1η Απριλίου.

Πάθος και έρωτας
Το Raíces Tango έρχεται να μυήσει το κοινό στην ιστορία του σπουδαίου χορού που δεν είναι μόνο η αποθέωση του ερωτικού πάθους, αλλά και ένας χορός ύμνος στην αντίσταση, το δικαίωμα να είναι κανείς διαφορετικός, το δικαίωμα να είναι κανείς ισότιμος μπροστά στο πάθος για έναν άλλο άνθρωπο ή την ίδια την ελευθερία.

Ρίζες στις ιεροτελεστίες των Ινδιάνων
Ο σπουδαίος Miguel Αngel Zotto εμπνέεται από την ιστορία του χορού, θυμάται τις ρίζες του στις χορευτικές ιεροτελεστίες των Ινδιάνων, αποτυπώνει στις χορογραφίες του την ατμόσφαιρα του Μπουένος Άιρες, της πόλης που γέννησε το τάνγκο και σκηνοθετεί μία παράσταση που ακολουθεί τον περίφημο ερωτικό χορό από το σκοτάδι του περιθωρίου στο φως του Χόλιγουντ και της παγκόσμιας αναγνώρισης.

18 χορευτές επί σκηνής
Ο ίδιος ανεβαίνει στη σκηνή έχοντας στο πλάι του την αέρινη μέσα στη γήινη ομορφιά της Daiana Guspero και μαζί δίνουν ένα ρεσιτάλ χορού με βήματα και κινήσεις που ίσα που προλαβαίνει να συλλάβει το ανθρώπινο μάτι.

Οι 18 εκπληκτικοί χορευτές που τους περιστοιχίζουν επί σκηνής συνοδευόμενοι από την εκπληκτική ορχήστρα, με το πάθος την ακρίβεια των κινήσεων και τη φαντασμαγορία των στροβιλισμών τους, κάνουν το Raices Tango ένα υπερθέαμα που έρχεται για πάντα στο μυαλό κάθε φορά που ακούγεται ο ήχος ενός μπαντονεόν.

Ο Μιγκέλ Άνχελ Σότο γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες μέσα σ’ ένα αμιγώς “tanguera” οικογενειακό περιβάλλον, με βαθιές λαϊκές ρίζες.
Το 1985 πρωταγωνιστώντας στο «Jasmines» της μεγάλης χορογράφου Ana Maria Steckelman, τραβάει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και γνωρίζεται με τη Milena Plebs, με την οποία έμελε να ιδρύσουν το Tango Por Dos. Στη καλλιτεχνική του πορεία έχει χορέψει, χορογραφήσει και σκηνοθετήσει αξεπέραστες παραστάσεις.

Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους καλλιτέχνες, ανάμεσά τους οι Άστορ Πιατσόλα και Οράσιο Φερέρ, για τους οποίους χορογράφησε την όπερα «Μαρία του Μπουένος
Άιρες», στην οποία και πρωταγωνίστησε, ο Ρόμπερτ Ντιβάλ με τον οποίο συνεργάστηκαν στο ντοκιμαντέρ «Tango» του National Geographic, ο κορυφαίος αργεντίνος τραγουδιστής Χάιρο, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε πολλές παραστάσεις, ενώ έγραψε τη δική του ιστορία στο Μπρόντγουεϋ με την τρομακτική επιτυχία του στο περίφημο «Tango Argentino».

Ο Μιγκέλ Άνχελ Σότο πρωταγωνίστησε στα σημαντικότερα φιλμ με θέμα το τάνγκο: «Ορατόριο του Κάρλος Γκαρδέλ» των Οράσιο Φερέρ και Οράσιο Σαλγκάν, «Flop» του Εντουάρντο Μινιόνα και «Tango, Bayle nuestro» του Χόρχε Ζανάδα.
Εξέχον μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Τάνγκο της Αργεντινής, ο Μιγκέλ Άνχελ Σότο έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα βραβεία χορού, ανάμεσά τους το Maria Ruanova, το Possitano κλπ, ενώ το 2000 ανακηρύχτηκε ο μεγαλύτερος εν ζωή και ένας από τους τρεις καλύτερους χορευτές τάνγκο ολόκληρου του 20ού αιώνα.

Με το Tango Por Dos (Tango X 2) που έμελε να αναδειχθεί στην κορυφαία ομάδα τάνγκο όλων των εποχών, ο Μιγκέλ Άνχελ Σότο έχει περιοδεύσει και στις πέντε ηπείρους, έχει συνεργαστεί ακόμη και με συμφωνικές ορχήστρες όπως του Σίδνεϊ και του Χιούστον, έχει εμφανιστεί σε σημαντικά φεστιβάλ, μεταξύ άλλων της Λωζάνης και του Τόκιο και σε φημισμένα θέατρα όπως η Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης, η Όπερα της Ραβέννας ή το Sadler’s Wells του Λονδίνου.