Το Συνταγματικό Συμβούλιο της Γαλλίας ανακοίνωσε το Σάββατο, 18 Μαρτίου, ότι 11 θα είναι οι υποψήφιοι πρόεδροι για τις εκλογές του Απριλίου.
Πρόκειται για δύο γυναίκες και εννέα άνδρες, οι οποίοι συγκέντρωσαν τις 500 απαραίτητες υπογραφές για να είναι υποψήφιοι, ανακοίνωσε ο Λορέν Φαμπιούς, πρόεδρος του συνταγματικού συμβουλίου.
Nathalie Arthaud (Lutte ouvrière) -Ακρα αριστερά
Η υποψήφια του ακροαριστερού κόμματος Lutte ouvrière (LO -Εργατική Πάλη), Nathalie Arthaud, είναι για δεύτερη φορά υποψήφια πρόεδρος Γαλλίας. Την πρώτη φορά πήρε ποσοσό 0,56%. Είναι η διάδοχος της ιστορικής ηγέτιδας της ακροαριστεράς στη Γαλλία Αρλέτ Λαγκιγιέ. Η υποψήφια πρόεδρος ήταν υποψήφια στις ευρωεκλογές του 2014 (0,85 %) και στις βουλευτικές του 2012 (2,47 %). Είναι καθηγήτρια, 47 ετών και δηλώνει «ταξική υποψήφια». Στόχος της είναι να επιτρέψει «στους εργάτες, τους ανέργους και τους καταπιεσμένους να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους».
François Asselineau (Union populaire républicaine) -Δεξιάς τάσης
Ο François Asselineau, 59 ετών είναι πρώην επιθεωρητής του υπουργείου Οικονομικών. Συμμετείχε σε κινήματα υπερ-δεξιών στελεχών της Γαλλίας, όπως οι Charles Pasqua και Philippe de Villiers αλλά παραιτήθηκε γιατί ήταν πολύ ευρωπαϊκά και φιλοαμερικανικά. Το 2007 ίδρυσε το δικό του κίνημα, Union populaire républicaine (UPR-Λαϊκή Δημοκρατική Ενωση), το οποίο μάχεται για την έξοδο της Γαλλίας από την ευρωπαϊκή ένωση. Θέλησε να είναι υποψήφιος πρόεδρος και στις εκλογές του 2012 αλλά δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει τις απαραίτητες υπογραφές. Τώρα το κατόρθωσε. Το κεντρικό του σύνθημα είναι το « Frexit », η έξοδος της Γαλλίας από την ΕΕ.
Jacques Cheminade (Solidarité et progrès) -Ακροδεξιός
Είναι 75 ετών, ο μεγαλύτερος από τους υποψηφίους προέδρους. Ο Jacques Cheminade έχει ως κεντρικό του σύνθημα τη φράση «αντι-σύστημα». Είναι γνωστός για τη σχέση του με τον αμφιλεγόμενο αμερικανό ακροδεξιό Lyndon LaRouche. Το 1996 ίδρυσε το δικό του κίνημα «Αλληλεγγύη και Πρόοδος», το οποίο βασίζεται στη συνωμοσιολογία, την ομοφοβία και τον ευρωσκεπτικισμό.
Το πρόγραμμά του είναι η έξοδος της Γαλλίας από την ΕΕ, από το ΝΑΤΟ, από την ευρωζώνη. Υπερασπίζεται επίσης πολύ σοβαρά την δημιουργία αποικίας στη Σελήνη ώστε να εξερευνηθεί ο πλανήτης Αρης. Προσπάθησε πολλές φορές να είναι υποψήφιος πρόεδρος. Το κατόρθωσε το 1995 και πήρε 0,28% καθώς και το 2012 (0,25 %).
Nicolas Dupont-Aignan (Debout la France) -Δεξιάς τάσης
Πρώην μέλος του γαλλικού συντηρητικού κόμματος, ο Nicolas Dupont-Aignan παραιτήθηκε το 2007 γιατί διεφώνησε με τον Νικολά Σαρκοζί. Τότε ίδρυσε το δικό του κίνημα Debout la France (Ορθια Γαλλία).
Σήμερα είναι 57 ετών, δήμαρχος της πόλης Yerres (Essonne) από το 1995, βουλευτής της Essonne από το 1997. Υπηρέτησε σε πολλά υπουργικά γραφεία. Είναι η τρίτη φορά που κατεβαίνει υποψήφιος πρόεδρος, το 2012 πήρε 1,79 %. Ο ίδιος λέει ότι είναι μεταξύ Μαρίν Λεπέν και Φρανσουά Φιγιόν.
François Fillon (Les Républicains) -Επίσημος υποψήφιος του συντηρητικού κόμματος
Πρώην πρωθυπουργός, υπουργός, περιφεριακός σύμβουλος, δημοτικός σύμβουλος, νυν βουλευτής. Μπήκε στην πολιτική το 1970 και κατείχε όλες τις θέσεις στην πολιτική πυραμίδα. Τον περασμένο Νοέμβριο έκανε την έκπληξη κερδίζοντας τις προκριματικές εκλογές του κόμματός του, απέναντι στον Νικολά Σαρκοζί και τον Αλέν Ζιπέ. Αλλά τα σκάνδαλα που ξέσπασαν με τις αργομισθίες της συζύγου του Πενέλοπι αμαύρωσαν την εικόνα του. Σήμερα είναι τρίτος στις δημοσκοπήσεις, μετά την Μαρίν Λεπέν και τον Εμμανουέλ Μακρόν, στον πρώτο γύρο του Απριλίου.
Εχει ένα πρόγραμμα ρήξης: τέλος του 35ωρου, σύνταξη στα 65, απόλυση 500.000 δημοσίων υπαλλλήλων, αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων.
Benoît Hamon (Parti socialiste) -Επίσημος υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος
Προκάλεσε έκπληξη όταν κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού κόμματος, τον Ιανουάριο του 2017, απέναντι στον Μανουέλ Βαλς. Ο Μπενουά Αμόν είναι ο διάδοχος του Φρανσουά Ολάντ για να διεκδικήσει τη γαλλική προεδρία. Ανήκει στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού κόμματος. Υπήρξε υφυπουργός Κοινωνικών υποθέσεων και υφυπουργός Παιδείας επί Ολάντ, αλλά έκανε αντάρτικο και παραιτήθηκε. Το πρόγραμμά του είναι ιδιαίτερα αριστερό και ένα ένα τα κορυφαία στελέχη του Σοσιαλιστικού κόμματος τον εγκαταλείπουν. Δεν έχει καμία ελπίδα να προκριθεί στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, είναι 5ος στις δημοσκοπήσεις.
Jean Lassalle (Résistons) -Κεντρώος
Είναι βουλευτής και ανήκε στο κεντρώο κόμμα του François Bayrou (Modem). Ο Jean Lassalle είναι για πρώτη φορά υποψήφιος πρόεδρος με το κίνημα Résistons (Ας αντισταθούμε). Υπερασπίζεται τον αγροτικό κόσμο και μια «ανθρώπινη οικολογία».
Εγινε διάσημος το 2006 όταν ξεκίνησε απεργία πείνας γιατί μεταφερόταν το εργοστάσιο της Toyal από την πόλη Accous, στα Πυρηναία όπου εκλέγεται σε άλλη πόλη, 65 χλμ μακριά.
Το 2013 διέτρεξε όλη τη Γαλλία με τα πόδια και έκανε πάνω από 6.000 χλμ για να «γνωρίσει τους Γάλλους». «Δεν πίστευα ότι σιχαίνονται τόσο πολύ τους πολιτικούς», δήλωσε.
Marine Le Pen (Front national) -Ακροδεξιά
Κάνει την δεύτερη προεκλογική της εκστρατεία. Στις προεδρικές εκλογές του 2012 πήρε 17,90 % στον πρώτο γύρο και αποκλείστηκε. Είναι κόρη του ιδρυτή του ακροδεξιού κόμματος, Ζαν Μαρί Λεπέν και υπήρξε ενεργή δικηγόρος στο Παρίσι πριν αναλάβει τα ηνία του κόμματος. Σήμερα είναι ευρωβουλευτής.
Τάσσεται υπέρ της εξόδου της Γαλλίας από το ευρώ και κατά των μεταναστών. Είναι πρώτη στις δημοσκοπήσεις για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, αλλά θα χάσει στον δεύτερο γύρο από τον Εμμανουέλ Μακρόν. Πολλά σκάνδαλα έχουν αμαυρώσει την εικόνα της, μετά τις αποκαλύψεις για αργομισθίες στο ευρωκοινοβούλιο.
Emmanuel Macron (En marche !) -Ανεξάρτητος και φαβορί
«Ούτε Δεξιά, ούτε Αριστερά», ο Μακρόν δεν έχει εκλεγεί ποτέ, υπήρξε πρώην υπουργός Οικονομίας επί Ολάντ, είναι ο νεότερος υποψήφιος πρόεδρος και φαβορί. Εχει πίσω του μεγάλη καριέρα οικονομολόγου και τραπεζίτη στην τράπεζα Ρότσιλντ. Ιδρυσε το κίνημα En marche ! (Εμπρός!) ενώ ήταν ακόμη υπουργός, τον Απρίλιο του 2016. Παραιτήθηκε από τη θέση του και δήλωσε υποψήφιος. Οι δημοσκοπήσεις του δίνουν πάνω από 65% στον δεύτερο γύρο, ενώ πολλά στελέχη του Σοσιαλιστικού κόμματος στηρίζουν την υποψηφιότητά του, καθώς και ο ηγέτης του κεντρώου κόμματος Modem Φρανσουά Μπαϊρού.
Jean-Luc Mélenchon (La France insoumise) -Νεοκομμουνιστής
Είναι υποψήφιος πρόεδρος για δεύτερη φορά. Προέρχεται από το Κομμουνιστικό κόμμα Γαλλίας και εκλέγεται από νεαρή ηλικία δημοτικός σύμβουλος, περιφεριακός σύμβουλος, γερουσιαστής. Το 2005 έκανε εκστρατεία για το Οχι στην Ευρώπη.
Υπήρξε μέλος του Σοσιαλιστικού κόμματος, το οποίο εγκατέλειψε καταγγέλλοντας «δεξιά στροφή». Εξελέγη ευρωβουλευτής το 2009 και υπήρξε υποψήφιος πρόεδρος με το κίνημα «Μέτωπο Αριστεράς» το 2012 (11,10 %). Στις εκλογές του 2017 θα είναι υποψήφιος με το κίνημα «Ανυπότακτη Γαλλία». Τάσσεται κατά της Ευρώπης, κατά της ελεύθερης αγοράς, κατά της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία.
Philippe Poutou (Nouveau parti anticapitaliste) -Νεοκομμουνιστής
Ο 50χρονος Philippe Poutou ήταν ήδη υποψήφιος το 2012 με ποσοστό (1,15 %). Αντίπαλός του είναι ο Ζαν Λικ Μελανσόν ο οποίος προσελκύει όλους τους νεοκομμουνιστές ψηφοφόρους γιατί είναι πιο επικοινωνιακός.
Ακτιβιστής της άκρας αριστεράς επί σειρά ετών, ο υποψήφιος ξεκίνησε την καριέρα του από το κόμμα «Εργατική Πάλη», μεταπήδησε στην Λίγκα Επαναστατική, Κομμουνιστική (LCR). Το 2009 ίδρυσε το δικό του κίνημα «Νέο Αντικαπιταλιστικό κόμμα». Είναι εργάτης, μηχανικός και συνδικαλιστής στο εργοστάσιο της Ford της πόλης Blanquefort της Γαλλίας.