Στις εσφαλμένες προβλέψεις του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, που αύξησαν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας εστιάζει ο πρόεδρος της Attica Bank και πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
Ο κ. Ρουμελιώτης σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σημειώνει ότι τους κκ Βόλφανγκ Σόιμπλε και Πάουλ Τόμσεν «μόνο σκοπιμότητες τους ενώνουν» ενώ σχετικά με την τρέχουσα αξιολόγηση προβλέπει ότι στις 20 Φεβρουαρίου θα υπάρξει ένα γενικό πλαίσιο συμφωνίας και θα έρθουν μετά στην Ελλάδα τα τεχνικά κλιμάκια να επεξεργαστούν τις λεπτομέρειες.
Ο πρόεδρος της Attica Bank υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα και γενικά οι χώρες του Νότου έχουν ζημιωθεί βασικά από τη συμμετοχή τους στην Ευρωζώνη μετά το 2008. Από τα πρόσφατα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί, προκύπτει ότι το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ήταν στην Ελλάδα το 2008 96% του μέσου όρου της Ευρωζώνης έναντι 68% σήμερα. Στην Ιταλία 107% έναντι 96% αντίστοιχα, στην Πορτογαλία 81% έναντι 77%, στην Ισπανία 100% έναντι 90%, ενώ αντίθετα στη Γερμανία από 117% έφτασε στο 124% και στην Αυστρία από 124% στο 128%.
«Άρα βλέπουμε ότι υπάρχει μέσα στην Ευρωζώνη μια κατάσταση η οποία δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Πρέπει λοιπόν να παρθούν κάποια μέτρα (π.χ. ενίσχυση των επενδύσεων στον Νότο, μείωση των εμπορικών πλεονασμάτων στη Γερμανία, καθιέρωση μιας οικονομικής κυβέρνησης στην Ευρωζώνη κ.ά.) για να διορθωθούν αυτές οι ανισορροπίες μεταξύ των χωρών του Νότου και του Βορρά. Διαφορετικά θα διαλυθεί η Ευρωζώνη, τουλάχιστον όπως την ξέρουμε σήμερα» τονίζει.
Σχετικά με το ΔΝΤ επισημαίνει ότι« σήμερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου το μεν Ταμείο δεν μπορεί να επαναλάβει τα ίδια λάθη που έκανε τον Μάιο του 2010, δηλαδή να δεχτεί τη συμμετοχή του σε ένα πρόγραμμα το οποίο θα είναι θνησιγενές από την αρχή, και επιμένει σε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Επειδή όμως γνωρίζει ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να ακούν τη λέξη κούρεμα, περιορίζεται στο να προτείνει μεγάλες επιμηκύνσεις αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και πάγωμα των τόκων και κεφαλαιοποίησή τους για μια μεγάλη περίοδο. Αυτό δεν μπορούν να το παρακάμψουν οι ιθύνοντες του ΔΝΤ και επομένως βρισκόμαστε σε μια διελκυστίνδα μεταξύ Ευρωπαίων, οι οποίοι δε θέλουν αναδιάρθρωση για πολιτικούς κυρίως λόγους, και ΔΝΤ.
Εάν οι Ευρωπαίοι αποδεχτούν την απομείωση του χρέους, τότε το θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Μπορεί να βρεθεί λύση, εφόσον δε θα απαιτηθούν τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και για τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, όπως επιμένουν οι Γερμανοί. Άρα θα πάμε σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα μεταξύ 1,5 και 2% σε ετήσια βάση, που είναι συμβατό με τα αποτελέσματα των ερευνών του ΔΝΤ. Επίσης, αν έχουμε μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα, οι επιπλέον πόροι που θα προκύψουν μπορεί να επενδυθούν στη χώρα, έτσι ώστε να αναταχθεί πιο γρήγορα η ελληνική οικονομία.
Επισημαίνει, επίσης, ότι η εμπλοκή του ΔΝΤ στη χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας και στην Ευρώπη γενικότερα μπορεί να ανακοπεί από τη νέα διοίκηση στις ΗΠΑ. Ο νέος Πρόεδρος έχει επισημάνει προεκλογικά ότι το πρόβλημα της Ελλάδας πρέπει να διευθετηθεί από την Ευρωζώνη.
Τέλος, σημειώνει ότι η εμπλοκή του ΔΝΤ στη χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας και στην Ευρώπη γενικότερα μπορεί να ανακοπεί από τη νέα διοίκηση στις ΗΠΑ. Ο νέος Πρόεδρος έχει επισημάνει προεκλογικά ότι το πρόβλημα της Ελλάδας πρέπει να διευθετηθεί από την Ευρωζώνη.