Περισσότερα από 3,7 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες σχολικής ηλικίας σε όλο τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε σχολείο, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ με τίτλο «Missing Out: Refugee education in crisis».
Περίπου 1,75 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες δεν φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 1,95 εκατομμύρια έφηβοι πρόσφυγες είναι εκτός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι πρόσφυγες έχουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να μην πάνε σχολείο, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο παγκόσμιο μέσο όρο.
Συγκεκριμένα, μόνο το 50% των παιδιών προσφύγων έχουν πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο που ξεπερνάει το 90%. Όσο μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά το χάσμα γίνεται μεγαλύτερο: μόλις το 22% των εφήβων προσφύγων φοιτά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο που φτάνει το 84%, ενώ μόλις το 1% των προσφύγων φοιτά στο πανεπιστήμιο σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο του 34%.
Την ίδια ώρα αύξηση παρουσιάζει ο παγκόσμιος προσφυγικός πληθυσμός σχολικής ηλικίας. Όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, ενώ ο πληθυσμός αυτός ήταν σχετικά σταθερός τα πρώτα δέκα χρόνια του 21ου αιώνα στα 3,5 εκατομμύρια, από το 2011 αυξάνεται κατά μέσο όρο ετησίως κατά 600.000 παιδιά και εφήβους. Μόνο το 2014 ο προσφυγικός πληθυσμός σχολικής ηλικίας αυξήθηκε κατά 30%. Περισσότερα από τα μισά παιδιά και έφηβοι πρόσφυγες παγκοσμίως που δεν πηγαίνουν σχολείο, βρίσκονται μόλις σε επτά χώρες: το Τσαντ, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Αιθιοπία, την Κένυα, τον Λίβανο, το Πακιστάν και την Τουρκία.
Η έκθεση δημοσιεύεται λίγο πριν από τη συνάντηση των ηγετών του κόσμου, στο πλαίσιο της Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες και της Συνόδου των ηγετών για την Παγκόσμια Προσφυγική Κρίση. Και στις δύο συνόδους η Ύπατη Αρμοστεία απευθύνει έκκληση σε κυβερνήσεις, δωρητές, ανθρωπιστικές οργανώσεις και αναπτυξιακούς εταίρους, να ενισχύσουν περαιτέρω τη δέσμευσή τους για να διασφαλίσουν ότι κάθε παιδί θα έχει πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση. Η έκθεση καλεί επίσης τις κυβερνήσεις να δώσουν προτεραιότητα στην αποτελεσματική ένταξη των παιδιών προσφύγων στα εθνικά συστήματα και τον πολυετή εκπαιδευτικό σχεδιασμό.