Κρίσιμη για την τύχη της Μαρινόπουλος και της επιτυχούς ολοκλήρωσης τουμεγάλου deal στο χώρο του λιανεμπορίου είναι η στάση που θα κρατήσουν οι προμηθευτές της εταρείας και οι πιστωτές.
Κομβικό σημείο για τη συμφωνία είναι τόσο η στάση των πιστωτών όσο και η Επιτροπή Ανταγωνισμού που θα πρέπει να δώσει το πράσινο φως. Με βάση τη νομοθεσία, για να γίνει αποδεκτό το αίτημα διάσωσης της Μαρινόπουλος, θα πρέπει να συναινέσουν πιστωτές που εκπροσωπούν το 60% του συνόλου των απαιτήσεων, στο οποίο περιλαμβάνεται το 40% των τυχόν εμπραγμάτως ή με ειδικό προνόμιο ή με προσημείωση υποθήκης εξασφαλισμένων πιστωτών.
Με στόχο τη βιωσιμότητα των μεταβιβαζόμενων και υπό εξυγίανση εταιρειών μέχρι την ολοκλήρωση της συμφωνίας προβλέπεται ενδιάμεση χρηματοδότηση 80 εκατ. ευρώ μέχρι 30.11.2016.
Το ποσό θα καλυφθεί με 15 εκατ. ευρώ της Σκλαβενίτης για την αγορά εμπορευμάτων τοις μετρητοίς, 10 εκατ. ευρώ των μετόχων της Μαρινόπουλος για πληρωμή μισθοδοσίας και λειτουργικών εξόδων και 55 εκατ. ευρώ για δανεισμό από τα πιστωτικά ιδρύματα, εκ των οποίων 15 εκατ. ευρώ με την εταιρική εγγύηση της Σκλαβενίτης, τα οποία και θα κατευθυνθούν στη μερική εξόφληση των ληξιπρόθεσμων μισθωμάτων των καταστημάτων.
Αντίστοιχα, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου οι τράπεζες θα εκταμιεύσουν επιπλέον 7,5 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των δαπανών του μήνα Οκτωβρίου 2016 και μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου επιπλέον 7,5 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες του Νοεμβρίου, υπό τον όρο ότι ποσοστό 35% των λοιπών πιστωτών (πλην των Πιστωτικών Ιδρυμάτων) έχουν υπογράψει τις Συμφωνίες Εξυγίανσης.
Το μεγαλύτερο μέρος του ποσού των 55 εκατ.ευρώ στα πλαίσια της Ενδιάμεσης Χρηματοδότησης αφορά στην Alpha Bank (27,6 εκατ.ευρώ) και ακολούθως τις ΕΤΕ (12,6 εκατ.), Eurobank (7,3 εκατ.) και Πειραιώς (7,3 εκατ).
Το άλλο μεγάλο στοίχημα που θα πρέπει να κερδηθεί είναι να γεμίσουν ξανά τα ράφια στα καταστήματα του δικτύου της Μαρινόπουλος, στο πλαίσιο του σχεδιασμού διάσωσης μετά τη συμφωνία με την Σκλαβενίτης.
Η επανατροφοδότηση των καταστημάτων μπορεί να ακούγεται ως εύκολη υπόθεση όμως κάθε άλλο παρά είναι. Και αυτό γιατί πρέπει να δοθούν οι κατάλληλες εγγυήσεις στους προμηθευτές και στη βιομηχανία.