«Η πολιτική έχει καταργηθεί στις ημέρες μας και τη θέση της έχει καταλάβει ο παγκόσμιος καπιταλισμός» τόνισε χθες βράδυ ο Γάλλος φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιου στην ερώτηση, «Τι είναι πολιτική σήμερα;».
«Ο καπιταλισμός, ο οποίος έχει πείσει τους πάντες (των δυνάμεων της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένων) πως αποτελεί τη μοναδική λύση». Γύρω από αυτόν τον άξονα στράφηκε η διάλεξη την οποία έδωσε την Πέμπτη στην κατάμεστη αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών ο Γάλλος φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού.
Η πολιτική δράση δεν έπαψε να τον απασχολεί, πρακτικά και θεωρητικά, από τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο της Αλγερίας και τον έντονο ακτιβισμό της εποχής του Μάη του '68 μέχρι τις πρόσφατες κινητοποιήσεις για τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών.
Σε συνεντεύξεις και διαλέξεις, συχνά εκφράζει την άποψή του για ζητήματα της επικαιρότητας.
Πολλά και ενδιαφέροντα τα όσα ανέλυσε ο Μπαντιού μπροστά στο κοινό της Αθήνας, πάνω στο ερώτημα, «Τι είναι η πολιτική σήμερα;».
«Κινήματα σαν το 'Όρθιοι τη νύχτα', που έχει ξεσπάσει αυτές τις ημέρες στο Παρίσι με αφορμή την προσπάθεια της γαλλικής κυβέρνησης να τινάξει στον αέρα το σύστημα των εργασιακών σχέσεων, δεν είναι σε θέση να τροποποιήσουν την ιδέα την οποία τρέφουμε περί πολιτικής. Διότι η πολιτική τείνει όχι απλώς να υποχωρήσει, αλλά να καταργηθεί - αποτελεί πλέον απλώς μιαν επινόηση της φιλοσοφίας.
Και το μόνο που υπάρχει για να αντιπαρατεθεί στην απουσία της πολιτικής στον ενικό αριθμό είναι οι πολιτικές στον πληθυντικό αριθμό, με όλο το πλέγμα των ενδογενών συγκρούσεων το οποίο προϋποθέτει κάτι τέτοιο. Κι ας μην ξεχνάμε πως μαζί με την πολιτική έχουν καταργηθεί και τα κομμουνιστικά κόμματα, αφήνοντας πίσω τους τον χώρο ελεύθερο για την επέλαση του φιλελευθερισμού και την ψευδή δημοκρατία του κοινοβουλευτισμού.
Τα κινήματα στο Παρίσι, αλλά και στην Αίγυπτο, την Τυνησία, την Ελλάδα ή την Τουρκία έχουν ιστορικό βάρος και προκαλούν μεγάλη συμπάθεια, αλλά απέτυχαν να μεταμορφώσουν την πολιτική και να αλλάξουν το κράτος. Και απέτυχαν επειδή δεν ήταν ικανά να δημιουργήσουν μια καινούργια πολιτική πραγματικότητα, επιτρέποντας στην παλαιά εξουσία να ανακαταλάβει το πεδίο.
Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί από αυτή την άποψη η Αίγυπτος με την επιβολή μιας δικτατορίας χειρότερης από εκείνην του Μουμπάρακ».
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του Δημήτρη Βεργέτη, ψυχαναλυτή και διευθυντή του περιοδικού «αληthεια».