Mirror: Γιατί η βασίλισσα Ελισάβετ δεν πήγε ποτέ στην Ελλάδα [εικόνες]

Με αφορμή τα 90ά γενέθλια της βασίλισσας Ελισάβετ, η βρετανική εφημερίδα Mirror προσπαθεί να απαντήσει σε μια απορία που έχει δημιουργηθεί και στο παρελθόν για ένα «κενό» στη ζωή της.

Το ερώτημα είναι «γιατί η βασίλισσα, που έχει ταξιδέψει στη μακρά βασιλική της θητεία σε 196 χώρες, δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα, πατρίδα του συζύγου της Φίλιππου;».

Για να δώσει απαντήσεις, καλείται ο ιστορικός, ειδικευμένος στη βασιλεία, Hugo Vickers, ο οποίος πιστεύει ότι ο «σνομπισμός» της Ελισάβετ προς την Ελλάδα έχει να κάνει με την κακή μοίρα και κατάληξη του βασιλικού θεσμού στη χώρα -μια κατάληξη που επηρέασε και τον Φίλιππο.

«Το 1922, όταν ο πρίγκιπας Φίλιππος ήταν μωρό, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η οικογένεια εξορίστηκε και κατέφυγε στη Γαλλία, όπου άλλαξαν το επώνυμό τους σε Mountbatten», λέει ο ιστορικός.

Ο πρίγκηπας Ανδρέας της Ελλάδας, πατέρας του Φιλίππου:

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Φίλιππος δεν συμπαθεί την Ελλάδα γιατί «οδήγησαν σε δίκη τον πατέρα του (πρίγκιπας Ανδρέας) και παραλίγο να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα για τις ευθύνες του στη Μικρασιατική Καταστροφή».

Ο μονάρχης είχε επισκεφθεί την Ελλάδα το 1950, μετά από πρόσκληση του βασιλιά Παύλου, αλλά αυτό ήταν πριν η Ελισάβετ γίνει βασίλισσα. Ο βασιλιάς Παύλος αμέσως μετά εκδιώχθηκε και η μοναρχία καταργήθηκε. Ο Vickers πιστεύει ότι έτσι κι αλλιώς η βασίλισσα δεν θα λάβει ποτέ πρόσκληση για επίσημη επίσκεψη από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ελληνας και Δανός ο Φίλιππος

Ο πρίγκιπας Φίλιππος, δούκας του Εδιμβούργου, γεννήθηκε με τον τίτλο Φίλιππος της Ελλάδος και της Δανίας, το 1921, στην Κέρκυρα.

Είναι ο μοναδικός γιος του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδος και της πριγκίπισσας Αλίκης de Battenberg. Είναι κατά συνέπεια εγγονός του βασιλιά Γεωργίου 1ου της Ελλάδας, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1913, και εξάδελφος των βασιλέων Γεωργίου II και Παύλου 1ου της Ελλάδας.

Ο Φίλιππος είναι μέλος του δανογερμανικού Οίκου Schleswig-Holstein-Sonderbourg-Glücksburg και γεννήθηκε στην ελληνική βασιλική οικογένεια. Ωστόσο, η οικογένειά του εξορίστηκε όταν ο ίδιος ήταν παιδί.

Ο Φίλιππος σπούδασε στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Σκωτία και σε ηλικία 18 ετών εντάχθηκε στο βρετανικό ναυτικό. Μετά τον πόλεμο ο Φίλιππος πήρε την άδεια να παντρευτεί την Ελισάβετ. Πριν από την ανακοίνωση του γάμου, απαρνήθηκε τους ελληνικούς βασιλικούς τίτλους και την ορθόδοξη θρησκεία και πήρε βρετανική υπηκοότητα, ενώ άλλαξε και το όνομά του σε Φίλιππο Mountbatten.

Ο πατέρας του Φιλίππου και η μικρασιατική καταστροφή

Τον Ιούλιο του 1921 ο πρίγκηπας Ανδρέας, μετά την κατάληψη του Εσκί Σεχίρ έφθασε ως διοικητής της 12ης μεραρχίας, με το βαθμό του υποστράτηγου, στο μικρασιατικό μέτωπο.

Προήχθη αμέσως σε αντιστράτηγο τον Ιούλιο του 1921 πριν την εκστρατεία του Σαγγαρίου. Ως αντιστράτηγος ήταν διοικητής του Β' Σώματος Στρατού, το οποίο έπρεπε να κινηθεί δια μέσου της Αλμυράς Ερήμου για την κατάληψη της Άγκυρας. Οι άνδρες του έφτασαν στο σημείο να τον αποκαλούν στις μεταξύ τους συζητήσεις "καψοκαλύβα", λόγω της τακτικής του να διατάζει την πυρπόληση των αγροτικών κατοικιών των τούρκων χωρικών.

Μετά τη λήξη των επιχειρήσεων της αποτυχημένης εκστρατείας Σαγγαρίου-Αγκύρας (Σεπτέμβριος 1921) του αφαιρέθηκε η διοίκηση του Β' Σώματος Στρατού από τον διοικητή της Στρατιάς αντιστράτηγο Παπούλα λόγω ανικανότητας και καταφανούς ανεπάρκειας στη διοίκηση μεγάλων μονάδων στρατού. Πριν τη λήξη της Μικρασιατικής εκστρατείας έφυγε από την Μικρά Ασία και επέστρεψε στην Ελλάδα.

Η μικρασιατική καταστροφή:

Συνελήφθη και καταδικάστηκε ο πρίγκηπας Ανδρέας

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την επανάσταση του Πλαστήρα με διαταγή του Πάγκαλου ο Πρίγκηπας Ανδρέας συνελήφθη στην Κέρκυρα τον Νοέμβριο του 1922 από τον συνταγματάρχη Χρήστο Λούφα και μεταφέρθηκε στην Αθήνα για να δικαστεί στο στρατοδικείο. Είχε προηγηθεί η δίκη και η εκτέλεση των έξ. Στη δίκη που ακολούθησε ο πρίγκηπας Ανδρέας καταδικάσθηκε σε θάνατο με την κατηγορία της αρνήσεως εκτελέσεως διαταγής του αρχηγού της στρατιάς κατά τις μάχες του Σαγγαρίου το Σεπτέμβριο του 1921. Η απόφαση όμως δεν εκτελέστηκε από την Επαναστατική Στρατιωτική Κυβέρνηση, λόγω μεσολάβησης της βρετανικής κυβέρνησης μέσω του Άγγλου πλοιάρχου Τάλμποτ.

Με παρέμβαση του Πάγκαλου το στρατοδικείο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό "της τελείας απειρίας περί την διοίκησιν ανωτέρων μονάδων" και τον καταδίκασε στις 20 Νοεμβρίου 1922 στην ποινή της ισόβιας υπερορίας και της διαγραφής από το μητρώο των αξιωματικών. Αμέσως μετά την καταδίκη του με τη συνοδεία του συμμαθητή του από τη σχολή Ευελπίδων Πάγκαλου, και του Τάλποτ μεταφέρθηκε στο Φάληρο και αναχώρησε με το βρετανικό αντιτορπιλλικό "Καλυψώ". Το πλοίο σταμάτησε στην Κέρκυρα για να παραλάβει την οικογένειά του και μετά κατευθύνθηκε προς την Ιταλία. Στη συνέχεια μαζί με την οικογένειά του έφυγαν για τη Γαλλία και εγκαταστάθηκαν στο προάστιο του Παρισίου, Σαιν Κλού, φιλοξενούμενοι της εύπορης συζύγου του αδελφού του Γεωργίου, Πριγκίπισας Μαρία Βοναπάρτη. Πέθανε στο Μονακό.