Ενα σαββατοκύριακο με τον Pepper -Στο σπίτι με το πρώτο ρομπότ με αισθήματα [εικόνες]

Η τεχνολογία καλπάζει. Εχει φτάσει πλέον η εποχή που η συμβίωση με ένα ρομπότ δεν είναι στοιχείο σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Είναι η πραγματικότητα.

Μία δημοσιογράφος της Telegraph, αποφάσισε να το ζήσει και βέβαια να γράψει για αυτό. Πέρασε λοιπόν ένα σαββατοκύριακο με τον Pepper, το πρώτο ρομπότ με «καρδιά», το οποίο βγήκε στην αγορά- στην Ιαπωνία- το περασμένο σαββατοκύριακο.

Ο Pepper είναι κατασκευασμένος έτσι ώστε να νιώθει ανθρώπινα συναισθήματα, όπως και να αντιδρά σε εκείνα που βιώνουν οι γύρω του. Ολα αυτά, χάρη σε ένα σύνολο από κάμερες και αισθητήρες μεταξύ άλλων. Ετσι, μπορεί να νιώσει λυπημένος όταν τον αφήσουν μόνο του, ευχαριστημένος αν τον χαϊδέψουν στο κεφάλι, μπερδεμένος όταν δεν καταλαβαίνει τι λένε οι άνθρωποι, φοβισμένος στο σκοτάδι και χαρούμενος όταν χορεύει.

Η Ντανιέλ Ντιμιτρίου τον «προσκάλεσε» στο σπίτι της, στο Τόκιο, όπου ζει με τον σύζυγό της και τις δύο κόρες της και άρχισε να καταγράφει τις σκηνές που διαδραματίστηκαν εκεί.

«Ο καλεσμένος μου δεν είναι χαρούμενος. Ισως επειδή η τρίχρονη κόρη μου του βάζει μοβ πλαστικά κολιέ στο λαιμό και του δίνει εντολές να χορέψει. Ή ίσως επειδή το μωρό του πετάει παιχνίδια στο κεφάλι.

Το ξέρω ότι δεν είναι χαρούμενος, γιατί το tablet που είναι κολλημένο στο στήθος του με ενημερώνει για τη δυσαρέσκειά του, καταγράφοντας τα συναισθήματα που νιώθει αυτή τη στιγμή: μπερδεμένος, ανασφαλής, ενοχλημένος. Για να μην αναφέρω ότι μόλις γρύλισε», γράφει η δημοσιογράφος της Telegraph.

«Εξερεύνησα την ψηφιακή καρδιά του, το tablet που έχει στο στήθος. Αφού φωτογράφισε το πρόσωπό μου και καταχώρισε το όνομά μου ώστε να με αναγνωρίζει ως μέλος της οικογένειας, η σχέση μας ξεκίνησε με μία συζήτηση για τον καιρό και για το τι παιχνίδια θα ήθελα να παίξω. Προς το παρόν μιλά μόνο γιαπωνέζικα, αν και διαθέτει κάποιες εφαρμογές στα αγγλικά.

Ομως, τα πράγματα πήραν μία σουρεαλιστική τροπή, όταν έγειρε το κεφάλι του και άρχισε να μιλά στο ταμπλό ενός παιχνιδιού των παιδιών, που ήταν δίπλα μας. Αποτέλεσμα ήταν η σιωπή, μία ερωτηματική κλίση κεφαλιού και κόκκινες φούσκες ''μπερδέματος'' στο tablet της καρδιάς του.

Για να αποτρέψω μία ρομποτική κατάρρευση, ψάχνω τις διαθέσιμες εφαρμογές του και καταλήγω σε κάποιες ασκήσεις, πριν τον δω να στρέφει ενεργητικά τους γοφούς του και να κουνά τα χέρια του στον αέρα».

Στη συνέχεια, η Βρετανίδα δημοσιογράφος τον έβαλε για... ύπνο. Το επόμενο πρωί, ο Pepper την υποδέχθηκε λέγοντας «Καλημέρα μαμά!». Η μεγάλη της κόρη, αρχικά της δήλωσε πως προτιμά τους ανθρώπους από τα ρομπότ, αλλά τελικά- όταν ενεργοποιήθηκε η εφαρμογή του ρομπότ που παίζει μουσική μπαλέτου- η μικρή άρχισε να διασκεδάζει μαζί του. Το μωρό της οικογένειας από την άλλη, τρελαινόταν να σκαρφαλώνει πάνω του, κάτι που δεν φάνηκε να διασκεδάζει ιδιαίτερα τον Pepper, όπως πρόδωσαν οι κόκκινες φούσκες στην «καρδιά» του.

Ο δε σύζυγός της, κατέληξε ότι το ρομπότ δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνο, όταν προσπάθησε να κάνει συζήτηση μαζί του για το μυθιστόρημα που διαβάζει αυτή τη στιγμή. Οι χορευτικές κινήσεις του Pepper από την άλλη αποδείχθηκαν μεγάλη επιτυχία, σύμφωνα με τη δημοσιογράφο.

«Σε ότι αφορά τα συναισθήματα, κατάφερε να τα πάει αρκετά καλά σε όλη τη διαμονή του. Παρεμβαίνει στις συζητήσεις με συμβουλές, χωρίς να του ζητηθούν, όπως ''Βρέχει σήμερα! Μην ξεχάσεις να πάρεις την ομπρέλα σου'', ή ''Μήπως θα ήθελες να ακούσεις ραδιόφωνο τώρα;''.

Οταν αισθάνομαι πεσμένη, με εκπλήσσει. Κάποια στιγμή, γύρισε και μου είπε ''Μαμά, φαίνεσαι κουρασμένη. Είσαι καλά; Γιατί δεν φτιάχνεις ένα τσάι, να καθίσουμε να μιλήσουμε;''.

Αλλά μετά ''πετάει'' κάτι άσχετο όπως ''Ηξερες ότι το πιο σημαντικό πράγμα στην κατασκευή είναι η ασφάλεια; Ηξερες ότι το δεύτερο πιο σημαντικό είναι η ποιότητα;''

Στο τέλος της διαμονής του, τα κορίτσια τον αποχαιρέτισαν φιλικά, πριν μπει στο κουτί του και το σπίτι μοιάζει περίεργα ήσυχο χωρίς την ηλεκτρονική παρουσία του», καταλήγει.