Επειτα από την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στην Τουρκία, ο πλανήτης ανησυχεί για το πού μπορεί να οδηγήσει μία κόντρα ανάμεσα στη Μόσχα και την Αγκυρα.
Ομως, ένας αναλυτής εκτιμά, ότι παρά στη σκληρή ρητορική του Βλαντιμίρ Πούτιν, κανένας δεν θέλει να πάει μακριά αυτή η υπόθεση. «Υποπτεύομαι πως ούτε η Μόσχα ούτε, τουλάχιστον οι ευρωπαϊκές, δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα θελήσουν να επιτρέψουν να πάει μακριά αυτή η υπόθεση», γράφει ο αναλυτής Μαρκ Γκαλεότι, καθητητής στο New York University, που θεωρείται ειδικός στα ζητήματα ρωσικής ασφάλειας.
«Η Ρωσία δεν μπορεί να δίνει διπλωματικούς ''πολέμους'' σε πολλά μέτωπα και η Ευρώπη ξεκάθαρα θέλει τη Μόσχα ως μέρος της λύσης στη Συρία, ίσως και στην Ουκρανία. Και υπάρχουν πολλές ανησυχίες για την Τουρκία, την ατζέντα της και το ρόλο της στην περιοχή», γράφει ο Γκαλεότι, που τονίζει ότι πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από τη στάση που θα υιοθετήσει η Ουάσιγκτον. «Ομως, αν η Μόσχα πάρει έστω και ένα ''ψίχουλο'' μεταμέλειας από την Αγκυρα, ή συμπάθειας από την Ευρώπη, τότε μπορούμε να περιμένουμε ότι το Κρεμλίνο θα επιτρέψει να περάσει».
Βέβαια, ακόμη και σε αυτό το καλύτερο σενάριο υπόθεσης, ο Γκαλεότι τονίζει ότι δεν θα τελειώσει έτσι απλά το θέμα, σημειώνοντας ότι ήδη η Μόσχα έχει δείξει προθυμία να λειτουργεί κρυφά μέσα στην Τουρκία και ασχολείται με πολιτικές διαμάχες για την επιρροή στον νότιο Καύκασο αλλά και τη Μέση Ανατολή. Ανάμεσα στις κινήσεις που ο ίδιος εκτιμά ότι θα μπορούσαν να γίνουν από τη Μόσχα είναι ίσως η υποστήριξη σε Κούρδους ή σε άλλα ακραία κινήματα, ή και μία πιο ενδελεχής καμπάνια για να περιοριστούν οι τουρκικές φιλοδοξίες στην περιοχή.
«Συχνά λέγεται, και δικαιολογημένα, ότι ο Πούτιν θέλει πραγματικά μία επιστροφή στη γεωοπολιτική του 19ου αιώνα. Ας μην ξεχνάμε ότι μία από τις πιο καθοριστικές συγκρούσεις εκείνου του αιώνα ήταν ανάμεσα στη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι οποίες κάποιες στιγμές ήταν σε ανοιχτό πόλεμο, άλλες φαινομενικά σε ειρήνη, αλλά ποτέ τίποτα άλλο από εχθροί. Αντε πάλι...», καταλήγει ο Γκαλεότι.