Εργοστάσια μπαλονιών – Εκεί που οι εργάτες είναι πέντε χρονών [εικόνες]

«Ο πατέρας μου εγκατέλειψε εμένα και τη μητέρα μου όταν ήμουν πέντε χρονών», εξηγεί ο 12χρονος Apu, εργάτης σε εργοστάσιο μπαλονιών και προσθέτει:«η μαμά μου με φρόντιζε από τότε κι εγώ τώρα δουλεύω για να φροντίσω τη μαμά μου».

Ο Apu είναι ένα από τα πέντε εκατομμύρια παιδιά – εργάτες στο Μπαγκλαντές που εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες σε εργοστάσια της χώρας.

Η ημέρα τους αρχίζει στις 6 το πρωί και η δουλειά τους διαρκεί 11 ώρες. Για τη σκληρή δουλειά τους και τη χαμένη παιδική και εφηβική ηλικία τους αμείβονται με λιγότερα από 800 τάκα- δηλαδή κάτω από 9 ευρώ το μήνα και στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να προσδοκούν εισόδημα 22 ευρώ.

Πρόκειται για χαμηλές αμοιβές αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός ενός εργάτη είναι 58 ευρώ.

«Δεν μου αρέσει να μελετώ», λέει, «ο μπαμπάς μου είναι επίσης εργάτης αλλά αυτά που βγάζει δεν είναι αρκετά για μας. Με τη δουλειά μου βοηθώ οικονομικά την οικογένειά μου».

Σύμφωνα με τη UNICEF εκτιμάται πως η παιδική εργασία αφορά περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά ηλικίας από 10 έως 14 ετών σε όλη τη χώρα, αλλά ο αριθμός εκτοξεύεται αν διευρυνθούν τα όρια ηλικίας.

«Στο Μπαγκλαντές περίπου πέντε εκατομμύρια παιδιά από 5 έως 14 ετών εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες σε εργοστάσια, γκαράζ και σπίτια, σε σιδηροδρομικούς σταθμούς και αγορές, σε μικρά χυτήρια, για μικρό ή και καθόλου μισθό», εξήγησε ο φωτογράφος Zakir Chowdhury.

«Στο εργοστάσιό μου όλα τα παιδιά δουλεύουν όπως ο γιος μου, τους δίνω τις ίδιες ευκαιρίες. Δουλεύουν για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους αλλά εγώ σκέφτομαι πως είναι παιδιά γονιών σαν κι εμένα. Εύχομαι να σπουδάσουν στο μέλλον και να γίνουν αυτάρκη» δηλώνει ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου μπαλονιών Zakir Hossain.

«Αν δεν δίναμε στα παιδιά την ευκαιρία να δουλεύουν εδώ θα γίνονταν κλέφτες. Εδώ είναι καλύτερα και οι οικογένειες νιώθουν πως τα παιδιά τους είναι ασφαλή», προσθέτει η γυναίκα του.