Τα όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και οι κρίσιμες αντιδράσεις που προκάλεσαν τα λεγόμενά του εκεί, δείχνουν τη μελλοντική πορεία στην ελληνική κρίση, τονίζει το Politico.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα ήταν σε μεγάλο βαθμό επανάληψη των πρόσφατων τοποθετήσεών του, παρατηρεί το Politico, που επιχειρεί να «διαβάσει» ανάμεσα στις γραμμές των όσων είπε ο Ελληνας πρωθυπουργός.
Ο οδηγός του Politico για το τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας και τι εννοούσε:
Είπε: «Τα λάθη του παρελθόντος καταδίκασαν την ελληνική οικονομία σε μία περίοδο ατέρμονης, αδιέξοδης λιτότητας»
Εννοούσε: Φτάνει, σταματήστε.
Μετάφραση: Ο Τσίπρας κληρονόμησε πέντε χρόνια αποτυχίας και είχε μόνο πέντε μήνες για να το διορθώσει. Αλλά είναι και ιδεολογικά αφιερωμένος στον τερματισμό της λιτότητας, άσχετα με το αν αυτό είναι πολιτικά ρεαλιστικό. Αυτό το επιχείρημα είναι για να φέρει νέα δάνεια και ελάφρυνση χρέους, μαζί με προϋποθέσεις για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Είναι το επιχείρημα που είναι πιο πιθανό να πετύχει, καθώς ήδη έχει χλιαρή υποστήριξη από τη Γαλλία και την Ιταλία.
Είπε: «Είτε η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ενωση θα είναι δημοκρατικές, ή θα έχουν τεράστιες δυσκολίες επιβίωσης».
Εννοούσε: «Αν μας πετάξετε έξω, θα εκθέσετε όλο το πρότζεκτ σας ως απάτη».
Μετάφραση: Ο Τσίπρας ενώνεται με την ακροδεξιά και τους ευρωσκεπτικιστές για να πιέσει το πολιτικό κέντρο στην Ευρώπη. Το κέντρο, που αποτελείται από 26-28 εθνικούς ηγέτες, είναι σε θέση άμυνας απέναντι στους πιο ομιλητικούς επικριτές της ΕΕ. Ο Τσίπρας ελπίζει να εκμεταλλευθεί αυτούς τους φόβους για να εξασφαλίσει μία καλύτερη συμφωνία στη Σϋνοδο. Ποντάρει ότι οι δανειστές προτιμούν να πληρώσουν πολλά στην Ελλάδα τώρα, παρά να πληρώσουν ακόμη περισσότερα αργότερα αν το ευρώ ή η ΕΕ καταρρεύσει.
Είπε: «Οι προτάσεις μας έχουν υποβληθεί. Υποβλήθηκαν στο Eurogroup χθες».
Εννοούσε: «Θα επανέλθουμε με συγκεκριμένους αριθμούς».
Μετάφραση: Αυτό είναι κόκκινο πανί για τους δανειστές. Σε ότι τους αφορά, δεν έχει υποβληθεί πρόταση, αν αυτή δεν είναι γραπτή και λεπτομερής. Αυτή ήταν η φάρσα της Συνόδου το βράδυ της Τρίτης. Είναι μία άκαρπη επιχειρηματολογία από τον Τσίπρα, αν και έχει ένα δίκιο ότι η συζήτηση τώρα είναι για τις θεμελιώδεις αρχές, όχι τις τεχνικές λεπτομέρειες και τους ξεχωριστούς αριθμούς για συντάξεις και φόρους.
Είπε: «Τα χρήματα που δόθηκαν στην Ελλάδα ποτέ δεν έφτασαν στον ελληνικό λαό. Ηταν χρήματα που δόθηκαν για να σωθούν οι ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες».
Εννοούσε: «Η εξουσία στον λαό! Ανάπτυξη ή κατάρρευση!».
Μετάφραση: Σε μεγάλο βαθμό είχε δίκιο και σε αυτό το σημείο κέρδισε ακόμη και την υποστήριξη του Νάιτζελ Φάρατζ. Οι δανειστές δεν έσωσαν λανθασμένα τις τράπεζες -κάτι οδυνηρά εμφανές από το τωρινό πρόβλημα με τις κλειστές τράπεζες- αλλά είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζονταν και χρειάζονται περισσότερα για να τονωθεί η ελληνική οικονομία.
Είπε: «Δεν είμαι από αυτούς τους πολιτικούς που ισχυρίζονται ότι για τα δεινά της Ελλάδας φταίνε οι κακοί ξένοι».
Εννοούσε: «Θα έχω υποστήριξη από τους ευρωσκεπτικιστές που κατηγορούν τους ξένους, αλλά δεν θα σας αφήσω να μου το χτυπήσετε».
Μετάφραση: Ο Τσίπρας ήξερε ότι έπρεπε να φύγει από εκεί σήμερα με μία ευρύτερη βάση στήριξης. Ηξερε ότι χρειαζόταν τη στήριξη των φτωχότερων χωρών. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι σε ριψοκίνδυνη θέση. Απόδειξη; Αν θέλει ευρύτερη υποστήριξη δεν μπορεί να έχει την Μαρίν Λε Πεν ως βασικό σύμμαχο.
Είπε: «Οι προηγούμενες κυβερνήσεις επέτρεψαν το ξέσπασμα της φοροδιαφυγής. Καμία από τις μεταρρυθμίσεις δεν έχει βελτιώσει τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών του κράτους».
Εννοούσε: «Οι περικοπές δεν θα λύσουν τα προβλήματά μας. Χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα και χρόνο».
Μετάφραση: Ο Τσίπρας έχει δίκιο για το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Η φοροδιαφυγή είναι διαδεδομένη, η είσπραξη φόρων είναι απαρχαιωμένη, κάποιοι εφοριακοί είναι διεφθαρμένοι, η μεγαλύτερη βιομηχανία (ναυτιλία) είναι αφορολόγητη, ο μεγαλύτερος τομέας υπηρεσιών (τουρισμός) έχει φορολογική έκπτωση. Ομως υπάρχουν ψηφιακές λύσεις και απλές αυξήσεις φόρων- όπως σε εύπορους τουρίστες- που θα μπορούσαν να κάνουν πραγματική διαφορά. Ο Τσίπρας δεν απέδειξε γιατί αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί. Μία θεωρία είναι ότι οι ΑΝΕΛ είναι ισχυρότεροι στα ελληνικά νησιά που επωφελούνται από την έκπτωση του ΦΠΑ. Τους χρειάζεται στην κυβέρνηση, αλλά δεν είναι ειλικρινής με τους δανειστές για αυτή την πολιτική πραγματικότητα. Ο Τσίπρας έχει πάρει ρίσκο με την απόδοση ευθυνών αντί να παραδεχθεί την πολιτική του.
Είπε: «Οι προτάσεις μας είναι μεταρρυθμίσεις που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ήθελαν να εφαρμόσουν. Σήμερα ερχόμαστε με μία ισχυρή εντολή από τον ελληνικό λαό και είμαστε αποφασισμένοι να μην συγκρουστούμε με την ΕΕ, αλλά να αντιμετωπίσουμε το ''χτίσιμο'' της χώρας μας».
Εννοούσε: «Το χάλι ήταν εδώ όταν ήρθα εγώ. Δώστε μου λίγη εμπιστοσύνη».
Μετάφραση: Οπως επεσήμανε ο Γκι Φερχόφσταντ, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να γεμίζει τις ανώτερες δημόσιες υπηρεσίες με πολιτικούς διορισμούς, ο Τσίπρας εκπροσωπεί το πρόβλημα για το οποίο εκλέχθηκε για να το αντιμετωπίσει. Με αυτό το δεδομένο, αυτά τα επιχειρήματα δεν θα πείσουν τους δανειστές. Σε αυτό το σημείο, το μόνο που βλέπουν είναι ένα νέο πρόσωπο στο παλιό πρόβλημα.