Αν οι Ελληνες ψηφίσουν «Οχι» την 5η Ιουλίου, η έξοδος από το ευρώ είναι πιθανή συνέπεια. Οχι όμως γιατί το επέλεξε η Ελλάδα, αλλά γιατί το προκάλεσε η ΕΕ και η ΕΚΤ ως τιμωρία, γράφει ο Κλάιβ Κρουκ στο Bloomberg.
Κατηγορώντας τους δανειστές για πιο αδιάλλακτη στάση από ότι εκείνη που κρατά η ελληνική κυβέρνηση, ο αρθρογράφος γράφει για τις «στρεβλώσεις» στα όσα δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σημειώνει ότι οι Θεσμοί ζητούν περικοπές σε συντάξεις και μισθούς και επιρρίπτει ευθύνη στη στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του:
«Στα πάνω από 30 χρόνια που γράφω για την πολιτική και τα οικονομικά, ποτέ δεν έχω δει ένα τέτοιο επεισόδιο φαρισαϊκής, καταστροφικής και υποκριτικής ανικανότητας. Και δεν μιλάω για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Καθώς η ζημιά συγκεντρώνεται, συνεχίζεται η προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία της αξιοθρήνητης αποτυχίας της ΕΕ στο θέμα της Ελλάδας.
Τη Δευτέρα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι τον πρόδωσε η ελληνική κυβέρνηση. Οι Θεσμοί, είπε, έχουν δείξει ευελιξία και επιζήτησαν τον συμβιβασμό. Η πιο πρόσφατη προσφορά τους δεν περιελάμβανε περικοπές σε μισθούς, τόνισε, ούτε σε συντάξεις. Ηταν ένα πακέτο που δημιουργούσε «περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη». Ο Τσίπρας παραπλάνησε τους Ελληνες για το τι ζητούσαν οι δανειστές. Οι συζητήσεις πήγαιναν κάπου. Η συμφωνία θα μπορούσε «εύκολα» να επιτευχθεί αν ο Τσίπρας δεν είχε διαλύσει τη διαδικασία τα ξημερώματα του Σαββάτου προκηρύσσοντας δημοψήφισμα.
Τι εξωφρενική διαστρέβλωση. Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι συζητήσεις πριν από πέντε μήνες και οι δύο πλευρές μετακινήθηκαν, αλλά ο Τσίπρας παραχώρησε πολύ περισσότερο έδαφος από ότι οι πιστωτές. Συγκεκριμένα, ήταν έτοιμος να προσχωρήσει σε περισσότερη δημοσιονομική λιτότητα, μία τεράστια υποχώρηση από μέρους του. Είναι αλήθεια, η τελευταία προσφορά απαιτεί ελαφρώς πιο χαλαρά πρωτογενή πλεονάσματα από ότι απαιτούσαν αρχικά οι δανειστές. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να ζητά σκληρή (και παράλογα) σφιχτή δημοσιονομική πολιτική.
Αντίθετα, οι δανειστές αρνήθηκαν να κάνουν πίσω στο αίτημα να συμπεριληφθεί η ελάφρυνση χρέους στις τρέχουσες συνομιλίες, επιμένοντας παράλογα ότι αυτό είναι ένα θέμα για αργότερα. Την Τρίτη, ο Τσίπρας έκανε την πιο απελπισμένη προσπάθειά του να φέρει προς τα εμπρός αυτό το θέμα. Πέρα από την έκφραση της όποιας επιθυμίας για συμβιβασμό, οι κυρίαρχες φωνές ανάμεσα στους πιστωτές- κυρίως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που συχνά φαίνεται να κάνει κουμάντο- επέμειναν ότι δεν υπάρχει τίποτα να συζητηθεί. Το πρόγραμμα που ήταν σε ισχύ έπρεπε να ολοκληρωθεί και αυτό ήταν.
Ναι, το πρόγραμμα είχε αποτύχει. Οχι, δεν θα πετύχαινε βιωσιμότητα χρέους. Ασκοπα τσάκιζε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων ακόμη περισσότερο. Τι σχέση είχε αυτό;
Ο Γιούνκερ ανέφερε ότι η τελευταία προσφορά δεν ζητούσε περικοπές μισθών. Αλήθεια; Η προσφορά αναφέρει ότι το «μισθολόγιο» πρέπει να εκσυγχρονιστεί, περιλαμβάνοντας «αποσυμπίεση της κατανομής μισθών του δημοσίου τομέα». Εκ πρώτης όψεως, η αποσυμπίεση περιλαμβάνει περικοπές. Αν οι δανειστές ζητούσαν να αποσυμπιεστούν προς τα πάνω οι μισθοί του δημοσίου τομέα, θα έπρεπε να το κάνουν ξεκάθαρο. Ανεξάρτητα από αυτό, οι αυξήσεις του ΦΠΑ που απαιτούν οι δανειστές σημαίνουν χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οσο για τις περικοπές στις συντάξεις, οι δανειστές ζήτησαν σταδιακή κατάργηση και νέες ποινές στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και στο λεγόμενο ΕΚΑΣ. Αυτές είναι περικοπές.
Οι πιστωτές ζήτησαν πολλά ακόμη. Θυμηθείτε ότι η ελληνική οικονομία έχει γονατίσει. Το βιοτικό επίπεδο έχει καταρρεύσει και η ανεργία είναι στο 25%. Τώρα, διαβάστε την προσφορά και δείτε αν υπάρχει η «κοινωνική δικαιοσύνη» που τόνισε ο Γιούνκερ.
Αλλά δεν έχω αναφέρει τη μεγαλύτερη διαστρέβλωση όλων. Παρατηρώντας για πρώτη φορά ότι η Ελλάδα έχει πολίτες της ΕΕ στα σύνορά της, ο Γιούνκερ απευθύνθηκε σε αυτούς απευθείας για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Οι Ελληνες θα ερωτηθούν για το αν αποδέχονται την προσφορά των δανειστών. Μία προσφορά που οι δανειστές πλέον λένε ότι δεν ισχύει. «Οχι σε αυτή την προσφορά θα σήμαινε ότι η Ελλάδα λέει όχι στην Ευρώπη», εξήγησε ο Γιούνκερ. Ο Φρανσουά Ολάντ διευκρίνισε: Το δημοψήφισμα θα καθορίσει αν οι Ελληνες θέλουν να μείνουν στην ευρωζώνη.
Ανοησίες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ελληνες θέλουν να μείνουν στο σύστημα του ευρώ. Αν και το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβω το γιατί. Αν η Ελλάδα φύγει από το σύστημα, δεν θα είναι επειδή οι Ελληνες το αποφάσισαν. Θα είναι επειδή η Ευρώπη αποφάσισε να τους διώξει.
Δεν υπάρχει λόγος, στο νόμο ή τη λογική, γιατί μία ελληνική χρεοκοπία να απαιτεί έξοδο από το ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τραβάει αυτή τη σκανδάλη κατ' επιλογή- κατ' επιλογή σημειώστε παρακαλώ- για να αρνηθεί τις υπηρεσίες της ως δανειστής έσχατης ανάγκης για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αυτό έκανε αυτή την εβδομάδα. Αυτό ήταν που έκλεισε τις τράπεζες και θα αναγκάσει τις ελληνικές αρχές να αρχίσει την κυκλοφορία ενός παράλληλου νομίσματος με τη μορφή IOU.
Μία πραγματικά ανεξάρτητη ΕΚΤ, διατεθειμένη να κάνει ό,τι χρειάζεται για υπερασπιστεί το σύστημα του ευρώ, θα μπορούσε να είχε ανακοινώσει ότι θα συνέχιζε να παρέχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες. Αν οι ελληνικές τράπεζες είναι καταδικασμένες να καταστούν αφερέγγυες εν ευθέτω χρόνω- κάτι που δεν έχει γίνει ακόμη- αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να προκαλέσει μία έξοδο. Η Ευρώπη έχει τα μέσα και το μηχανισμό τραπεζικής διάσωσης που θα επέτρεπε στις τράπεζες να ανακεφαλαιοποιηθούν. Αυτές οι επιλογές αποκλείστηκαν, γιατί η δήθεν απολιτική ΕΚΤ άφησε τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρώπης να τη χρησιμοποιήσουν ως «σφυρί» για να αποσπάσουν δημοσιονομικές παραχωρήσεις από την Ελλάδα.
Κανείς δεν φαντάστηκε ποτέ ότι μία κυβερνητική χρεοκοπία στην Ευρώπη θα υπαγόρευε αποβολή από την ευρωζώνη. Πιο πιθανό θα ήταν να αναγνωριστεί σωστά ως ένα μοιραίο ελάττωμα στο σχεδιασμό του συστήματος.
Αν οι Ελληνες ψηφίσουν ''Οχι'', η ελληνική έξοδος είναι δυνατή και ακόμη πιθανή συνέπεια. Αλλά αν αυτό γίνει, ο λόγος δεν θα είναι ότι η Ελλάδα επέλεξε να φύγει. Ο λόγος θα είναι ότι η ΕΕ και η πολιτικοποιημένη κεντρική της τράπεζα επέλεξαν να προκαλέσουν την έξοδο ως τιμωρία».