Με δεδομένο ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον οξύτατο πρόβλημα ρευστότητας και θα βρεθεί στις 5 Ιουνίου μπροστά στη δόση προς το ΔΝΤ, η Wall Street Journal προβάλει μια άλλη εναλλακτική.
Είναι βέβαια πρόσκαιρη και το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην ελληνική κυβέρνηση είναι να της επιτρέπει να «αγοράσει» λίγο χρόνο, χωρίς βέβαια να λύνει το χρηματοδοτικό της πρόβλημα. Το άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας αναφέρει πως η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να ομαδοποιήσει τις δόσεις προς το Ταμείο σε μια η οποία θα πήγαινε για το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου.
Επί του παρόντος, αξιωματούχοι της κυβέρνησης αναφέρουν πως δεν εξετάζουν μια τέτοια επιλογή και κρατούν επιφυλάξεις ως προς το αν θα ήταν συμφέρουσα μια τέτοια τακτική. Η Ουάσιγκτον, από τη μεριά της, κρατάει τα χαρτιά της κλειστά και δεν αποκαλύπτει αν έχει δεχθεί τέτοιο αίτημα από την Αθήνα.
Όπως αναφέρει το άρθρο: «Οι αφανείς κανόνες του ΔΝΤ θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να συγκεντρώσει τις κύριες πληρωμές της σε μια κατάθεση που θα μπορούσε να την πληρώσει αργότερα μέσα στο μήνα, δίχως να φαίνεται ότι οι οφειλές της είναι ληξιπρόθεσμες. Εφόσον η κυβέρνηση αποφασίσει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, θα καταφέρει να αγοράσει περισσότερο χρόνο στις διαπραγματεύσεις που έχει με τους πιστωτές της και οι οποίες αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αδιέξοδο».
Βραχυπρόθεσμη απειλή
Κατά τον ανώτερο συνεργάτη του Ινστιτούτου Peterson, Τζέικομπ Κίρκεγκααρντ, «αυτή η ομαδοποίηση των πληρωμών θα εξαλείψει τη βραχυπρόθεσμη απειλή της χρηματοδότησης της Αθήνας, σε μια προσπάθεια να κερδίσει κάποιες παραχωρήσεις από την Ευρώπη». Αναφέρει, δε, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να πληρώσει τις περισσότερες οφειλές της προς το ΔΝΤ, αλλά αυτό θα σήμαινε πως θα δαπανήσει τα ελάχιστα αποθέματα μετρητών που έχει στην κατοχή της. Και προσθέτει: «Θα μπορούσε η Αθήνα να αγοράσει περισσότερο χρόνο και να έχει περισσότερη πολιτική κάλυψη στον Τσίπρα για να φτάσει σε συμφωνία, έτσι ώστε να πει ότι πάλεψε μέχρι τέλους».
Βέβαια, η παράταση της οικονομικής αβεβαιότητας θα μπορούσε, κάλλιστα, να επιδεινώσει την κρίση στην Ελλάδα και να εμβαθύνει το κενό που πρέπει να καλυφθεί με ένα τρίτο πακέτο στήριξης – άρα και πιο δαπανηρές αποφάσεις για προϋπολογισμούς λιτότητας.
«Και αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η πραγματική προθεσμία εξακολουθεί να είναι η αποπληρωμή προς την ΕΚΤ, καθώ σε αυτήν η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καταβάλει τα περισσότερα χρήματα». Επίσης, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τους φόβους των επενδυτών ότι η Ελλάδα πρόκειται να χρεοκοπήσει πριν καν επιτευχθεί συμφωνία. «Οι πιθανές ζημίες σημαίνουν ότι, σε αντίθεση με το δημιουργικό τρόπο η Αθήνα εκπλήρωσε την τελευταία πληρωμή προς το ΔΝΤ, τώρα μπορεί να αποφασίσει να αφήσει αυτή την επιλογή στο ράφι.