Η Ινγκεμποργκ Ράποπορτ ήταν 25 ετών όταν έγραψε τη διδακτορική διατριβή της. Χρειάστηκε να περιμένει λίγο παραπάνω μέχρι να δώσει τις σχετικές προφορικές εξετάσεις. Συγκεκριμένα, 77 χρόνια.
Η 102 ετών σήμερα γυναίκα, αποτελεί την απόδειξη ότι ποτέ δεν είναι αργά για να πετύχει κάποιος το στόχο του. Η συνταξιοδοτημένη πλέον νεογνολόγος, που ζει στο Βερολίνο, είχε υποβάλει τη διδακτορική διατριβή της στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, το 1938, πέντε χρόνια αφότου ο Αδόλφος Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία.
Αντικείμενο της διατριβής της ήταν η διφθερίτιδα, που τότε αποτελούσε τον κύριο λόγο θανάτου παιδιών σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Ο καθηγητής της, μέλος του ναζιστικού κόμματος, εξήρε την εργασία της. Την ενημέρωσε όμως ότι δεν θα της επέτρεπαν να δώσει προφορικές εξετάσεις. Οι λόγοι, ήταν φυλετικοί όπως της είπε αλλά και ανέφερε στην έγγραφη απάντησή του. Η Ράπαπορτ είχε μεγαλώσει ως Προτεστάντισσα, όμως η μητέρα της ήταν Εβραία.
Μετά από αυτό, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει άφραγκη και μόνη στις ΗΠΑ. Δούλευε σε νοσοκομεία και έκανε αίτηση σε 48 ιατρικές σχολές. Τη δέχθηκαν σε μία. «Είχα αρκετή τύχη και ίσως κάποια επιμονή», λέει η ίδια στην Wall Street Journal. Το 1944 έπιασε δουλειά ως γιατρός σε νοσοκομείο στο Σινσινάτι όπου γνώρισε τον Αυστροεβραίο Σάμουελ Μίτζα Ράπαπορτ, τον παντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα.
Τα προβλήματα δεν είχαν τελειώσει. Ο σύζυγός της συγκέντρωνε την προσοχή της κυβέρνησης εξαιτίας των συνδέσμων του με το κομμουνιστικό κόμμα. Μετά από ένα παιδιατρικό συνέδριο το 1950 εκείνος αποφάσισε να μην επιστρέψει από τη Ζυρίχη. Η Ράπαπορτ, έγκυος για τέταρτη φορά με τα άλλα τρία παιδιά τους, τον ακολούθησε εκεί.
Αφού έψαξαν χωρίς αποτέλεσμα δουλειά στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, τελικά η οικογένεια μετακόμισε στην Ανατολική Γερμανία, όπου ξεκίνησαν τη ζωή τους από την αρχή με εκείνον να ιδρύει βιοχημικό ινστιτούτο και εκείνη μία κλινική.
«Ποτέ δεν ένιωσα πίκρα. Ημουν σοκαριστικά τυχερή μέσα σε όλο αυτό. Για εμένα, όλα εξελίχθηκαν καλά. Είχα εκπληκτικούς καθηγητές στις ΗΠΑ, βρήκα το σύζυγό μου, έκανα τα παιδιά μου...», αναφέρει. Κάτι όμως της έλειπε.
Πριν από λίγους μήνες ένας συνάδελφος του γιου της, καθηγητής ιατρικής στο Χάρβαρντ, είπε την ιστορία της στο σημερινό πρύτανη του πανεπιστημίου του Αμβούργου. Υπήρχαν όμως γραφειοκρατικά προβλήματα. Δεν μπορούσαν να βρουν την εργασία της, δεν είχε περάσει ποτέ από προφορική εξέταση και είχε πτυχίο από τις ΗΠΑ.
Ολα όμως θα κρίνονταν στις προφορικές εξετάσεις και εκείνη άρχισε να προετοιμάζεται. Μόνο που εξαιτίας της φθίνουσας όρασής της, δεν μπορούσε να διαβάσει σε υπολογιστή. Βρέθηκε λύση και για αυτό. Συγγενείς και παλιοί συνάδελφοί αναζητούσαν στοιχεία για τη διφθερίτιδα στο διαδίκτυο και της τις μετέφεραν τηλεφωνικά. «Τώραα ξέρω πολλά περισσότερα από ότι τότε για την ασθένεια», παραδέχθηκε.
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρύτανης και δύο καθηγητές κάθισαν στο σαλόνι της και για 45' την εξέτασαν πριν εγκρίνουν το διδακτορικό της. «Ηταν πολύ καλή εξέταση. Ιδιαίτερα δεδομένης της ηλικίας της, ήταν εκπληκτική», ανέφερε ο πρύτανης. Εκείνη φαίνεται ότι παραμένει τελειομανής. «Πάντα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου στα τεστ. Φοβάμαι ότι δεν το κάνω πλέον», δήλωσε.
Στις 9 Ιουνίου θα γίνει η τελετή κατά την οποία η Ράπαπορτ, στα 102 χρόνια, θα γίνει η γηραιότερη που λαμβάνει το διδακτορικό της.