Ολλανδή σχεδιάστρια: Η μόδα είναι νεκρή, δεν έχει τίποτα να πει [εικόνες]

Γκουρού της μόδας τα τελευταία 30 χρόνια, η Ολλανδή σχεδιάστρια Li Edelkoort δημοσίευσε ένα «Μανιφέστο αντι-μόδας» στο οποίο γράφει δημόσια όσα πολλοί σκέφτονται σιωπηλά.

Πρόκειται για μια από τις διασημότερες σχεδιάστριες που δημιουργεί τάσεις, εφευρίσκει χρώματα, σχεδιάζει ρούχα και αντικείμενα. Στο Μανιφέστο της ανακοινώνει το τέλος της μόδας και τον θάνατο του συστήματος της μόδας.

Η μόδα είναι ντεμοντέ γιατί την διοικούν πλέον οι κεφαλαιούχοι, όχι οι δημιουργοί, γράφει. Ενοχος είναι το χρήμα, γράφει, που αφαίρεσε από την ουσία του ένα όμορφο επάγγελμα. Ποιά είναι η λύση; Να ξαναβρεί η μόδα τη χαμένη της αξιοπρέπεια. Τα σχόλια της Li Edelkoort δεν είναι μόνο για τη μόδα, αλλά και για την γαστρονομία, το σχέδιο, τις εκδόσεις και τον Τύπο -που κινδυνεύουν από τον ίδιο εχθρό.

Μερικές δημιουργίες της:

«Η μόδα δεν είναι νεκρή, το σύστημα της μόδας είναι. Η μόδα μας μεταμορφώνει. Αλλάζει την ποιότητα της ζωής μας, αλλάζει τον τρόπο που κινούμαστε, που φλερτάρουμε, που συμπεριφερόμαστε, αλλάζει τη σιλουέτα και εφευρίσκει ένα νέο σώμα. Η μόδα προβλέπει την εποχή. Σήμερα, όμως, η μόδα δεν περιέχει κανένα μήνυμα, δεν έχει τίποτα να πει. Η Σίλικος Βάλλεϊ δημιούργησε την πρώτη γενιά δισεκατομμυριούχων με σορτς και μπλουζάκι, ανθρώπους που δεν απέκτησαν ποτέ ένα κοστούμι. Για πολλούς ανθρώπους, ένα καθαρό μπλουζάκι και ένα παντελόνι εκπροσωπούν το μάξιμουμ του στυλ. Αυτό που παλιά αποκαλούσαμε μόδα δεν υπάρχει πια. Βλέπω αυτό το υπέροχο επάγγελμα να αδειάζει από περιεχόμενο και λυπάμαι πραγματικά πολύ βαθιά μέσα μου» λέει η σχεδιάστρια στην Liberation.

Δικά της αντικείμενα:

«Ανθρωποι από όλο τον πλανήτη μου γράφουν το ίδιο πράγμα. Σχεδιαστές, στελέχη του μάρκετινγκ, σπουδαστές μόδας...Ολοι μου περιγράφουν πόσο υποφέρουν με όσα βλέπουν γύρω τους καθημερινά. Στόχος μου δεν είναι να βρω τον ένοχο αλλά να κάνω μια σωστή ανάλυση για να κάνω τα πράγματα να εξελιχθούν. Τα Ινστιτούτα μόδας, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια εξακολουθούν να εκπαιδεύουν βεντέτες και ντίβες, όχι σχεδιαστές μόδας. Στόχος τους είναι η πασαρέλα σε μια μεγάλη πρωτεύουσα. Δεν τους μαθαίνει κανείς πώς να συλλάβουν το νόημα της σιλουέτας ούτε να σκεφτούν πάνω στις τάσεις της κοινωνίας. Μαθαίνουν μόνο να κατασκευάζουν εικόνες, μια μουσική για την πασαρέλα, τελεία. Οι σχολές κατασκευάζουν μελλοντικούς σταρ, υποτίθεται, οι οποίοι αγνοούν τα πάντα γύρω από το επάγγελμά τους. Αγνοούν πώς είναι σήμερα η πραγματική ζωή, πώς ζουν πραγματικά οι άνθρωποι, τι απέγινε η οικογένεια και η προσωπική ζωή. Σε έναν κόσμο που χρειάζεται συλλογικότητα και αλτρουισμό, η μόδα το 2015 παράγει ατομισμό, it-people. Η μόδα είναι ντεμοντέ».

Στους νεαρούς καταναλωτές, μαθαίνουν ότι η μόδα είναι μιας χρήσης, ότι ένα ρούχο το εγκαταλείπεις σαν ένα προφυλακτικό. Δεν απαιτεί να το αγαπήσεις, να το φροντίσεις, να δεθείς μαζί του. Αυτό είναι που καταστρέφει την κουλτούρα της μόδας, καταλήγει.