«Δεν πάει πολύ καλά, αλλά προσπαθούν πολύ. Είναι δύσκολα». Με αυτή τη φράση, πρόσωπο που έχει άμεση γνώση των τεχνικών διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, έδωσε το κλίμα και ενίσχυσε την εκτίμηση ότι για να φτάσουμε κοντά σε μια κατ' αρχήν συμφωνία μέσα στα επόμενα 24ωρα, οι τεχνικές ομάδες θα πρέπει να «ματώσουν».
Στην πραγματικότητα, αυτό που επιχειρεί εδώ και εβδομάδες η ελληνική πλευρά δεν είναι μόνο να πείσει για τις θέσεις της αλλά και να φέρει στα μέτρα τη μεθοδολογία της διαπραγμάτευσης, αφού οι δανειστές επιμένουν να ανοίγουν όλα τα θέματα με στόχο να υπάρξει συνολική συμφωνία, όπως δηλαδή γινόταν επί... ημερών Τρόικας.
Αντιθέτως, η ελληνική πλευρά θέλει να προχωρά η διαδικασία με θεματικές ενότητες, έτσι ώστε να κλείνει μια- μια τις εκκρεμότητες και να μην... κοιτά πίσω για να αποφύγει κακοτοπιές και τρικλοποδιές.
Απόσταση εξακολουθεί να χωρίζει τις δύο πλευρές και όσον αφορά στους μακροοικονομικούς στόχους, αφού οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο στόχος του φετινού πρωτογενούς πλεονάσματος έχει γίνει... λάστιχο.
Όπως αναφέρουν πηγές με άμεση γνώση των διαπραγματεύσεων, η διαφωνία ξεκινά από το πώς υπολογίζει η κάθε πλευρά τις επιπτώσεις των όποιων διαρθρωτικών αλλαγών στο ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να αλλάζει αυτομάτως και η βασική παράμετρος της εξίσωσης για το πρωτογενές πλεόνασμα, που σύμφωνα με την ελληνική πλευρά μπορεί να είναι κοντά στο 1,2% του ΑΕΠ αλλά σύμφωνα με τους τεχνοκράτες της άλλης πλευράς μπορεί να είναι ακόμα και μηδενικό.
Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν μπαίνει στη συζήτηση η παράμετρος της βιωσιμότητας του Χρέους, αφού σύμφωνα με την πάγια άποψη των δανειστών, όταν αλλάζει ο παρανομαστής του κλάσματος- δηλαδή το ΑΕΠ- πρέπει να προσαρμόζεται αναλόγως και ο αριθμητής- δηλαδή το ύψος του Χρέους- και για να γίνει αυτό θα πρέπει να εξασφαλίζονται ακολούθως τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα, διαδικασία που οδηγεί στην αφετηρία, δηλαδή στα μέτρα- πακέτο που πρέπει να πάρει η Αθήνα!