Νέες -τουλάχιστον αισθητικές- εκπλήξεις ετοιμάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή που από τις 24 Απριλίου θα παρουσιάσει τη Σταχτοπούτα, το μοναδικό μπαλέτο που έγραψε ο Στράους, σε παραγωγή του Μπαλέτου της Κρατικής Οπερας της Βιέννης από το 1999.
Τα πρώτα σχέδια με την υπογραφή του σπουδαίου, εμβληματικού Γάλλου μόδιστρου Κριστιάν Λακρουά (επάνω σε φωτογράφιση για την αμερικανική Vogue) εντυπωσιάζουν. Η αναφορά πως τα σκηνικά βασίζονται σε σχέδια του Άντον Μπριόσκι, μετά από ευγενική παραχώρηση του Αυστριακού Θεατρικού Μουσείου ενισχύει το ενδιαφέρον για το εικαστικό σύμπαν που θα δούμε στη σκηνή της αίθουσας Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής. Εκεί όπου η Εθνική Λυρική Σκηνή θα παρουσιάσει από τις 24 Απριλίου και για έξι παράστασης τη Σταχτοπούτα του Γιόχαν Στράους του νεότερου. Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ήδη ξεκινήσει
Λίγοι γνωρίζουν ότι στο τέλος της ζωής του ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος, ο γνωστός μας «βασιλιάς του βαλς», συνέθεσε και μουσική για ένα μπαλέτο. Καθώς ο συνθέτης πέθανε το 1899 δεν πρόλαβε να δει την πρεμιέρα του έργου το 1901. Την σύνθεση αποπεράτωσε ο Γιόζεφ Μπάγερ, συνθέτης μπαλέτων που ήταν διάσημα εκείνη την εποχή.
H παραγωγή της Σταχτοπούτας του Γιόχαν Στράους του νεότερου, την οποία παρουσιάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 24, 25, 26, 28, 29, 30 Απριλίου 2015, δημιουργήθηκε το 1999 για το Μπαλέτο της Κρατικής Όπερας της Βιέννης. Αφορμή στάθηκαν η συμπλήρωση εκατό χρόνων από το θάνατο του συνθέτη, αλλά και η συμπλήρωση ογδόντα χρόνων από το 1919, τελευταία χρονιά κατά την οποία το συγκεκριμένο μπαλέτο παρουσιάστηκε στην Κρατική Όπερα της Βιέννης για την οποία το συνέθεσε ο Στράους.
Με αυτή την ευκαιρία ο Ρενάτο Τζανέλλα, σημερινός διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο οποίος από το 1995 διατελούσε διευθυντής του Μπαλέτου της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, πρότεινε τη δική του ανάγνωση, η οποία ήταν εμπνευσμένη από δύο βασικά στοιχεία. Το πρώτο ήταν ότι εκείνη η παραγωγή συνέπιπτε με τη στροφή ενός αιώνα ακριβώς όπως και η παγκόσμια πρώτη του μπαλέτου: τότε η υφήλιος διάβαινε το κατώφλι του 20ού αιώνα, ενώ κατά την αναβίωση του 1999 αυτό του 21ου.
Δεύτερο βασικό στοιχείο που ενέπνευσε τον Τζανέλλα, ήταν ο κόσμος της μόδας, όπως προβλέπεται από την υπόθεση του έργου κι όπως αποφασίστηκε να υπηρετηθεί στη νέα παραγωγή. Για το σκοπό αυτό συνεργάστηκε με τον Κριστιάν Λακρουά, έναν από τους διασημότερους σχεδιαστές μόδας, γνωστό από τη συνεργασία του με εμβληματικούς οίκους όπως οι Hermès, Jean Patou και Christofle, όπως επίσης για τη συλλογή νυφικών, η οποία αποδεικνύεται ιδιαίτερα πολύτιμη στην τελευταία Πράξη της νέας χορογραφίας. Ο Λακρουά έχει επίσης εμπειρία στο θεατρικό κοστούμι καθώς έχει σχεδιάσει για όπερα, μπαλέτο και θέατρο, μεταξύ άλλων στην Όπερα του Παρισιού και την Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης. Ακολουθώντας τη βασική ιδέα του Τζανέλλα να υπάρξει αναφορά στην αρχική παραγωγή, για τα σκηνικά της παραγωγής ο Λακρουά εμπνεύστηκε από τα σχέδια που φιλοτέχνησε ο Άντον Μπριόσκι για την πρώτη παραγωγή της Κρατικής Όπερας της Βιέννης.
Ο Στράους συμφωνούσε με την ιδέα μίας Σταχτοπούτας που θα διαδραματίζεται στην εποχή του. Το αρχικό σενάριο του Άλμπερτ Κόλμαν, ψευδώνυμο του Καρλ Κόλμπερτ, προέβλεπε πως η υπόθεση εκτυλίσσεται σε πολυκατάστημα. Για την πρεμιέρα του μπαλέτου, η οποία τελικά δεν δόθηκε στη Βιέννη αλλά στο Βερολίνο το 1901, την πλοκή τροποποίησε ο Χάινριχ Ρέγκελ, κρίνοντας πως «είναι αυτονόητο σε μία νέα παρουσίαση του μπαλέτου Σταχτοπούτα να ληφθεί υπόψη η ψυχή της σημερινής εποχής». Με τη σειρά του, ο Τζανέλλα επενέβη στην υπόθεση, συμφωνώντας με τη ρήση του Ρέγκελ. Εισήγαγε το χαρακτήρα του Γιόχαν Στράους του νεότερου, αλλά επίσης επιφυλάσσει ευτυχές τέλος και για τα λιγότερο φωτεινά πρόσωπα του έργου, τη μητριά και τις δύο αδελφές της Σταχτοπούτας. Δική του προσθήκη είναι επίσης οι χαρακτήρες της Δεσποινίδος Τσερρίνι και του κυρίου Κουέρρα, πρώτων χορευτών του Μπαλέτου της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, οι οποίοι λαμπρύνουν το χορό της Β’ Πράξης.
Ρενάτο Τζανέλλα / Γιόχαν Στράους, ο νεότερος
Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ
Βαλς «Στον ωραίο γαλάζιο Δούναβη» / Γκαλόπ «Κλιπ-κλαπ»
24, 25, 26, 28, 29, 30 Απριλίου 2015 - ώρα έναρξης 20.00
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ - Αίθουσα Α. Τριάντη
Πρώτη παρουσίαση από την Εθνική Λυρική Σκηνή - Παραγωγή του Μπαλέτου της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, 1999 / www.wiener-staatsballett.at
Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης
Χορογραφία - Φωτισμοί: Ρενάτο Τζανέλλα
Σκηνικά - Κοστούμια: Κριστιάν Λακρουά*
Τους βασικούς ρόλους ερμηνεύουν οι:
Γιόχαν Στράους ο νεότερος: Γιώργος Βαρβαριώτης, Αλεξάντερ Νέσκωβ
Μαντάμ Λεοντίν, μητριά της Γκρέτε: Στράτος Παπανούσης
Γκρέτε (Σταχτοπούτα): Σταυρούλα Καμπουράκη, Μαρία Κουσουνή
Γκούσταφ, πρίγκιπας: Nτανίλο Ζέκα, Βαγγέλης Μπίκος
Φανσόν και Υβέτ, οι δύο αδερφές της Γκρέτε: Aιμιλία Γάσπαρη - Αλίνα Στεργιανού, Βανέσα Κούρκουλου - Πόπη Σακελλαροπούλου
Φραντς και Γιόζεφ, οι δύο αδερφοί του Γκούσταφ: Αγάπιος Αγαπιάδης, Αντώνης Κορούτης
Δις Τσερρίνι, πρίμα μπαλαρίνα: Αιμιλία Γάσπαρη, Νατάσα Σιούτα
Κος Κουέρρα, Α' Χορευτής: Ιγκόρ Σιάτζκο, Αγάπιος Αγαπιάδης
Με την Ορχήστρα, τους Α' Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de Ballet της ΕΛΣ