Προσωπικές απόψεις ή, μήπως, η πεσιμιστική εκδοχή μελλοντικών εξελίξεων; Ο αρθρογράφος της Telegraph Άλιστερ Χελθ γράφει πως το παιχνίδι έχει τελειώσει. Η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ, να χρεοκοπήσει και να προχωρήσει.
Και εξηγεί: «Το γράφω με βαριά καρδιά, καθώς οι βραχυχρόνιες επιπτώσεις για τους Έλληνες θα είναι καταστροφικές, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη διέξοδος. Ο ΣΥΡΙΖΑ το εννοεί όταν μιλάει για αλλαγή και δεν θα αποδεχθεί το χρέος και τις διεθνείς συμφωνίες. Αντιστοίχως, και η Γερμανία το εννοεί όταν λέει πως δεν θα δεχθεί διαγραφή χρέους. Ένα γκάλοπ δείχνει πως το 43% των Γερμανών δεν επιθυμούν διαγραφή του ελληνικού χρέους ή παράταση των πληρωμών. Ο Γιούνκερ αντιτίθεται με τη σειρά του σε τέτοια περίπτωση, ενώ οι αντιδράσεις ολοένα και πληθαίνουν. Καμία πλευρά δεν θα υποχωρήσει και αυτό σημαίνει πως το Grexit θα είναι αναπόδραστο».
Όπως σημειώνει ο Χελθ, ο ιδιωτικός τομέας δεν θα πληγεί από αυτή την εξέλιξη, καθώς το 77% του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια των πιστωτών κρατών και όσοι ακόμα διακρατούν μέρος του βλέποντας τις εξελίξεις θα προσπαθήσουν να το πετάξουν από πάνω τους. «Δυστυχώς ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας παραληρηματικός σοσιαλιστής. Δεν επιθυμεί να ιδιωτικοποιήσει τη δημόσια περιουσία και είναι ηγέτης ενός κόμματος που δεν αποδέχεται την οικονομική πραγματικότητα. Ωστόσο, αν και το αναλυτικό πλαίσιό του είναι λάθος, κάποια από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι σωστά. Οι Έλληνες έχουν υποφέρει αρκετά τα τελευταία χρόνια και κάτι πρέπει να αλλάξει επ' αυτού. Το πρόβλημα είναι ότι ο δρόμος που θα ακολουθήσει ο Τσίπρας οδηγεί αναπόδραστα μακροπρόθεσμα στην καταστροφή», αναφέρει στο άρθρο του ο Βρετανός δημοσιογράφος.
Αναφερόμενος σε ένα πιθανό «διαζύγιο» σημειώνει πως αυτό πρέπει να γίνει με ομαλό τρόπο και όχι αποδιοργανωμένα και χαοτικά. Το ευρώ έχει τα δικά του πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα, γράφει συμπληρωματικά. Οι Έλληνες είχαν και εξακολουθούν να έχουν στα χέρια τους ένα σταθερό και αξιόπιστο νόμισμα. Για πρώτη φορά απόλαυσαν, για μια πρωτοφανή περίοδο, ένα υγιές νόμισμα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι που ανήκουν στη μεσαία τάξη στηρίζουν το ευρώ. Είναι πολύ πιθανό το νέο νόμισμα που θα έρθει με τη νέα διακυβέρνηση θα είναι μια καταστροφή. Το νομίσματα για να λειτουργούν θα πρέπει να είναι αξιόπιστα και η δραχμή σαφώς και δεν θα είναι. Η τιμή της θα βυθιστεί, ο πληθωρισμός θα επιστρέψει και η οικονομική αποδιάρθρωση θα δημιουργήσει ακραίο πόνο. Φυσικά τα θαύματα δεν λείπουν: θα μπορούσε να προσληφθεί ένας κορυφαίος κεντρικός τραπεζίτης ή να βρεθεί στην πορεία μια έξυπνη νομισματική συμφωνία, αλλά με μια αριστερή κυβέρνηση οι πιθανότητες είναι σχεδόν μηδενικές.
Ο Χελθ ακολουθεί το γνωστό βρετανικό σκεπτικισμό για το κοινό νόμισμα και σημειώνει πως εξαρχής ήταν ένα λάθος. Θεωρεί πως για να λειτουργήσει σωστά ένα κοινό νόμισμα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που ούτε η Ευρώπη, πολλώ δε μάλλον ούτε η Ελλάδα έχουν μπροστά τους.