Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, όλα τα γκάλοπ που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι εναντίον του. Ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί τις τελευταίες ημέρες να εκπέμψει έναν διαφορετικό ήχο στις ομιλίες του, προτάσσοντας τη διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνησή του, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να προσελκύσει ψηφοφόρους.
Αφήνοντας στην άκρη τις φοβικές δηλώσεις περί ενός επικείμενου χάους εάν και εφόσον αναλάβει τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σαμαράς αλλάζει στρατηγική και μιλάει για πρόοδο και μεταρρυθμίσεις που η Νέα Δημοκρατία μπορεί να εφαρμόσει. Ο Guardian σημειώνει την αλλαγή στην προεκλογική ρητορική του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης, που από το Grexit περνάει στη φάση της ανάπτυξης του δικού του προγράμματος, κάνοντας μια στροφή 180 μοιρών.
Όπως αναφέρει στην εφημερίδα ο Πάσχος Μανδραβέλης: «Η στρατηγική του φόβου που οι συντηρητικοί προσπάθησαν να περάσουν, φανερά δεν λειτούργησε. Οι Έλληνες δεν ''τσίμπησαν'' με τη θεωρία ότι το αντίπαλο κόμμα προβάλλει έναν κίνδυνο. Έτσι τώρα ο Σαμαράς αλλάζει πορεία». Αυτή η ουσιαστική αλλαγή τακτικής έρχεται σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για τον Σαμαρά, σημειώνει το άρθρο, όλα τα γκάλοπ δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται, ενώ την τελευταία εβδομάδα οι αναλυτές άρχισαν να σημειώνουν πως είναι απίθανο να ανατραπεί η κατάσταση. Έπειτα από τρία χρόνια, οπότε και ανέλαβε την πρωθυπουργία, ο 63χρονος Σαμαράς θα χρειαστεί ένα θαύμα».
Ο Δημήτρης Κερίδης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, συμπληρώνει: «Η διαφορά κινείται μεταξύ τριών και τεσσάρων μονάδων και δεν βλέπω να μειώνεται. Ο Σαμαράς αντιμετωπίζει το αναπόδραστο μιας ήττας». Ακόμη και αν οι συντηρητικοί καταφέρουν να πάρουν μέρος των αναποφάσιστων, ελάχιστοι πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ (κάποτε στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής, αλλά τώρα στην κεντρική σκηνή) θα χάσει την πρώτη θέση στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Η λιτότητα που επιβλήθηκε από την Τρόικα, έδωσε μια μεγάλη ώθηση στον ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύει πως το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο και ότι χρειάζεται «κούρεμα» και επιπλέον έχει δεχθεί την υποστήριξη από άλλα αριστερά κόμματα της Ευρώπης. «Το θέμα δεν είναι αν θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πόσο θα κερδίσει», συμπληρώνει ο Πάσχος Μανδραβέλης. Σε αντίθεση με τον 40χρονο Τσίπρα -το νεότερο πολιτικό ηγέτη της χώρας- που διεξάγει μια χαλαρή προεκλογική εκστρατεία, ο Σαμαράς διασχίζει μανιωδώς όλη την Ελλάδα και μέσα σε μια ημέρα επισκέπτεται διαφορετικές πόλεις. Η ρητορική του έχει βασιστεί στο να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας πως το κόμμα του Τσίπρα ανήκει στο «λόμπι της δραχμής» και ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να βγει εκτός Ευρωζώνης και κατ' επέκταση εκτός της ΕΕ.
Ο Guardian σημειώνει: «Σημαντικές προσωπικότητες της ΕΕ έχουν υποστηρίξει με απερίφραστο τρόπο πως η ψήφος στον Τσίπρα εγκυμονεί κινδύνους και είναι γεμάτη αβεβαιότητα. Ωστόσο, περισσότερο από το 25% των Ελλήνων είναι χωρίς εργασία και σχεδόν τρία εκατομμύρια είναι αντιμέτωποι με τη φτώχεια. Τέτοιου είδους παρεμβάσεις, λοιπόν, προκαλούν αντίθετα αποτελέσματα. Πέντε χρόνια σε κατάσταση χείριστης λιτότητας, η συντριπτική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρει πλέον για τις απαιτήσεις των πιστωτών, αλλά για το αν θα επιβιώσει».
Η περίπτωση της κομμώτριας Ελένης Χριστοδουλάκη είναι χαρακτηριστική. Διαμένει στην Αθήνα και στα 64 της λέει πως ποτέ δεν πίστευε πως θα υποστηρίξει ένα κόμμα που αποτελείται από Μαρξιστές, Μαοϊκούς, Τροτσκιστές και Πράσινους. «Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να ψηφίσω τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχω βαρεθεί τις απειλές των ανθρώπων που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Δεν είναι μόνο ότι θέλω να δω μια αλλαγή. Με όλη αυτή την κουβέντα ότι θα φύγουμε από το ευρώ, είναι δύσκολο οι αριστεροί να αναπτύξουν το λόγο τους και αυτό με κάνει έξαλλη».
Τη στιγμή που γραφόταν το άρθρο η ΝΔ ανακοίνωνε τις λίστες των υποψηφίων και μέσα σε αυτές υπήρχε ένα πρώην μοντέλο, ενώ την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έβαζε στα ψηφοδέλτιά του τον καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα ο οποίος δηλώνει: «Η Ευρώπη απέτυχε να έχει μια σταθερή φωνή στην προσέγγισή της προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν πολλά αντιτιθέμενα σχόλια σε ότι έχει να κάνει με τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύουν οι αριστεροί για την Ευρώπη. Αυτό βοηθησε τον Τσίπρα να μειώσει τους φόβους ότι είναι αντι-ευρωπαϊστής και του επέτρεψε να κερδίσει την υποστήριξη».