Η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής καλωσορίζει το Νέο Έτος με δύο μεγαλειώδη εορταστικά έργα, τη «Μουσική των Νερών» και τη «Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα», που σφράγισαν την εποχή του Μπαρόκ.
Το δημοφιλέστατο σύνολο είχε επιτυχημένες εμφανίσεις ως Armonia Atenea στη Γαλλία τον προηγούμενο Νοέμβριο, με την όπερα «Σιρόης» του Χάσσε, η οποία τον Απρίλιο θα ταξιδέψει στο Theater an der Wien της Αυστρίας. Έχοντας διακριθεί διεθνώς για την ερμηνεία έργων Χαίντελ, η Καμεράτα επιστρέφει στην Αθήνα για να παρουσιάσει υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, την Κυριακή 18 Ιανουαρίου (ώρα έναρξης 20:30) στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης τις δύο αριστουργηματικές ορχηστρικές σουίτες του λαμπρού γερμανού μουσουργού (1685-1759). Η συναυλία αποτελεί παραγωγή του Μουσικού και Εκπαιδευτικού Οργανισμού Ελλάδος.
Η «Μουσική των νερών»
To έργο γράφτηκε το 1717 για να συνοδεύσει τον Βασιλιά Γεώργιο Α΄ και μέλη της Αυλής του σε μια εκκεντρική «βαρκάδα» στον Ποταμό Τάμεση του Λονδίνου, και μάλιστα παρουσία του ίδιου του Χαίντελ, η οποία διήρκησε πάνω από τέσσερις ώρες. Περισσότεροι από 50 μουσικοί επάνω σε μια πλωτή εξέδρα έπαιξαν το έργο τρεις φορές μετά την ενθουσιώδη αντίδραση του βασιλιά, ενώ πολλοί Λονδρέζοι είχαν συρρεύσει στις όχθες του ποταμού για να παρακολουθήσουν αυτή την τόσο ιδιαίτερη συναυλία. Το έργο, το οποίο αρχικώς είχε ενορχηστρωθεί για μεγάλο σύνολο ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της παρουσίασης σε ανοιχτό χώρο, εκδόθηκε στη συνέχεια και σε εκδοχή για μικρότερο σύνολο, κατάλληλη για παρουσίαση σε κλειστό χώρο. Σύμφωνα με το θρύλο που περιβάλλει το διάσημο έργο του Χαίντελ, ο τελευταίος προέβη στη σύνθεσή του προκειμένου να ξανακερδίσει την εύνοια του Βασιλιά Γεωργίου Α΄. Ο Γεώργιος του είχε αναθέσει πολλές παραγγελίες μουσικών έργων όταν ήταν Εκλέκτορας του Ανόβερου, δηλαδή πριν από την άνοδό του στον βρετανικό θρόνο, και φαίνεται ότι όταν ο Χαίντελ κλήθηκε να μετεγκατασταθεί στο Λονδίνο επί Βασίλισσας Άννας δεν είχε πλέον την εύνοιά του.
Η «Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα»
Πρόκειται για έργο που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Γκριν Παρκ του Λονδίνου, στις 27 Απριλίου 1749. Ένας φαντασμαγορικός χορός πυροτεχνημάτων και η μοναδική μουσική του Χαίντελ προκάλεσαν κοσμοσυρροή: 12.000 άτομα (με εισιτήριο!) έκαναν την κυκλοφορία της πόλης να σταματήσει για περισσότερες από πέντε ώρες. Το έργο γράφτηκε για τον εορτασμό της λήξης του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής και της υπογραφής της Συνθήκης της Αιξ-Λα-Σαπέλ στα 1748. Η ενορχήστρωση, κατόπιν εντολής του Βασιλέως Γεωργίου Α΄, έπρεπε να περιλαμβάνει μόνον πνευστά και τύμπανα και έτσι ο Χαίντελ, παρά τη θέλησή του, αφαίρεσε από την παρτιτούρα του το μέρος των εγχόρδων. Κατά τη διάρκεια της φαντασμαγορικής τελετής, οι μουσικοί φιλοξενήθηκαν σε ειδικό κτήριο που είχε κατασκευαστεί από ιταλούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες εξειδικευμένους στην ανέγερση θεάτρων, οι οποίοι είχαν αναλάβει επίσης την επιμέλεια της διακόσμησης. Με το σχεδιασμό των πυροτεχνημάτων είχαν επιφορτιστεί δύο φημισμένοι κατασκευαστές από την Μπολόνια, ενώ επιστρατεύτηκαν και δύο βρετανοί επιτηρητές. Ωστόσο, ενώ το μουσικό μέρος άφησε στο κοινό –αριστοκράτες και μη– άριστες εντυπώσεις, το οπτικό δυστυχώς δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία και ήταν μάλλον… επεισοδιακό: την ημέρα του εορτασμού έβρεχε, ενώ κατά τη διάρκεια της επίδειξης ένα από τα περίπτερα της τελετής τυλίχτηκε στις φλόγες!